Traduction de «avoir force probante en justice » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

avoir force probante en justice
gebruikt worden als bewijsmiddel in gerechtelijke procedure

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

La légalisation dont la Convention de Bruxelles veut que soient dispensés les actes publics, tels que les actes notariés, est celle qui est habituellement requise pour que ces actes puissent être produits à l'étranger, y avoir force probante et y recevoir exécution (voir, pour les actes dressés à l'étranger et devant servir en Belgique, R. P. D. B. , vº Légalisation, nº 75).
Het Verdrag van Brussel is erop gericht de openbare akten, zoals bijvoorbeeld de notariële akten, vrij te stellen van de vorm van legalisatie die gewoonlijk is vereist opdat deze akten in het buitenland kunnen worden overgelegd, zij aldaar bewijskracht hebben en ten uitvoer kunnen worden gelegd (voor akten opgemaakt in het buitenland, die in België moeten worden aangewend zie R. P. D. B. , vº Légalisation , nr. 75).

La légalisation dont la Convention de Bruxelles veut que soient dispensés les actes publics, tels que les actes notariés, est celle qui est habituellement requise pour que ces actes puissent être produits à l'étranger, y avoir force probante et y recevoir exécution (voir, pour les actes dressés à l'étranger et devant servir en Belgique, R.P.D.B., vº Légalisation, nº 75).
Het Verdrag van Brussel is erop gericht de openbare akten, zoals bijvoorbeeld de notariële akten, vrij te stellen van de vorm van legalisatie die gewoonlijk is vereist opdat deze akten in het buitenland kunnen worden overgelegd, zij aldaar bewijskracht hebben en ten uitvoer kunnen worden gelegd (voor akten opgemaakt in het buitenland, die in België moeten worden aangewend zie R.P.D.B., vº Légalisation , nr. 75).

Snappe, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, T. Giet et R. Leysen, assistée du greffier P.-Y. Dutilleux, présidée par le président J. Spreutels, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par jugement du 16 septembre 2013 en cause du ministère public contre Christophe Briand, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 30 octobre 2015, le Tribunal de police de Bruxelles a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 62, § 8, de la loi du 16 mars 1968 relative à la police de la circulation routière en ce qu'il prévoit que la copie des procès-verbaux doit être adressée ' aux contrevenants ' dans un délai de 14 jours, et non pas ' aux contrevenants et/ou aux titulaires de la plaque d'immatriculation ', ne viole-t-il pas les articles 10 et 11 de la Constitution dès lors qu'il s'interprète en ce sens que seuls les procès-verbaux dont copie a été envoyée au contrevenant, tel une personne physique titulaire de la plaque d'immatriculation (et de ce fait présumée ' contrevenant ' car présumée avoir commis l'infraction en vertu de l'article 67bis de la loi du 16 mars 1968 relative à la police de la circulation) ou toute personne dont il se confirmerait qu'elle est la contrevenante, dans le délai de 14 jours à compter de la date de constatation de l'infraction, sont revêtus de la force probante spéciale prévue à l'article 62, alinéa 2, de ladite loi, tandis que les procès-verbaux dont copie a été envoyée à une personne morale, titulaire de la plaque d'immatriculation, à l'égard de laquelle n'existe aucune présomption de culpabilité, ne seraient pas revêtus de ladite force probante spéciale ?
Snappe, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, T. Giet en R. Leysen, bijgestaan door de griffier P.-Y. Dutilleux, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 16 september 2013 in zake het openbaar ministerie tegen Christophe Briand, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 30 oktober 2015, heeft de Politierechtbank te Brussel de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 62, § 8 [lees : achtste lid], van de wet van 16 maart 1968 betreffende de politie over het wegverkeer, in zoverre het bepaalt dat het afschrift van de processen-verbaal binnen een termijn van veertien dagen ' aan de overtreders ' en niet ' aan de overtreders en/of aan de houders van de nummerplaat ' moet worden toegezonden, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet wanneer het in die zin wordt geïnterpreteerd dat enkel de processen-verbaal waarvan een afschrift binnen de termijn van veertien dagen vanaf de datum van de vaststelling van het misdrijf werd verstuurd naar de overtreder, zoals een natuurlijke persoon die houder is van de nummerplaat (en die zodoende wordt vermoed de ' overtreder ' te zijn aangezien hij krachtens artikel 67bis van de wet van 16 maart 1968 betreffende de politie over het wegverkeer wordt vermoed de overtreding te hebben begaan) of elke persoon van wie zou worden bevestigd dat hij de overtreder is, de in artikel 62, tweede lid, van de genoemde wet bedoelde bijzondere bewijswaarde hebben, terwijl de processen-verbaal waarvan een afschrift werd verstuurd naar een rechtspersoon die houder is van de nummerplaat, ten aanzien van wie er geen vermoeden van schuld bestaat, die bijzondere bewijswaarde niet zouden hebben ?

Le juge, lorsqu'il évaluera la valeur probante des différents éléments produits ne sera pas totalement libre dans la mesure où il ressort des déclarations que l'intention est de donner une force probante plus importante au test de situation constaté par huissier de justice qu'aux autres modes de preuve.
Wanneer de rechter de bewijskracht van de verschillende aangevoerde gegevens zal evalueren, zal hij daarin niet geheel vrij zijn, aangezien uit de verklaringen blijkt dat het de bedoeling is meer bewijskracht te verlenen aan de situatietest die door de gerechtsdeurwaarder is uitgevoerd dan aan andere bewijsmiddelen.

1. Un logiciel de reconnaissance photo ne peut être utilisé qu’après avoir fait l’objet d’un examen approfondi permettant, entre autres, de contrôler la conformité de ces méthodes de recherche avec la législation relative à la protection de la vie privée ainsi qu’à la force probante, tant au niveau administratif et qu’en justice, des constatations faites par le biais de ces méthodes.
1. Het inzetten van fotoherkenningssoftware is pas mogelijk na grondig onderzoek waarbij onder meer de conformiteit gecontroleerd wordt van dergelijke opsporingsmethodes met de wetgeving zowel inzake bescherming van de privacy als inzake de bewijskracht, op administratief vlak en in gerechtszaken, van de vaststellingen verricht via deze methodes.

En revanche, la force probante des constatations faites par un huissier de justice à la simple requête d'un particulier, et donc en dehors du cadre d'une mission assignée par la loi aux huissiers de justice, pose, en l'absence de toute disposition légale, de sérieux problèmes, ainsi qu'il ressort sans conteste de la jurisprudence.
De bewijswaarde van vaststellingen gedaan door een gerechtsdeurwaarder louter op verzoek van een particulier — en derhalve niet gedaan in het kader van een door de wet aan de gerechtsdeurwaarder toevertrouwd opdracht — is daarentegen, bij gebrek aan een wettelijke bepaling, zeer problematisch, zoals ontegenzeggelijk uit de rechtspraak blijkt.

Vu l'article 108 de la Constitution; Vu le Code judiciaire, notamment les articles 446bis, 508/19, y insérés par la loi du 23 novembre 1998 relative à l'aide juridique, l'article 508/17, y inséré par la même loi, et remplacé par la loi du 6 juillet 2016 modifiant le Code Judiciaire en ce qui concerne l'aide juridique, et l'article 508/19bis, y inséré par la loi programme du 27 décembre 2005; Vu l'arrêté royal du 20 décembre 1999 contenant les modalités d'exécution relatives à l'indemnisation accordée aux avocats dans le cadre de l'aide juridique de deuxième ligne et relatif au subside pour les frais liés à l'organisation des bureaux d'aide juridique, modifié par les arrêtés royaux des 18 décembre 2003, 10 juin 2006 et 19 juillet 2006; Vu l'avis de l'Inspecteur des Finances, donné le 10 mai 2016; Vu l'accord de Notre Ministre du Budget, donné le 1 juillet 2016; Vu l'avis 59.719/3 du Conseil d'Etat, donné le 18 juillet 2016, en application de l'article 84, § 1er, alinéa 1er, 2°, des lois sur le Conseil d'Etat, coordonnées le 12 janvier 1973; Sur la proposition de Notre Ministre de la Justice, Nous avons arrêté et arrêtons : Article 1. Dans l'article 2 de l'arrêté royal du 20 décembre 1999 contenant les modalités d'exécution relatives à l'indemnisation accordée aux avocats dans le cadre de l'aide juridique de deuxième ligne et relative au subside pour les frais liés à l'organisation des bureaux d'aide juridique, les modifications suivantes sont apportées : a) le 1° est remplacé par ce qui suit : "1° Le bureau d'aide juridique attribue aux avocats des points pour chaque désignation ou commission d'office à laquelle il a été procédé en application des articles 508/9 et 508/21 du Code judiciaire, et pour laquelle les avocats justifient, à l'aide d'un rapport contenant les pièces probantes démontrant les prestation fournies, avoir accompli au cours de l'année judiciaire écoulée ou des années antérieures des prestations effectives.
Gelet op artikel 108 van Grondwet; Gelet op het Gerechtelijk Wetboek, inzonderheid op artikelen 446bis, 508/19, ingevoegd bij de wet van 23 november 1998 betreffende de juridische bijstand, artikel 508/17, ingevoegd in dezelfde wet, en vervangen door de wet van 6 juli 2016 tot wijziging van het Gerechtelijk Wetboek met betrekking tot de juridische bijstand; en artikel 508/19bis, ingevoegd bij de programmawet van 27 december 2005; Gelet op het koninklijk besluit van 20 december 1999 houdende uitvoeringsbepalingen inzake de vergoeding die aan advocaten wordt toegekend in het kader van de juridische tweedelijnsbijstand en inzake de subsidie voor de kosten verbonden aan de organisatie van de bureaus voor juridische bijstand, gewijzigd bij de koninklijke besluiten van 18 december 2003, van 10 juni 2006 en van 19 juli 2006; Gelet op het advies van de Inspecteur van Financiën, gegeven op 10 mei 2016; Gelet op de akkoordbevinding van Onze Minister van Begroting, gegeven op 1 juli 2016; Gelet op het advies van de Raad van State 59.719/3, gegeven op 18 juli 2016, met toepassing van artikel 84, § 1, eerste lid, 2°, van de wetten op de Raad van State, gecoördineerd op 12 januari 1973; Op de voordracht van Onze Minister van Justitie, Hebben Wij besloten en besluiten Wij : Artikel 1. In artikel 2 van het koninklijk besluit van 20 december 1999 houdende uitvoeringsbepalingen inzake de vergoeding die aan advocaten wordt toegekend in het kader van de juridische tweedelijnsbijstand en inzake de subsidie voor de kosten verbonden aan de organisatie van de bureaus voor juridische bijstand, worden de volgende wijzigingen aangebracht : a) de bepaling onder 1° wordt vervangen als volgt : "1° Het bureau voor juridische bijstand verleent aan de advocaten punten voor iedere aanstelling of ambtshalve toevoeging ingevolge de artikelen 508/9 en 508/21 van het Gerechtelijk Wetboek, waarvoor de advocaten aantonen, aan de hand van een verslag met stavingstukken waaruit de geleverde prestati ...

Un acte authentique contesté ne devrait pas avoir de force probante dans un autre État membre que l'État membre d'origine tant que le recours est pendant.
Een authentieke akte die wordt aangevochten heeft in een andere lidstaat dan de lidstaat van herkomst geen bewijskracht zolang de zaak niet is beslecht.

La force probante qu'un acte authentique donné devrait avoir dans un autre État membre dépendra dès lors de la loi de l'État membre d'origine.
Het recht van de lidstaat van herkomst bepaalt derhalve welke bewijskracht aan een bepaalde authentieke akte in een andere lidstaat moet worden toegekend.

Les actes authentiques devraient avoir la même force probante dans un autre État membre que dans l'État membre d'origine ou les effets les plus comparables.
Authentieke akten dienen in een andere lidstaat dezelfde bewijskracht te hebben als in de lidstaat waar zij zijn verleden, of althans de daarmee meest vergelijkbare bewijskracht.