Il appartient donc désormais aux seules régions de fixer les règles visant à sauvegarder la beauté des édifices, monuments, sites et paysages, telles que les dispositions de l'article 200 du CDTD.
Een regeling die de bescherming van de schoonheid van gebouwen, monumenten, zichten en landschappen beoogt, zoals die van artikel 200 van het WDRT, komt derhalve enkel nog de gewesten toe.