Vertaling van "étude d’interaction pharmacocinétique ont montrés " (Frans → Nederlands) :

Des études in vitro et des études d’interactions pharmacocinétiques ont montré que le potentiel d’interactions liées au CYP450 impliquant l’emtricitabine ou le fumarate de ténofovir disoproxil avec d’autres médicaments est faible.
In vitro en klinisch farmacokinetisch interactie-onderzoek heeft aangetoond dat het potentieel voor CYP450-gemedieerde interacties van emtricitabine en tenofovirdisoproxilfumaraat met andere geneesmiddelen laag is.

Des études in vitro et des études d’interactions pharmacocinétiques ont montré que le potentiel d’interactions médiées par le CYP450 impliquant l’emtricitabine ou le fumarate de ténofovir disoproxil et d’autres médicaments est faible.
In vitro en klinische farmacokinetische interactie-onderzoeken hebben aangetoond dat het potentieel voor CYP450-gemedieerde interacties van emtricitabine en tenofovirdisoproxilfumaraat met andere geneesmiddelen laag is.

L’erlotinib et les fumeurs Les résultats d’une étude d’interaction pharmacocinétique ont montrés une diminution significative de l’aire sous la courbe (AUC inf ), de la concentration plasmatique maximale (C max ) et de la concentration plasmatique à 24 heures respectivement d’un facteur de 2,8, 1,5, et 9 après l’administration de Tarceva chez les fumeurs par rapport aux non fumeurs (voir rubrique 5.2).
Erlotinib en rokers Uit de resultaten van een farmacokinetisch interactie-onderzoek bleek een significante 2,8-, 1,5- en 9- voudige reductie van respectievelijk de AUC inf , C max en plasmaconcentratie na 24 uur, na toediening van Tarceva bij rokers in vergelijking tot niet-rokers (zie rubriek 5.2).

Une étude d’interaction pharmacocinétique entre le lithium et le citalopram n’a pas montré d’interaction pharmacocinétique (voir aussi plus haut).
Een farmacokinetische interactie studie met lithium en citalopram, toonde geen farmacokinetische interacties (zie eveneens in de tekst hierboven)

Chez les volontaires sains, les études d’interactions cliniques ont montré que la rifaximine ne modifie pas significativement la pharmacocinétique des substrats du CYP3A4 ; toutefois, chez les patients présentant une altération de la fonction hépatique, il ne peut pas être exclu que la rifaximine puisse diminuer l’exposition aux substrats du CYP3A4 administrés de façon concomitante (par exemple warfarine, antiépileptiques, anti-arythmiques), en raison de l’exposition systémique plus élevée que chez les sujets sains.
Bij gezonde proefpersonen toonde klinische studies naar geneesmiddelinteracties aan dat rifaximine geen significante invloed had op de farmacokinetiek van CYP3A4-substraten. Bij patiënten met een leverfunctiestoornis daarentegen, kan niet worden uitgesloten dat rifaximine de blootstelling aan gelijktijdig toegediende CYP3A4-substraten (bijv. warfarine, anti-epileptica, anti-arrhythmica) kan verminderen, vanwege de grotere systemische blootstelling in vergelijking met gezonde proefpersonen.

Une étude des interactions pharmacocinétiques / pharmacodynamiques portant sur l’administration concomitante du citalopram (20 mg par jour) et de la sélégiline (10 mg par jour) (un inhibiteur sélectif de la MAO-B) n’a pas montré d’interactions cliniquement pertinentes.
Een farmacokinetische/farmacodynamische interactiestudie over de gelijktijdige toediening van citalopram (20 mg/dag) en selegiline (10 mg/dag) (een selectieve MAO-B-remmer) heeft geen klinisch relevante interacties aangetoond.

Une étude d’interaction pharmacocinétique chez des patients épileptiques montre que l’adjonction de topiramate à la lamotrigine n’a pas d’effet sur les concentrations plasmatiques à l’état d’équilibre de la lamotrigine pour des doses de topiramate comprises entre 100 et 400 mg/j.
Een farmacokinetische interactiestudie bij patiënten met epilepsie gaf aan dat toevoeging van topiramaat aan lamotrigine geen effect had op de steady-state-plasmaconcentratie van lamotrigine bij topiramaatdoses van 100 tot 400 mg/dag.

Toutefois, des études cliniques de pharmacocinétique ont montré que l’administration concomitante de sorafénib 400 mg deux fois par jour et de cyclophosphamide (un substrat du CYP 2B6), ou de paclitaxel (un substrat du CYP2C8), n’a pas conduit à une inhibition cliniquement significative.
Echter, in klinisch-farmacokinetische studies resulteerde gelijktijdige toediening van sorafenib 400 mg tweemaal daags met cyclofosfamide, een CYP2B6-substraat, of paclitaxel, een CYP2C8-substraat, niet in een klinisch relevante inhibitie.

Hypnotiques sédatifs Les études d’interactions médicamenteuses chez des adultes volontaires sains traités par oxybate de sodium (dose unique de 2.25 g) et lorazépam (anxiolytique [benzodiazépine] ; dose unique de 2 mg) et tartrate de zolpidem (hypnotique [non benzodiazépine] ; dose unique de 5 mg) n’ont pas montré d’interactions pharmacocinétiques.
Kalmerende hypnotica Onderzoeken bij gezonde volwassenen naar de interacties van natriumoxybaat (eenmalige dosis van 2,25g) en lorazepam (een anxiolyticum [benzodiazepine]; eenmalige dosis van 2 mg) en zolpidem tartraat (een hypnoticum [non-benzodiazepine]; eenmalige dosis van 5 mg) lieten geen farmacokinetische interacties zien.

Les études d’interaction médicamenteuse chez des adultes volontaires sains traités par oxybate de sodium (dose unique de 2.25 g) et antidépresseurs, chlorhydrate de protriptyline (dose unique de 10 mg) et duloxétine (60 mg à l’état d’équilibre), n’ont pas montré d’interaction pharmacocinétique.
Antidepressiva Onderzoeken bij gezonde volwassenen naar interacties lieten geen farmacokinetische interacties zien tussen natriumoxybaat (eenmalige dosis van 2,25 g) en de antidepressiva protriptyline hydrochloride (eenmalige dosis van 10 mg) en duloxetine (60 mg tijdens steady state).