Vertaling van "visite clinique finale " (Frans → Nederlands) :

Parmi les patients traités par célécoxib 200 mg 2x/j, 48 % ont été considérés comme non répondeurs au lisinopril lors de la visite clinique finale (soit une pression artérielle diastolique au brassard > 90 mmHg ou augmentée > de 10 % par rapport à la valeur basale), contre 27 % des patients traités par le placebo ; cette différence a été statistiquement significative.
Bij patiënten die behandeld werden met celecoxib 200 mg tweemaal daags, werd 48% van de patiënten als niet reagerend op lisinopril beschouwd bij het laatste bezoek aan de kliniek vergeleken met 27% van de patiënten die met placebo waren behandeld (gedefinieerd als ofwel diastolische bloeddruk van > 90 mmHg of diastolische bloeddrukverhoging van > 10 % uitgaande van de uitgangswaarde; in beide gevallen werd de diastolische bloeddruk bepaald met de manchetmethode). Dit verschil was statistisch significant.

Chez les patients traités par célécoxib 200 mg deux fois par jour, 48% ont été considérés comme non répondeurs au lisinopril lors de la visite clinique finale (définis comme une pression diastolique humérale > 90 mmHg ou une augmentation de la pression diastolique humérale > 10% par rapport au début de l’étude), contre 27% des patients traités par placebo ; cette différence était statistiquement significative.
Van de patiënten behandeld met celecoxib 200 mg tweemaal per dag werd 48% beschouwd niet op lisinopril te reageren bij het laatste klinisch bezoek (gedefinieerd als een met de manchet gemeten diastolische bloeddruk > 90 mmHg of als een toename van de met de manchet gemeten diastolische bloeddruk > 10% in vergelijking met de basislijn), tegenover 27% van de patiënten behandeld met placebo; dit verschil was statistisch significant.

Dans le cas de la fièvre Q, ceci implique donc que les équipes d’hygiène des autorités compétentes doivent collecter activement des informations cliniques, microbiologiques et épidémiologiques (profession, séjour à l’étranger, parenté avec d’autres cas, visite, contact avec des animaux, utilisation de produits laitiers non pasteurisés, etc) avant de pouvoir donner une cotation finale au niveau du diagnostic du patient.
Dit impliceert dus bij Q-koorts dat de infectieteams van de bevoegde overheden actief klinische, microbiologische en epidemiologische informatie (beroep, verblijf in buitenland, verwantschap met andere gevallen, bezoek, contact met dieren, gebruik van nietgepasteuriseerde zuivelproducten enz) moeten verzamelen vooraleer het een eindquotering kan geven aan de ziekte van de patiënt.