42. rappelle que le traité distingue de façon très précise le champ d'application de la directive, du règlement et des autres instruments et que la Cour de justice, chargée de veiller à l'application du droit communautaire, a défini dans sa jurisprudence avec la plus grande netteté le champ de compétence législative de chacune des institutions; affirme que, en tout état de cause, le choix du type d'acte doit être lié à la force juridique que celui-ci est réellement destiné à avoir dans le système et que ce choix devrait, sur la base des propositions de la Commission exerçant son droit d'initiative, faire l'objet d'une décision politique de la part des colégislateurs;
42. herinnert eraan dat in het Verdrag heel nauwkeurig wordt bepaald wanneer een richtlijn, een verordening of een ander wetgevingsinstrument wordt gebruikt, en dat het Hof van Justitie, dat toeziet op de toepassing van het communautair recht, in zijn jurisprudentie heel nauwkeurig de wetgevende bevoegdheden van alle instellingen heeft vastgesteld; in ieder geval moet de keuze van de vorm van het besluit gekoppeld zijn aan de daadwerkelijke rechtskracht die dit instrument naar verwachting in het rechtsstelsel zal hebben; deze keuze, die gebaseerd is op de voorstellen die de Commissie in het kader van haar initiatiefrecht doet, zou onderworpen moeten zijn aan een beleidsbesluit van de medewetgevers;