Vertaling van "Juridiction nationale statuant en dernier ressort " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

juridiction nationale statuant en dernier ressort
nationale rechterlijke instantie in hoogste aanleg

juridiction statuant en premier ressort
rechterlijke instantie die in eerste aanleg beslist

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

L'article 2, § 2, prévoit que les États qui ont accepté la compétence de la Cour peuvent en même temps déclarer que, soit toutes les juridictions nationales, soit seulement les juridictions nationales statuant en dernier ressort ont la faculté de saisir la Cour.
In artikel 2, § 2, is gesteld dat de Staten die de bevoegdheid van het Hof van Justitie hebben erkend, op hetzelfde tijdstip kunnen verklaren dat, hetzij alle nationale rechterlijke instanties, hetzij alleen de nationale rechterlijke instanties waarvan de uitspraken niet vatbaar zijn voor hoger beroep, de bevoegdheid hebben een zaak aanhangig te maken bij het Hof.

En outre, plusieurs États dont la Belgique ont également déclaré que les juridictions nationales statuant en dernier ressort auront non seulement la possibilité mais l'obligation de saisir la Cour en cas de problème lié à l'interprétation de la Convention.
Bovendien hebben verscheidene Staten, waaronder België, ook verklaard dat de nationale rechterlijke instantie waarvan de beslissingen niet vatbaar zijn voor hoger beroep, niet alleen de mogelijkheid maar ook de plicht hebben om zich tot het Europees Hof van Justitie te wenden ingeval er problemen zich problemen voordoen met betrekking tot de uitlegging van de Overeenkomst.

la communication des jugements qui appliquent les articles 101ou 102 TFUE. Aux termes de l’article 15, paragraphe 2, du règlement (CE) no 1/2003, les pays de l’UE transmettent à la Commission copie de tout jugement écrit rendu par des juridictions nationales statuant sur l’application des articles 101 ou 102 et ce sans délai, lorsque le jugement complet est notifié par écrit aux parties.
de toezending van rechterlijke beslissingen waarin de artikelen 101 of 102 VWEU worden toegepast: volgens artikel 15, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1/2003 dienen de EU-landen, nadat de volledige uitspraak aan de partijen is betekend, de Commissie onverwijld een afschrift toe te zenden van alle schriftelijke beslissingen van nationale rechters met betrekking tot de toepassing van artikel 101 of 102.

Exiger que la faute commise par la juridiction de dernier ressort soit manifeste et grave permet de surcroît de diminuer le risque d'erreurs dans le chef du juge de la responsabilité, chargé d'apprécier seul l'illégalité de la décision adoptée ou de la procédure suivie par une juridiction statuant en dernier ressort, erreurs qui pourraient, elles-mêmes, donner lieu à une cascade de recours en responsabilité.
Vereisen dat de fout begaan door de in laatste aanleg rechtsprekende rechterlijke instantie, aantoonbaar en ernstig is, maakt het bovendien mogelijk het risico op vergissingen te verminderen bij de rechter die uitspraak doet over de aansprakelijkheid en die ermee is belast de onwettigheid van de beslissing die is genomen, of van de procedure die is gevolgd door een in laatste aanleg uitspraak doende rechterlijke instantie alleen te beoordelen, vergissingen die zelf aanleiding zouden kunnen geven tot een opeenvolging van aansprakelijkheidsvorderingen.

Afin de respecter le principe d'égalité, il appartient au juge de la responsabilité de tenir compte de tels éléments afin de déterminer si la faute commise par une juridiction statuant en dernier ressort, en dehors du champ d'application du droit de l'Union européenne, constitue une violation suffisamment caractérisée des règles de droit applicable ».
Teneinde het gelijkheidsbeginsel in acht te nemen, staat het aan de aansprakelijkheidsrechter rekening te houden met dergelijke elementen teneinde te bepalen of de door een in laatste aanleg rechtsprekende rechterlijke instantie gemaakte fout, buiten de toepassingssfeer van het recht van de Europese Unie, een voldoende gekwalificeerde schending vormt van de toepasselijke rechtsregels ».

« L'article 1382 du Code civil viole les articles 10 et 11 de la Constitution s'il est interprété comme empêchant que la responsabilité de l'Etat puisse être engagée en raison d'une faute commise, dans l'exercice de la fonction juridictionnelle, par une juridiction ayant statué en dernier ressort tant que cette décision n'a pas été retirée, rétractée, réformée ou annulée, alors même que cette faute consiste dans une violation suffisamment caractérisée des règles de droit applicables et que cette faute ne permet pas, compte tenu des voies de recours limitées ouvertes à l'encontre de ladite décision, d'en obtenir l'anéantissement.
« Artikel 1382 van het Burgerlijk Wetboek schendt de artikelen 10 en 11 van de Grondwet indien het in die zin wordt geïnterpreteerd dat het belet dat de Staat aansprakelijk kan worden gesteld wegens een fout begaan in de uitoefening van de rechtsprekende functie door een rechterlijke instantie die in laatste aanleg uitspraak heeft gedaan, zolang die beslissing niet is ingetrokken, herroepen, gewijzigd of vernietigd, zelfs al bestaat die fout in een voldoende gekwalificeerde schending van de toepasselijke rechtsregels en zelfs al maakt die fout, gelet op de beperkte rechtsmiddelen die tegen de genoemde beslissing openstaan, het niet mogelijk de vernietiging ervan te verkrijgen.

2. Les États membres transmettent à la Commission copie de tout jugement écrit rendu par des juridictions nationales statuant sur l'application de l'article 81 ou 82 du traité.
2. De lidstaten zenden de Commissie een afschrift toe van schriftelijke beslissingen van nationale rechterlijke instanties met betrekking tot de toepassing van artikel 81 of artikel 82 van het Verdrag.

Mon groupe s'était alors opposé, en ce qui concerne les juridictions supérieures statuant en dernier ressort (Cour de cassation et Conseil d'État), à l'application de la théorie dite « de l'acte clair » qui leur permettait en réalité de ne pas poser de question préjudicielle à la Cour constitutionnelle.
Onze fractie was toen gekant tegen het feit dat de hoge rechtscolleges die in laatste aanleg oordelen - het Hof van Cassatie en de Raad van State - de theorie van de " acte clair" zouden mogen toepassen, die hen zou toestaan geen prejudiciële vraag te stellen aan het Grondwettelijk Hof.