Traduction de «études de génotoxicité ont montré » (Français → Néerlandais) :

Le traitement par le zofénopril durant la grossesse a causé une toxicité fœtale dans la descendance chez le rat et également une embryo- et une foeto-toxicité chez le lapin mais seulement pour des doses materno-toxiques. Les études de génotoxicité ont montré que le zofénopril n'était pas mutagène ni clastogène.
Behandeling met zofenopril tijdens de zwangerschap leidde tot foetale toxiciteit en ontwikkelingstoxiciteit bij nakomelingen van ratten, en ook tot embryo- en foeto-toxiciteit bij het konijn, maar alleen bij doses die toxisch waren voor de moeder.

Association d’emtricitabine et de fumarate de ténofovir disoproxil : Les études de génotoxicité et de toxicologie en administration répétée d’un mois ou moins avec l’association de ces deux composants n’ont pas montré d’exacerbation des effets toxiques par rapport aux études sur les composants administrés séparément.
Combinatie van emtricitabine en tenofovirdisoproxilfumaraat: In onderzoek naar genotoxiciteit en toxiciteit bij herhaalde dosering gedurende één maand of korter met de combinatie van deze twee componenten bleek er in vergelijking tot onderzoek met de afzonderlijke componenten geen exacerbatie van toxicologische effecten op te treden.

Les études de génotoxicité et de toxicologie en administration répétée d’un mois ou moins avec l’association d’emtricitabine et de fumarate de ténofovir disoproxil n’ont pas montré d’exacerbation des effets toxiques par rapport aux études sur les composants administrés séparément.
In onderzoek naar genotoxiciteit en toxiciteit bij herhaalde dosering gedurende één maand of korter met de combinatie emtricitabine en tenofovirdisoproxilfumaraat bleek er in vergelijking tot onderzoek met de afzonderlijke componenten geen exacerbatie van toxicologische effecten op te treden.

Des études de génotoxicité in vitro (test d’Ames et d’aberration chromosomique) et in vivo (test sur le micronoyau de souris) n’ont pas révélé d’effet mutagène du chlorhydrate d’ambroxol Le chlorhydrate d’ambroxol n'a pas montré de potentiel tumorigène dans des études de carcinogénicité chez la souris (50, 200 et 800 mg/kg/j) et le rat (65, 250 et 1.000 mg/kg/j) lorsque ceux-ci sont traités par mélange alimentaire respectivement pendant 105 et 116 semaines.
Genotoxiciteitsstudies in vitro (Amestest en chromosomale afwijkingen) en in vivo (micronucleustest bij muizen) hebben geen mutageen effect van ambroxolhydrochloride aangetoond. Ambroxolhydrochloride toonde geen tumorigeen potentieel in carcinogeniciteitsstudies bij muizen (50, 200 en 800 mg/kg/d) en ratten (65, 250 en 1000 mg/kg/d) wanneer die gedurende respectievelijk 105 en 116 weken werden behandeld via een voedingsmengsel.

Les études de génotoxicité menées sur des systèmes bactériens in vitro et des systèmes mammifères in vitro et in vivo, avec et sans activation métabolique, n’ont montré aucun signe de potentiel mutagène du nilotinib.
Genotoxiciteitsonderzoek bij bacteriële in vitro systemen en bij in vitro en in vivo systemen met en zonder metabole werking liet geen bewijs voor een mutageen potentieel van nilotinib zien.

Des études de génotoxicité utilisant l'olmesartan medoxomil et l'hydrochlorothiazide combinés et chacune des composantes individuelles n’ont montré aucun signe d’activité génotoxique cliniquement pertinente.
Genotoxiciteitsstudies, die gebruik maken van de combinatie olmesartan medoxomil en hydrochloorthiazide alsmede van beide individuele componenten, hebben geen klinisch relevante genotoxiciteit aangetoond.

Des études de la génotoxicité ont montré que la clofarabine n’était pas mutagène au cours du test de mutation reverse bactérienne, mais qu’elle entraînait des effets clastogènes au cours du test d’aberration chromosomique inactivé sur des cellules d’ovaire de hamster chinois (CHO) et du test du micronoyau in vivo chez le rat.
Genotoxiciteitsonderzoek toonden aan dat clofarabine in de bacteriële omgekeerde mutatietest niet mutageen was, maar wel clastogene effecten veroorzaakte bij de niet-geactiveerde chromosomaleafwijkingentest bij Chinese-hamster-ovarium (CHO)-cellen en in in vivo micronucleustest bij ratten.

La majorité des études de génotoxicité menées dans l’obscurité n’ont pas montré de potentiel génotoxique du 5-ALA.
Uit het grootste deel van het genotoxiciteitsonderzoek dat in het donker werd verricht, bleek geen genotoxisch potentieel van 5-ALA.

Des études de génotoxicité utilisant l'olmésartan médoxomil et l'hydrochlorothiazide combinés ainsi que les composants individuels n’ont montré aucun signe d’activité génotoxique cliniquement pertinente.
Genotoxiciteitsstudies, die gebruik maken van de combinatie olmesartan medoxomil en hydrochloorthiazide alsmede van beide individuele componenten, hebben geen klinisch relevante genotoxiciteit aangetoond.