Convergence interne: Les États membres qui continuent à ce jour à allouer des fonds sur la base de références historiques doivent évoluer
vers des niveaux de paiements plus similaires dans lesquels les fonds sont alloués par hectare. Les États membres peuvent choisir parmi différentes options pour parvenir à ce type de convergence: adopter une approche nationale ou une approche régionale (sur la base de critères administratifs ou agronomiques) ; appliquer un paiement forfaitaire régional/national d'ici à 2019, ou veiller à ce que tous les agriculteurs qui reçoivent moins de 90% du paiement moyen régional/national voient un accroissement
...[+++] graduel – assorti de la garantie supplémentaire que chaque agriculteur atteigne un paiement minimum de 60% de la moyenne nationale/régionale d'ici à 2019. Les montants mis à la disposition des agriculteurs qui reçoivent plus de la moyenne régionale/nationale seront ajustés en proportion et les Etats membres auront la possibilité de limiter les pertes à 30%.Interne convergentie De lidstaten die de toewijzingen nog laten afhangen van historische referenties, moeten hiervan afstappen
en ervoor zorgen dat de niveaus van de betalingen per hectare dichter bij elkaar komen te liggen. Zij kunnen hiervoor kiezen tussen een nationale of een regionale benadering (gebaseerd op administratieve of agronomische criteria). Hoe dan ook moet uiterlijk in 2019 een regionaal/nationaal niveau worden bereikt of moet worden gegarandeerd dat de betalingen voor landbouwbedrijven die minder dan 90 % van het gemiddelde regionale/nationale niveau ontvangen, geleidelijk worden verhoogd en dat de betaling voor elke lan
...[+++]dbouwer tegen 2019 ten minste 60 % van het regionale/nationale gemiddelde bedraagt. De bedragen voor landbouwbedrijven die meer dan het regionale/nationale gemiddelde ontvangen, worden evenredig aangepast. Bovendien krijgen de lidstaten de mogelijkheid eventuele "verliezen" tot 30 % te beperken.