Traduction de «versus dose faible » (Français → Néerlandais) :

Les tendances dose-réponse pour Flutiform étaient évidentes pour les critères d’évaluation basés sur les symptômes, avec des bénéfices supplémentaires de Flutiform dose élevée versus dose faible plus probables chez les patients atteints d'asthme sévère.
Dosis-respons trends van Flutiform waren duidelijk bij symptoomgebaseerde eindpunten, met oplopend voordeel voor hoge ten opzichte van lage doseringen Flutiform die het meest waarschijnlijk zijn bij patiënten met ernstig astma.

Arrêt des corticoïdes N = 33 N = 38 Semaine 26 84,8 % 65,8 % 0,066 Semaine 52 69,7 % 60,5 % 0,420 Arrêt des immunomodulateurs 2 N = 60 N = 57 Semaine 52 30,0 % 29,8 % 0,983 Fermeture des fistules 3 N = 15 N = 21 Semaine 26 46,7 % 38,1 % 0,608 Semaine 52 40,0 % 23,8 % 0,303 1 Valeur de p pour la comparaison dose standard versus dose faible 2 Le traitement immunosuppresseur ne pouvait être arrêté qu'à partir de la semaine 26, à la libre
Discontinuering corticosteroïden N= 33 N=38 Week 26 84,8% 65,8% 0,066 Week 52 69,7% 60,5% 0,420 Discontinuering van immunomodulatoren 2 N=60 N=57 Week 52 30,0% 29,8% 0,983 Fistelremissie 3 N=15 N=21 Week 26 46,7% 38,1% 0,608 Week 52 40,0% 23,8% 0,303 1 p-waarde voor vergelijking standaarddosering versus lage dosering 2 Immunosuppressieve behandeling kon alleen worden gediscontinueerd op of na week 26 na

Doses élevées versus doses faibles de colchicine par voie orale dans la prise en charge précoce de la crise de goutte.
Hoge versus lage dosis colchicine per os voor de vroege behandeling van een acute jichtaanval.

Dans une étude contrôlée versus placebo chez des patients âgés de 1 à 17 ans ayant une hypertension artérielle pulmonaire, un total de 174 patients a été traité trois fois par jour avec soit des doses faibles de Revatio (10 mg chez les patients > 20 kg; aucun patient ≤ 20 kg n’a reçu la faible dose ), soit des doses moyennes (10 mg chez les patients ≥ 8-20 kg; 20 mg chez les patients ≥ 20-45 kg; 40 mg chez les patients > 45 kg) soit des doses élevées (20 mg chez les patients ≥ 8-20 kg; 40 mg chez les patients ≥ 20-45 kg; 80 mg chez les patients > 45 kg) et 60 patients ont reçu un placebo.
Pediatrische patiënten In het placebogecontroleerd onderzoek met Revatio bij patiënten van 1 tot en met 17 jaar met pulmonale arteriële hypertensie, werd een totaal van 174 patiënten driemaal daags met hetzij een laag (10 mg bij patiënten > 20 kg; geen patiënten ≤ 20 kg kregen de lage dosis), een gemiddeld (10 mg bij patiënten ≥ 8-20 kg; 20 mg bij patiënten ≥ 20-45 kg; 40 mg bij patiënten > 45 kg) of een hoog (20 mg bij patiënten ≥ 8-20 kg; 40 mg bij patiënten ≥ 20-45 kg; 80 mg bij patiënten > 45 kg) doseringsschema van Revatio behandeld en 60 werden met placebo behandeld.

Une nouvelle étude multicentrique, randomisée, en double aveugle et contrôlée versus placebo a comparé des doses faibles versus doses élevées de colchicine par voie orale dans la prise en charge précoce de la crise de goutte.
Een recente multicentrische, gerandomiseerde, dubbelblinde placebogecontroleerde studie vergeleek het klassieke doseringsschema (hoge dosis) voor colchicine in de snelle aanpak van een acute jichtaanval met een alternatief schema (lagere dosis).

Pour différentes doses, une ASC plus importante et une C max plus élevée ont été rapportées chez des patients plus âgés, comparé à des patients plus jeunes, ce qui reflète le métabolisme plus faible de la mélatonine chez les personnes âgées : C max de l’ordre de 500 pg/ml chez les adultes (18-45 ans) versus 1 200 pg/ml chez les personnes âgées (55-69 ans) ; ASC de l’ordre de 3 000 pg*h/ml chez les adultes versus 5 000 pg*h/ml chez les personnes âgées.
Over een reeks doses zijn hogere AUC- en C max -waarden gemeld bij oudere patiënten in vergelijking met jongere patiënten, waarin het lagere metabolisme van melatonine bij ouderen wordt weerspiegeld. C max -waarden rond 500 pg/ml bij volwassenen (18-45) versus 1200 pg/ml bij ouderen (55-69); AUC-waarden rond 3.000 pg*u/ml bij volwassenen versus 5.000 pg*u/ml bij ouderen.

Réponse clinique 41,9 % 28,4 % 0,038 * Valeur de p pour la comparaison dose standard versus dose faible.
Klinische respons 41,9% 28,4% 0,038 * p waarde voor vergelijking standaarddosering versus lage dosering.

Chez les patients n’ayant pas suffisamment répondu à une dose de 5 mg d’amlodipine (inhibiteur calcique), l’ajout de Rasilez 150 mg a permis une baisse de la pression artérielle similaire à celle obtenue par l’augmentation de la dose d’amlodipine à 10 mg, mais l’incidence des œdèmes a été plus faible (aliskiren 150 mg/amlodipine 5 mg 2,1 % versus amlodipine 10 mg 11,2 %).
Bij patiënten die niet voldoende reageerden op 5 mg van de calciumkanaalblokker amlodipine had de toevoeging van 150 mg Rasilez een bloeddrukverlagend effect dat vergelijkbaar was met een verhoging van de dosis amlodipine tot 10 mg, maar er was een lagere incidentie van oedeem (2,1% voor 150 mg aliskiren/5 mg amlodipine tegenover 11,2% voor 10 mg amlodipine).

Ceci a toutefois été contredit par une RCT 21 réalisée avec du rofécoxib ou de faibles doses de naproxène versus placebo, et par une étude ayant utilisé du rofécoxib ou du naproxène chez des patients atteints de symptômes apparentés à une phase initiale de maladie d’Alzheimer 22 .
Dit werd weerlegd door een RCT 21 uitgevoerd met rofecoxib of lage dosis naproxen t.o.v. placebo, en door een studie met celecoxib of naproxen uitgevoerd bij eerstegraads verwanten van Alzheimerpatiënten 22 .

Une étude Cochrane récente a démontré qu’il n’existe pas de différence en efficacité et en effets secondaires entre l’halopéridol à faible dose (< 3mg/jour) versus des neuroleptiques atypiques dans le traitement du délire 16 .
Een recente Cochrane review toonde geen verschil in effectiviteit en in ongewenste effecten tussen haloperidol in lage dosis ( < 3 mg per dag) in vergelijking met atypische neuroleptica bij de behandeling van delier 16 .