La forme d'un Protocole additionnel à la Convention de 1946 a été retenue par les négociateurs afin de maintenir la continuité du système mis en place au lendemain de la guerre, pour la Société nationale des chemins de fer luxembourgeois; la restructuration juridique a été envisagée sans devoir procéder à sa dissolution, de continuer la gestion du réseau et de garder la coopération entre les trois États signataires, le système ayant fait ses preuves pendant cinquante ans.
De vorm van een toegevoegd Protocol bij de Conventie van 1946 werd door de onderhandelaars gekozen terwille van de continuïteit van het systeem, uitgewerkt vlak na de oorlog voor de Société nationale des chemins de fer luxembourgeois. De juridische omvorming gebeurt zonder een ontbinding van de maatschappij, het beheer van het net blijft verzekerd en de samenwerking tussen de drie ondertekende Staten blijft behouden; het systeem heeft gedurende vijftig jaar zijn deugdelijkheid bewezen.