L'orateur commence par une image, diffusée dans le monde entier et à coup sûr encore présente dans tous les esprits : le 11 septembre 2001, deux tours gigantesques, symboles phallocrates d'une puissance mondiale, d'un système économique, s'effondrent, percutées par des avions, autres symboles phallocrates de notre société moderne.
Spreker begint met te herinneren aan het beeld dat de hele wereld is rondgegaan en dat zeker nog in het geheugen gebrand is : op 11 september 2001 storten twee enorme torens, fallocratische symbolen van een wereldmacht en van een economisch systeem, in elkaar, nadat twee vliegtuigen nog twee fallocratische symbolen van onze moderne maatschappij er tegenaan zijn gevlogen.