Vertaling van "évaluation des concentrations " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

concentration | 1) quantité proportionnelle (pharm.) - 2) concentration (psych.)
concentratie | sterkte van een oplossing

concentré d’hémodialyse
dialysaat voor hemodialyse

mauvaise concentration
slechte concentratie

Définition: Trouble caractérisé par une altération de la mémoire, des difficultés d'apprentissage et une réduction de la capacité à se concentrer sur une tâche, sauf pendant des périodes de courte durée. Le sujet éprouve souvent une fatigue mentale accentuée quand il fait des efforts mentaux, et un nouvel apprentissage peut être subjectivement difficile même quand il est objectivement réussi. Aucun de ces symptômes ne présente une sévérité suffisante pour justifier un diagnostic de démence (F00-F03) ou de delirium (F05.-). Ce diagnostic ne doit être fait qu'en présence d'un trouble somatique spécifié; il ne doit pas être fait en présence de l'un des troubles mentaux ou du comportement classés en F10-F99. Le trouble peut précéder, accompagner ou succéder à des infections et des troubles physiques très divers, cérébraux et généraux, sans qu'il existe obligatoirement des preuves directes en faveur d'une atteinte cérébrale. Il peut être différencié d'un syndrome post-encéphalitique (F07.1) et d'un syndrome post-commotionnel (F07.2) sur la base de son étiologie, de sa symptomatologie, moins riche et moins sévère, et de sa durée, habituellement plus courte.
Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door geheugenstoornissen, leerproblemen en verminderd vermogen zich gedurende wat langere tijd op een taak te concentreren. Er is vaak een uitgesproken gevoel van geestelijke vermoeidheid wanneer geestelijke taken worden ondernomen en het leren van nieuwe dingen wordt subjectief als moeilijk ervaren, zelfs indien dit objectief met goed resultaat verloopt. Geen van deze symptomen is dermate ernstig dat een diagnose van hetzij dementie (F00-F03), hetzij delirium (F05.-) gesteld kan worden. Deze diagnose dient alleen gesteld te worden in verband met een gespecificeerde lichamelijke stoornis en dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van een van de psychische stoornissen of gedragsstoornissen die geclassificeerd zijn onder F10-F99. De stoornis kan voorafgaan aan, samengaan met of volgen op een grote verscheidenheid van infecties en lichamelijke stoornissen, zowel van de hersenen als algemeen, maar directe blijk van betrokkenheid van de hersenen is niet noodzakelijk aanwezig. Zij kan worden gedifferentieerd van postencefalitisch syndroom (F07.1) en postcommotioneel syndroom (F07.2) door haar verschillende etiologie, beperktere spreiding van over het algemeen lichtere symptomen en doorgaans kortere duur.

lait concentré non sucré allégé
magere koffiemelk

manque de concentration
zwakke concentratie

agression à l'acide sulfurique concentré
aanval met geconcentreerd zwavelzuur

lait concentré sucré
gecondenseerde melk

lait concentré non sucré
geëvaporeerde melk

Définition: Syndrome survenant à la suite d'un traumatisme crânien (habituellement d'une gravité suffisante pour provoquer une perte de connaissance) et comportant de nombreux symptômes variés tels que maux de tête, vertiges, fatigue, irritabilité, difficultés de concentration, difficultés à accomplir des tâches mentales, altération de la mémoire, insomnie, et diminution de la tolérance au stress, aux émotions, ou à l'alcool. | Syndrome:cérébral post-traumatique, non psychotique | post-contusionnel (encéphalopathie)
Omschrijving: Dit syndroom treedt op na schedeltrauma (doorgaans van dusdanige ernst dat bewustzijnsverlies volgt) en omvat een aantal ongelijksoortige symptomen, zoals hoofdpijn, duizeligheid, vermoeidheid, prikkelbaarheid, moeite met concentreren en verrichten van geestelijke taken, geheugenstoornissen, slapeloosheid en verminderde tolerantie voor stress, emotionele prikkeling of alcohol. | Neventerm: | postcontusioneel syndroom (encefalopathie) | posttraumatisch hersensyndroom, niet-psychotisch

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

La surveillance des concentrations plasmatiques de bétaïne ne permet pas d’évaluer l’efficacité du traitement car ces concentrations ne correspondent pas directement au flux de la voie cytosolique de la bétaïne-homocystéine méthyl transférase.
Het observeren van betaïneplasmaconcentraties helpt niet bij het definiëren van de werkzaamheid van behandeling, daar deze concentraties niet rechtstreeks corresponderen met de flux via de cytosolische betaïnehomocysteïnemethyltransferaseroute.

Si la concentration est inférieure à 5 ng/ml, la dose quotidienne peut être augmentée de 2,5 mg toutes les 2 semaines, en contrôlant la concentration résiduelle et en évaluant la tolérance avant d’augmenter la dose.
Als de concentraties lager zijn dan 5 ng/ml, mag de dagelijkse dosis elke 2 weken verhoogd worden met 2,5 mg, waarbij het dalniveau gecontroleerd en de verdraagbaarheid geëvalueerd moet worden vóór het verhogen van de dosis.

Cette évaluation a également permis de constater que les concentrés plaquettaires traités aux rayons gamma ou ayant subi une réduction des pathogènes et délivrés à partir de 5 jours donnaient de moins bons résultats que les concentrés conservés moins longtemps.
Ook bij deze evaluatie werd waargenomen dat met gammastralen behandelde of pathogeengereduceerde bloedplaatjesconcentraten vrijgegeven vanaf 5 dagen minder goede resultaten opleveren dan concentraten die een kortere tijd opgeslagen werden.

Les concentrations plus élevées d’anticorps (≥ 65610 Facteur de Dilution) seront comparées aux concentrations urinaires de GAG du patient afin d’évaluer des éventuels impacts sur l’efficacité.
Hogere antilichaamspiegels (≥ 65610 verdunningsfractie) worden vergeleken met de GAG-waarden in urine van de proefpersoon met de bedoeling de potentiële gevolgen voor de werkzaamheid te beoordelen.

Il est dès lors évident que pour une même valeur d’excrétion urinaire d’iode (qui représente 90 % d’iode ingéré), la concentration urinaire en iode (utilisée dans le projet du PNNS comme marqueur d’efficacité des mesures proposées pour améliorer l’apport iodé) peut également varier de 10 fois… Il est donc nécessaire d’utiliser un nombre très élevé d’échantillons urinaires pour atténuer l’impact des variations du débit urinaire (en ml/min) sur l’évaluation de l’apport iodé sur base d’une mesure de la concentration en iode dans les échantillons urinaires obtenus par simples mictions urinaires.
Het is bijgevolg duidelijk dat voor eenzelfde waarde van jodiumexcretie via de urine (die overeenstemt met 90 % van het ingenomen jodium) de jodiumconcentratie in de urine (gebruikt in het project van het NVGP als marker voor de doeltreffendheid van de voorgestelde maatregelen om de jodiuminname te verbeteren); ook met een factor 10 kan variëren… Een zeer groot aantal urinestalen moet dus worden gebruikt om de invloed van de variaties van het urinedebiet (in ml/min) op de evaluatie van de jodiuminname op basis van een meting van de jodiumconcentratie in de urinestalen bekomen na één urinelozing tegen te gaan.

Pour simplifier, une excrétion moyenne de 1,5 g de créatinine par jour pour l’ensemble de la population adulte pourrait être prise en considération pour évaluer l’excrétion urinaire d’iode par 24 heures (qui correspond aux 90 % des apports alimentaires en iode) à partir d’une simple mesure de la concentration d’un échantillon urinaire en iode, à condition que la concentration de cet échantillon en créatinine soit également connue.
Eenvoudig gesteld, zou een gemiddelde excretie van 1,5 g creatinine per dag voor de hele volwassen bevolking kunnen gebruikt worden om de jodiumexcretie via de urine op 24 uur te schatten (wat overeenstemt met de 90 % jodiuminname via de voeding) op basis van een eenvoudige meting van de jodiumconcentratie van een urinestaal, op voorwaarde dat de creatinineconcentratie van dit staal ook gekend is.

Une analyse scientifique du risque débouchant sur un avis relatif à des normes de concentrations en substances potentiellement toxiques dans un compartiment environnemental, requiert l’identification de ces substances, l’évaluation quantitative de leur transfert à partir de l'environnement vers l'homme et l’évaluation qualitative et quantitative de leurs dangers intrinsèques.
Een wetenschappelijke risicoanalyse, leidende tot een advies betreffende normen voor concentraties aan potentieel toxische stoffen in een milieucomponent, veronderstelt een identificatie van deze stoffen, een kwantitatieve evaluatie van hun transfer uit het milieu naar de mens en een kwalitatieve en kwantitatieve evaluatie van hun intrinsiek gevaar.

Il est nécessaire pour réaliser ce type d’analyse de disposer des concentrations possibles du pesticide et de ses métabolites dans le pollen, le nectar ou le miel (Cette procédure d’évaluation a notamment été utilisée dans le cadre des dossiers Gaucho et Régent)
Voor dit type van analyse is het noodzakelijk dat men beschikt over de mogelijke concentraties van het pesticide en de metabolieten ervan in stuifmeel, nectar of honing (Deze evaluatieprocedure wordt men name gebruikt in het kader van de Gaucho- en Regent-dossiers)

Cette évaluation est une comparaison des valeurs toxicologiques (LC50, NOEC) avec les valeurs d’exposition (concentration de s.a. et métabolites dans le pollen, le nectar ou le miel)
Deze evaluatie is een vergelijking van de toxicologische waarden (LC50, NOEC) met de blootstellingswaarden (concentratie van werkzame stof en metabolieten in stuifmeel, nectar of honing)

L’évaluation de risque est la mise en balance des valeurs toxicologiques d’un pesticide (LC50, NOEC) avec les valeurs d’exposition potentielle des abeilles à ce pesticide (concentration de s.a. et métabolites dans le pollen, le nectar ou le miel)
De risico-evaluatie is de vergelijking van de toxicologische waarden van een pesticide (LC50, NOEC) met de waarden met betrekking tot de potentiële blootstelling van bijen aan dit pesticide (concentratie van werkzame stof en metabolieten in stuifmeel, nectar of honing)