Vertaling van "verwijst " (Frans → Nederlands) :

Het Hof verwijst ook in dit verband naar hetgeen daaromtrent door de arbeidsrechtbank in het bestreden vonnis overwogen wordt, luidend als volgt (cf. het vonnis a quo, blz. 9-14):
Het Hof verwijst ook in dit verband naar hetgeen daaromtrent door de arbeidsrechtbank in het bestreden vonnis overwogen wordt, luidend als volgt (cf. het vonnis a quo, blz. 9-14) :

Het Hof verwijst hier op dienende wijze naar hetgeen daaromtrent door de arbeidsrechtbank in het vonnis a quo overwogen werd, luidend als volgt (cf. het vonnis a quo, blz. 6-8):
Het Hof verwijst hier op dienende wijze naar hetgeen daaromtrent door de arbeidsrechtbank in het vonnis a quo overwogen werd, luidend als volgt (cf. het vonnis a quo, blz. 6-8) :

Als het geschil handelt over de inhoud van de overeenkomst is artikel 52, § 3, van de GVU-wet van toepassing, dat uitdrukkelijk verwijst naar artikel 704, eerste lid, van het Gerechtelijk Wetboek, dat stelt dat dergelijke procedures moeten worden ingeleid bij verzoekschrift.
Als het geschil handelt over de inhoud van de overeenkomst is artikel 52, § 3, van de ZIV-wet van toepassing, dat uitdrukkelijk verwijst naar artikel 704, eerste lid, van het Gerechtelijk Wetboek, dat stelt dat dergelijke procedures moeten worden ingeleid bij verzoekschrift.

Overwegende bovendien dat de " therapietrouw" waarvan de verzoekende partij gewag maakt ook in haar voordeel werkt; dat de verzoekende partij immers zelf stelt dat artsen " moeilijk overstappen van één statine naar een ander" , en daarvoor zelfs verwijst naar statistieken; dat het dan ook zeer onwaarschijnlijk is dat plots alle geneesheren nog uitsluitend de hoofdzakelijk generische middelen van de concurrerende bedrijven zullen voorschrijven, en stoppen met het voorschrijven van het product L. van de verzoekende partij, dat die partij zelf als " de top van de statines" voorstelt; dat die partij ook geenszins aantoont dat het voorschrijfgedrag van de geneesheren uitsluitend of hoofdzakelijk wordt bepaald door het opgelegd zijn van een specifieke, dan wel een meer algemene, controle a posteriori;
Overwegende bovendien dat de “therapietrouw” waarvan de verzoekende partij gewag maakt ook in haar voordeel werkt; dat de verzoekende partij immers zelf stelt dat artsen “moeilijk overstappen van één statine naar een ander”, en daarvoor zelfs verwijst naar statistieken; dat het dan ook zeer onwaarschijnlijk is dat plots alle geneesheren nog uitsluitend de hoofdzakelijk generische middelen van de concurrerende bedrijven zullen voorschrijven, en stoppen met het voorschrijven van het product L. van de verzoekende partij, dat die partij zelf als “de top van de statines” voorstelt; dat die partij ook geenszins aantoont dat het voorschrijfgedrag van de geneesheren uitsluitend of hoofdzakelijk wordt bepaald door het opgelegd zijn van een specifieke, dan wel een meer algemene, controle a posteriori;

Te dezen vervulde geïntimeerde de vereisten wettelijke voorwaarden niet om op/vanaf 1 december 2000 gerechtigd te zijn op arbeidsongeschiktheidsuitkeringen; het Hof verwijst naar hetgeen hij dienaangaande reeds overwogen en beoordeeld heeft in verband met de " voorafbestaande toestand" (zie hoger, V. 2-3-4), zonder dat dit thans nog herhaling behoeft.
Te dezen vervulde geïntimeerde de vereisten wettelijke voorwaarden niet om op/vanaf 1 december 2000 gerechtigd te zijn op arbeidsongeschiktheidsuitkeringen; het Hof verwijst naar hetgeen hij dienaangaande reeds overwogen en beoordeeld heeft in verband met de “voorafbestaande toestand” (zie hoger, V. 2-3-4), zonder dat dit thans nog herhaling behoeft.

De beslissing verwijst naar artikel 100 van de ZIV-wet 1994.
De beslissing verwijst naar artikel 100 van de ZIVwet 1994.

4 De term EU-15 verwijst naar de 15 lidstaten van de Europese Unie vanaf 31 december 2003, vooraleer de nieuwe lidstaten bij de EU kwamen. Deze 15 lidstaten zijn Oostenrijk, België, Denemarken, Finland, Frankrijk, Duitsland, Griekenland, Ierland, Italië, Luxemburg, Nederland, Portugal, Spanje, Zweden en het Verenigd Koninkrijk.
4 EU-15 fait référence aux 15 États membres de l’Union européenne au 31 décembre 2003, à savoir : Allemagne, Autriche, Belgique, Danemark, Espagne, Finlande, France, Grèce, Irlande, Italie, Luxembourg, Pays-Bas, Portugal, Royaume-Uni et Suède.