Vertaling van "belge lui soit " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Définition: Parents forçant l'enfant à se comporter de façon différente de la norme locale, que ce soit par rapport à son sexe (en habillant un garçon en fille), par rapport à son âge (en forçant un enfant à prendre des responsabilités plus lourdes qu'il ne peut en assumer pour son âge) ou pour d'autres raisons (obligeant l'enfant à entreprendre des activités contre son gré ou des activités trop difficiles pour lui).
ouders die het kind dwingen afwijkend te zijn van de plaatselijke norm, hetzij qua sexe (b.v. het kleden van een jongen in meisjeskleding), hetzij qua leeftijd (b.v. een kind dwingen verantwoordelijkheden op zich te nemen die niet passen bij de leeftijd) of anderszins onaangepast (b.v. het kind dwingen deel te nemen aan activiteiten die het niet wil of die te moeilijk zijn).

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Pour que la déduction lui soit applicable, l’entreprise doit en obtenir la confirmation préalable de la part de l’administration fiscale belge au moyen d’une décision fiscale anticipée.
Om deze aftrekken te kunnen toepassen, moet een onderneming eerst een bevestiging krijgen van de Belgische belastingdienst in de vorm van een fiscale ruling.

La participation de la Fédération royale du Notariat belge pour la désignation des deux médiateurs et pour le financement du service de médiation fédéral justifie que le rapport annuel des médiateurs lui soit transmis.
Het jaarrapport van de ombudsmannen moet naar de Koninklijke Federatie van het Belgisch Notariaat worden gezonden omdat zij deelneemt aan de aanwijzing van beide ombudsmannen en bijdraagt tot de financiering van de federale ombudsdienst.

Ensuite, l'intervenant confirme que plusieurs ISP qui déploient leurs activités en Belgique et qui sont agréés par l'OBPT, collaborent avec la NCCU en lui transmettant des données, bien que la base de données contenant les données belges ne soit pas située en Belgique.
Ten tweede bevestigt spreker dat er een aantal ISP's in België actief zijn, erkend door BPT, die samenwerken met het NCCU en die dus gegevens verstrekken aan het NCCU, maar waarvan de database wat die Belgische gegevens betreft, zich niet in dit land bevinden.

Il ressort également du préambule de l'arrêté royal en cause qu'il y avait lieu de prendre une mesure dont le caractère urgent était difficilement conciliable avec une procédure d'adoption ordinaire par le législateur, raison pour laquelle le Conseil d'Etat a également été prié de prendre en compte, dans son avis, le caractère urgent : « Vu l'urgence motivée par : le régime particulier des agences de voyages et le lieu des prestations de services effectuées par les intermédiaires, que stipulent respectivement l'article 26 et l'article 28ter, titre E, de la sixième directive 77/388/CEE; la procédure en manquement d'Etat que régit l'article 226 du Traité CE; la mise en demeure que la Commission européenne a adressée, dans le respect de cette procédure, au Royaume de Belgique, le 30 juillet 1996, pour lui communiquer ses griefs quant à une application estimée incorrecte que la législation belge autoriserait des articles 26 et 28ter, titre E, de la sixième directive 77/388/CEE; l'échange infructueux de vues auquel cette mise en demeure a donné lieu; l'avis motivé que la Commission européenne a par conséquent émis, le 8 juillet 1998, pour confirmer les griefs formés en l'espèce; le fait que la Belgique s'est engagée par écrit, le 30 septembre 1998, à se conformer, sans réserve, à cet avis motivé; qu'une abstention prolongée exposerait inéluctablement la Belgique à la saisine de la Cour de Justice des Communautés européennes; qu'il est, au contraire, impératif que la législation belge soit dûment adaptée sans retard; que les dispositions du présent arrêté, dont tel est précisément l'objet, doivent par conséquent entrer en vigueur aussi vite que possible; que cet arrêté doit dès lors être pris d'urgence; » (Moniteur belge, 31 décembre 1999, troisième édition, pp. 50510 et 50512).
Dat er aanleiding was om een maatregel te nemen waarvan het spoedeisend karakter moeilijk te verzoenen was met een gewone aannemingsprocedure door de wetgever, blijkt eveneens uit de aanhef van het in het geding zijnde koninklijk besluit, reden waarom ook de Raad van State is verzocht bij zijn advies rekening te houden met het spoedeisend karakter : « Gelet op het verzoek om spoedhandeling, gemotiveerd door : de bijzondere regeling voor reisbureaus en de plaats van door tussenpersonen verrichte diensten, respectievelijk bepaald door artikel 26 en door artikel 28ter, titel E, van de Zesde richtlijn 77/388/EEG; de procedure bij het niet nakomen door een Staat geregeld door artikel 226 van het Verdrag EG; de ingebrekestelling die de Europese Commissie, in naleving van die procedure, op 30 juli 1996 aan het Koninkrijk België heeft gericht, om haar bezwaren mee te delen betreffende een vermeende onjuiste toepassing van de artikelen 26 en 28ter, titel E, van de Zesde richtlijn 77/388/EEG welke de Belgische wetgeving zou toelaten; de vruchteloze gedachtenwisseling waartoe die ingebrekestelling aanleiding heeft gegeven; het met redenen omkleed advies dat de Europese Commissie bijgevolg op 8 juli 1998 heeft uitgebracht teneinde de in casu geformuleerde bezwaren te bevestigen; het feit dat België zich op 30 september 1998 schriftelijk heeft geëngageerd om zonder voorbehoud dit met redenen omkleed advies op te volgen; dat een verlengd uitblijven ervan België onvermijdelijk zou blootstellen aan een aanhangigmaking bij het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen; dat het integendeel absoluut noodzakelijk is dat de Belgische reglementering naar behoren en zonder verwijl wordt aangepast; dat de bepalingen van onderhavig besluit, dat juist dit als voorwerp heeft, bijgevolg zo vlug mogelijk van kracht dienen te gaan; dat dit besluit dus dringend moet genomen worden » (Belgisch Staatsblad, 31 december 1999, derde editie, pp. 50510 en 50512).

Il en va de même lorsque le membre de la famille d'un citoyen de l'Union, qui n'est pas lui-même un citoyen de l'Union (ressortissant de pays tiers), se présente à une frontière extérieure belge de l'espace Schengen ou auprès de sa commune de résidence, lors de l'introduction de sa demande de carte de séjour de membre de la famille d'un citoyen de l'Union (« annexe 19ter ») sans être en possession d'un passeport national ou avec un passeport national dont la durée de validité est expirée (revêtu si cette personne est soumise à l'obligation de visa (1), d'un visa de type C, à moins qu'elle ne soit en possession d'un titre de séjour valable et en cours de validité délivré par un Etat membre de l'Espace Schengen).
Hetzelfde geldt wanneer het familielid van een burger van de Unie, dat zelf geen burger van de Unie is (onderdaan van een derde land), zich aanmeldt aan een Belgische buitengrens van de Schengenruimte of bij de gemeente waar het verblijft, bij het indienen van zijn aanvraag voor een verblijfkaart van familielid van een burger van de Unie (« bijlage 19ter »), zonder in het bezit te zijn van een nationaal paspoort of met een nationaal paspoort dat niet meer geldig is (voorzien, indien deze persoon visumplichtig is (1), van een visum D, tenzij hij in het bezit is van een geldige verblijfstitel afgegeven door een lidstaat van de Schengenruimte).

Concernant le premier de ces motifs, les autorités belges tiennent à souligner que la Belgique a bien transmis aux autorités sénégalaises les pièces requises par la législation sénégalaise en matière d’extradition, soit le mandat d’arrêt à l’encontre de M. Habré et la législation belge et internationale applicable aux faits qui lui sont reprochés.
Wat het eerste argument betreft, wijzen de Belgische autoriteiten erop dat België de Senegalese autoriteiten wel degelijk de stukken heeft overgezonden die worden vereist krachtens de Senegalese wetgeving inzake uitlevering, te weten het aanhoudingsbevel uitgevaardigd tegen de heer Habré, alsmede de internationale en de Belgische wetgeving die van toepassing zijn op de hem ten laste gelegde feiten.

À l’article 4 de la loi du 15 janvier 1990 relative à l’institution et à l’organisation d’une Banque-carrefour de la sécurité sociale, remplacé par la loi du 24 décembre 2002, les mots « ou pour autant que l’identification de ces personnes soit requise pour l’exécution par un service public fédéral des missions qui lui sont accordées par ou en vertu d’une loi » sont remplacés par les mots « ou pour autant que l’identification de ces personnes soit requise pour l’exécution des missions qui sont accordées par ou en vertu d’une loi, un décret ou une ordonnance à une autorité publique belge ou pour l’accomplissement des tâches d’intérêt général qui sont confiées par ou en vertu d’une loi, un décret ou une ordonnance à une personne physique ou à un organisme public ou privé de droit belge ».
In artikel 4 van de wet van 15 januari 1990 houdende oprichting en organisatie van een Kruispuntbank van de sociale zekerheid, vervangen bij de wet van 24 december 2002, worden de woorden « of voorzover de identificatie van deze personen vereist is voor de uitvoering door een federale overheidsdienst van de opdrachten die hem zijn toegewezen door of krachtens de wet » vervangen door de woorden « of voorzover de identificatie van deze personen vereist is voor het uitvoeren van de opdrachten die door of krachtens een wet, een decreet of een ordonnantie zijn toegewezen aan een Belgische openbare overheid of voor het vervullen van de taken van algemeen belang die door of krachtens een wet, een decreet of een ordonnantie zijn toevertrouwd aan een natuurlijke persoon of aan een openbare of private instelling van Belgisch recht ».

Selon les chiffres du service public fédéral Justice, depuis 2009, 385 demandes de transfert de Belges détenus dans un établissement pénitentiaire étranger ont été introduites, que ce soit par le détenu lui-même ou par le pays à l'origine de la condamnation.
Volgens cijfers van de FOD Justitie werden er sinds 2009 385 verzoeken om overbrenging van Belgische gedetineerden in buitenlandse detentie ingediend, door de gedetineerde zelf of door het land van veroordeling.

Concernant la reconnaissance d'adoptions étrangères, l'article 344bis du Code civil dispose : « La filiation adoptive acquise en pays étranger, soit entre Belges, soit entre étrangers, soit entre Belges et étrangers, est reconnue de plein droit en Belgique si, au moment où elle a été réalisée, les conditions qui auraient permis l'adoption en Belgique étaient réunies ou si chacune des parties satisfait aux conditions que lui imposait son statut personnel.
Artikel 344bis van het Burgerlijk Wetboek bepaalt inzake de erkenning van buitenlandse adopties : « De adoptieve afstamming in een vreemd land verkregen, hetzij tussen Belgen, hetzij tussen vreemdelingen, hetzij tussen Belgen en vreemdelingen, wordt in België van rechtswege erkend, indien bij haar totstandkoming was voldaan aan de voorwaarden die de adoptie in België zouden mogelijk gemaakt hebben of indien elk van de partijen voldoet aan de voorwaarden van zijn persoonlijk statuut.