Si l’Union menait une grande politique d’investissement dans la santé, la recherche, les universités, le ferroviaire au lieu du malthusianisme de l’article 104 C du traité de Maastricht, l’adhésion des citoyens nationaux permettrait soit un financement par emprunt, soit même un impôt affecté dont le bénéfice des sociétés serait la bonne assiette.
Als de Unie een beleid voerde dat gericht was op omvangrijke investeringen in gezondheidszorg, onderzoek, universiteiten en spoorwegen, in plaats van vast te houden aan het malthusianisme van artikel 104 C van het Verdrag van Maastricht, dan zou de steun van de burgers op nationaal niveau een financiering door middel van een lening mogelijk maken, of zelfs door middel van een belasting met een specifieke bestemming, waarvoor de winst van de ondernemingen de juiste grondslag zou zijn.
