Traduction de «Responsabilité civile véhicules terrestres automoteurs » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

responsabilité civile véhicules terrestres automoteurs
burgerlijke aansprakelijkheid motorrijtuigen

responsabilité civile, véhicules terrestres automoteurs
wettelijke aansprakelijkheid voor motorrijtuigen

R.C. véhicules maritimes, lacustres et fluviaux | responsabilité civile véhicules maritimes, lacustres et fluviaux
W.A. zee- en binnenschepen

responsabilité civile véhicules maritimes, lacustres et fluviaux
burgerlijke aansprakelijkheid zee- en binnenschepen

responsabilité civile véhicules aériens
burgerlijke aansprakelijkheid luchtvaartuigen

assurance de la responsabilité civile résultant de la circulation des véhicules automoteurs | assurance responsabilité civile automobile
aansprakelijkheidsverzekering motorrijtuigen | wettelijke aansprakelijkheidsverzekering voor motorrijtuigen | wettelijke-aansprakelijkheidsverzekering motorrijtuigen

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Autorisation de cession de droits et obligations entre des entreprises d'assurances Conformément à l'article 102, alinéa 1, 3° de la loi du 13 mars 2016 relative au statut et au contrôle des entreprises d'assurance ou de réassurance, le Comité de direction de la Banque Nationale de Belgique a autorisé, durant sa séance du 21 juin 2016, PV Assurances SCRL (code 0058) dont le siège social est situé rue Royale, 151 à 1210 Bruxelles à céder : - à AXA Belgium SA (code 0039), dont le siège social est établi boulevard du Souverain, 25 à 1170 Bruxelles, o les droits et obligations relevant des branches 1 (Accidents), 3 (Maladie), 8 (Incendie et éléments naturels), 10 (Responsabilité civile véhicules terrestres automoteurs) et 13 (Responsabilité civile génarale) que PV Assurances SCRL détient dans les polices d'assurance commercialisées via les agences de souscription AEDES SA et AEDES Vlaanderen SA sous la dénomination AEDES; o une quote-part de 50 % des droits et obligations afférents aux garanties d'assistance (branche 18) que PV Assurances SCRL détient dans les polices d'assurance commercialisées via les mêmes agences de souscription sous la dénomination AEDES; - à Inter Partner Assistance SA (code 0487), dont le siège social est établi avenue Louise, 166, bte 1, 1050 Bruxelles, l'autre quote-part de 50 % des droits et obligations afférents aux garanties d'assistance (branche 18) que PV Assurances SCRL détient dans les polices d'assurance commercialisées via les agences de souscription AEDES SA et AEDES Vlaanderen SA sous la dénomination AEDES.
Toestemming voor overdracht van rechten en verplichtingen tussen verzekeringsondernemingen Overeenkomstig artikel 102, eerste lid, 3° van de wet van 13 maart 2016 op het statuut van en het toezicht op verzekerings- of herverzekeringsondernemingen, heeft het Directiecomité van de Nationale Bank van België op zijn vergadering van 21 juni 2016 toegestaan dat PV Verzekeringen CVBA (code 0058), met maatschappelijke zetel te 1210 Brussel, Koningsstraat 151, het volgende overdraagt : - aan AXA Belgium NV (code 0039), met maatschappelijke zetel te 1170 Brussel, Vorstlaan 25, o de rechten en verplichtingen met betrekking tot takken 1 (Ongevallen), 3 (Ziekte), 8 (Brand en natuurevenementen), 10 (Burgerrechtelijke aansprakelijkheid motorrijtuigen) en 13 (Algemene burgerrechtelijke aansprakelijkheid) die PV Verzekeringen CVBA heeft in de verzekeringscontracten verkocht via de onderschrijvingskantoren AEDES NV en AEDES Vlaanderen NV onder de benaming AEDES, o een deel van 50 % van de rechten en verplichtingen betreffende de waarborgen inzake de hulpverlening (tak 18) dat PV Verzekeringen CVBA bezit in de verzekeringscontracten verkocht via dezelfde onderschrijvingskantoren onder de benaming AEDES; - aan Inter Partner Assistance NV (code 0487), met maatschappelijke zetel te 1050 Brussel, Louizalaan, 166, bus 1, het andere deel van 50 % van de rechten en verplichtingen betreffend de waarborgen inzake de hulpverlening (tak 18) dat PV Verzekeringen CVBA bezit in de verzekeringscontracten verkocht via de onderschrijvingskantoren AEDES NV en AEDES Vlaanderen NV onder de benaming AEDES.

2° dans le cas où l'entreprise d'assurance entend pratiquer l'assurance obligatoire de la responsabilité en matière de véhicules terrestres automoteurs, à l'exclusion de la responsabilité du transporteur, une déclaration selon laquelle l'entreprise est devenue membre du Fonds commun de garantie belge et du Bureau belge.
2° ingeval de verzekeringsonderneming overeenkomsten met betrekking tot de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen wenst uit te geven, met uitzondering van de aansprakelijkheid van de vervoerder, een verklaring waaruit blijkt dat de onderneming zich heeft aangesloten bij het Belgisch Gemeenschappelijk Waarborgfonds en bij het Belgisch Bureau.

Ce dossier comprend également: 1° dans le cas où l'entreprise d'assurance entend couvrir les risques d'accident du travail: a) la preuve que l'entreprise d'assurance a informé de l'activité envisagée le Fonds des accidents du travail; b) la preuve que l'entreprise d'assurance s'est engagée à l'égard du Fonds des accidents du travail à constituer, à la première demande dudit Fonds, une garantie bancaire telle que visée à l'article 60 de la loi du 10 avril 1971 sur les accidents du travail en vue de pourvoir à la réparation des accidents du travail lorsque l'entreprise d'assurance est restée en défaut; c) le nom et l'adresse du représentant visé à l'article 557, §§ 2, et 3; 2° dans le cas où l'entreprise d'assurance entend pratiquer l'assurance obligatoire de la responsabilité en matière de véhicules terrestres automoteurs, à l'exclusion de la responsabilité du transporteur: a) une déclaration selon laquelle l'entreprise est devenue membre du Fonds commun de garantie belge et du Bureau belge; b) le nom et l'adresse du représentant chargé du règlement des sinistres visé à l'article 21 de la Directive 2009/103/CE; c) le nom et l'adresse du représentant visé à l'article 557, §§ 1 et 3.
Dit dossier bevat eveneens: 1° ingeval de verzekeringsonderneming arbeidsongevallenrisico's wil dekken: a) het bewijs dat het Fonds voor arbeidsongevallen door de verzekeringsonderneming in kennis werd gesteld van de voorgenomen activiteit; b) het bewijs dat de verzekeringsonderneming zich er ten aanzien van het Fonds voor arbeidsongevallen toe heeft verbonden om op het eerste verzoek van het genoemde Fonds een bankgarantie als bedoeld in artikel 60 van de arbeidsongevallenwet van 10 april 1971 te vestigen met het oog op de schadeloosstelling van de arbeidsongevallen wanneer de verzekeringsonderneming in gebreke is gebleven; c) de naam en het adres van de vertegenwoordiger bedoeld in artikel 557, §§ 2, en 3; 2° ingeval de verzekeringsonderneming overeenkomsten met betrekking tot de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen wenst uit te geven, met uitzondering van de aansprakelijkheid van de vervoerder: a) een verklaring waaruit blijkt dat de onderneming zich heeft aangesloten bij het Belgisch Gemeenschappelijk Waarborgfonds en bij het Belgisch Bureau; b) de naam en het adres van de schaderegelaar bedoeld in artikel 21 van Richtlijn 2009/103/EG; c) de naam en het adres van de vertegenwoordiger bedoeld in artikel 557, §§ 1 en 3.

Art. 557. § 1. L'entreprise d'assurance qui entend pratiquer en libre prestation de services l'assurance obligatoire de la responsabilité en matière de véhicules terrestres automoteurs, à l'exclusion de la responsabilité du transporteur, s'assure que les personnes présentant une demande d'indemnisation au titre d'événements survenant sur le territoire belge ne soient pas placées dans une situation moins favorable du fait que l'entreprise n'exerce pas son activité en Belgique par l'intermédiaire d'une succursale.
Art. 557. § 1. De verzekeringsonderneming die in het kader van het vrij verrichten van diensten overeenkomsten met betrekking tot de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen wenst uit te geven, met uitzondering van de aansprakelijkheid van de vervoerder, zorgt ervoor dat het feit dat zij haar activiteiten in België niet via een bijkantoor uitoefent, er niet toe leidt dat personen die een schadevordering indienen die ontstaan is uit voorvallen die zich op het Belgische grondgebied hebben voorgedaan, in een nadeliger positie verkeren.

ENERGIE ELECTRIQUE | POLITIQUE ECONOMIQUE | IMMATRICULATION DE VEHICULE | ASSURANCE | RESPONSABILITE CIVILE | VEHICULE A DEUX ROUES
ELEKTRISCHE ENERGIE | ECONOMISCH BELEID | REGISTRATIE VAN EEN VOERTUIG | VERZEKERING | CIVIELE AANSPRAKELIJKHEID | TWEEWIELIG VOERTUIG

3) «bureau national d’assurance»: organisation professionnelle qui est constituée, conformément à la recommandation no 5, adoptée le 25 janvier 1949, par le sous-comité des transports routiers du comité des transports intérieurs de la Commission économique pour l’Europe de l’Organisation des Nations unies et qui groupe des entreprises d’assurance ayant obtenu dans un État l’agrément pour l’exercice de la branche «responsabilité civile véhicules terrestres automoteurs».
3. „nationaal bureau van verzekeraars”: de overeenkomstig aanbeveling nr. 5 van 25 januari 1949 van de subcommissie voor het wegvervoer van het Comité voor binnenlands vervoer van de Economische Commissie voor Europa van de Verenigde Naties opgerichte beroepsorganisatie, waarbij verzekeringsondernemingen zijn aangesloten die in een staat zijn toegelaten tot de uitoefening van de verzekeringsbranche „wettelijke aansprakelijkheidsverzekering motorrijtuigen”.

« Les articles 88 de la loi sur le contrat d'assurance terrestre (l'actuel article 152 de la loi du 4 avril 2014 relative aux assurances), 10, § 1, de la loi sur le contrat d'assurance terrestre (l'actuel article 64, § 1, de la loi précitée du 4 avril 2014), 1315 du Code civil et 870 du Code judiciaire violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution en ce que, s'agissant de l'obligation de l'assureur de fournir, en cas de recours, une preuve écrite et signée qu'il s'est réservé, dans le contrat, le droit de recours sur lequel il se fonde, il est établi une distinction entre l'application de ce droit de recours dans le cadre des contrats d'assurance qui couvrent la responsabilité civile en cas d'utilisation d'un véhicule automoteur et l'application de ce droit de recours dans le cadre des autres assurances responsabilité ?
« Schenden de artikelen 88 van de Wet op de Landverzekeringsovereenkomsten (het huidige artikel 152 van de wet van 4.4.2014 betreffende de verzekeringen), 10, § 1, van de Wet op de Landverzekeringsovereenkomsten (het huidige artikel 64, § 1 van voormelde wet van 4.4.2014), 1315 van het Burgerlijk Wetboek en 870 van het Gerechtelijk Wetboek de artikelen 10 en 11 van de Grondwet voor zover er betreffende de verplichting van de verzekeraar om in geval van verhaal een schriftelijk en ondertekend bewijs te leveren dat hij zich in de overeenkomst het welbepaald recht van verhaal waarop hij zich steunt heeft voorbehouden, een onderscheid gemaakt wordt tussen de toepassing ervan inzake de verzekeringsovereenkomsten die de burgerrechtelijke aansprakelijkheid dekken bij het gebruik van een motorrijtuig en de andere aansprakelijkheidsverzekeringen ?

La directive 72/166/CEE du Conseil du 24 avril 1972 concernant le rapprochement des législations des États membres relatives à l’assurance de la responsabilité civile résultant de la circulation de véhicules automoteurs, et au contrôle de l’obligation d’assurer cette responsabilité , la deuxième directive 84/5/CEE du Conseil du 30 décembre 1983 concernant le rapprochement des législations des États membres relatives à l’assurance de la responsabilité ...[+++] class=yellow2> civile résultant de la circulation de véhicules automoteurs , la troisième directive 90/232/CEE du Conseil du 14 mai 1990 concernant le rapprochement des législations des États membres relatives à l’assurance de la responsabilité civile résultant de la circulation de véhicules automoteurs et la directive 2000/26/CE du Parlement européen et du Conseil du 16 mai 2000 concernant le rapprochement des législations des États membres relatives à l’assurance de la responsabilité civile résultant de la circulation des véhicules automoteurs (quatrième directive sur l’assurance automobile) ont été modifiées à plusieurs reprises et de façon substantielle.
Richtlijn 72/166/EEG van de Raad van 24 april 1972 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe de deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven en de controle op de verzekering tegen deze aansprakelijkheid , tweede Richtlijn 84/5/EEG van de Raad van 30 december 1983 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe de deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven , derde Richtlijn 90/232/EEG van de Raad van 14 mei 1990 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen van de lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven en Richtlijn 2000/26/EG van het Europees Parlement en de Raad van 16 mei 2000 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen van de lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven (vierde richtlijn motorrijtuigenverzekering) zijn herhaaldelijk en ingrijpend gewijzigd .

La voie dans cette direction a déjà été largement ouverte par la directive 72/166/CEE du Conseil du 24 avril 1972 concernant le rapprochement des législations des États membres relatives à l’assurance de la responsabilité civile résultant de la circulation de véhicules automoteurs, et au contrôle de l’obligation d’assurer cette responsabilité , la deuxième directive 84/5/CEE du Conseil du 30 décembre 1983 concernant le rapprochement des législations des États membres relatives à l’assurance de la responsabilité civile résultant de la circulation des véhicules automoteurs , la troisième directive 90/232/CEE du Conseil du 14 mai 1990 concernant le rapprochement des législations des États membres relatives à l’assurance de la responsabilité civile résultant de la circulation des véhicules automoteurs et la directive 2000/26/CE du Parlement européen et du Conseil du 16 mai 2000 concernant le rapprochement des législations des États membres relatives à l’assurance de la responsabilité civile résultant de la circulation des véhicules automoteurs (quatrième directive sur l’assurance automobile)
Een zeer aanzienlijke vooruitgang in deze richting is reeds gemaakt door Richtlijn 72/166/EEG van de Raad van 24 april 1972 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe de deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven en de controle op de verzekering tegen deze aansprakelijkheid , de Tweede Richtlijn 84/5/EEG van de Raad van 30 december 1983 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen der lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe de deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven , de Derde Richtlijn 90/232/EEG van de Raad van 14 mei 1990 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen van de lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven en Richtlijn 2000/26/EG van het Europees Parlement en de Raad van 16 mei 2000 inzake de onderlinge aanpassing van de wetgevingen van de lidstaten betreffende de verzekering tegen de wettelijke aansprakelijkheid waartoe deelneming aan het verkeer van motorrijtuigen aanleiding kan geven (Vierde richtlijn motorrijtuigenverzekering)

Toutes les entreprises d'assurance couvrant les risques liés à la responsabilité civile des véhicules terrestres automoteurs sont tenues de nommer un représentant chargé du règlement des sinistres dans chaque État membre autre que celui où elles ont reçu leur agrément administratif.
Alle verzekeringsondernemingen die de risico´s op het gebied van wettelijke aansprakelijkheid van motorrijtuigen dekken dienen in iedere andere lidstaat dan die waar zij hun officiële vergunning hebben ontvangen een schaderegelaar aan te wijzen.