La loi du 31 mai 1888 « établissant la libération conditionnelle dans le système pénal », également appelée loi Lejeune d'après le nom du ministre de la Justice de l'époque, se distanciait de la pensée pénale classique.
Door de wet van 31 mei 1888 « tot invoering van de voorwaardelijke invrijheidstelling in het strafstelsel », ook de wet-Lejeune genoemd, naar de toenmalige minister van Justitie, werd afstand genomen van het klassieke penaal denken.