Traduction de «belges aux premières ordonnances anti-juives » (Français → Néerlandais) :

I. Rappelant les trois moments clés mis en évidence par le rapport du CEGES: la réaction d'autorités belges aux premières ordonnances anti-juives du 28 octobre 1940, le tournant de l'été 1942 lorsque la déportation des Juifs figure à l'ordre du jour de la police nazie, et les suites du judéocide dans la répression de l'incivisme après la libération du pays;
I. Herinnerend aan de drie sleutelmomenten die in het eindverslag van het SOMA worden belicht : de reactie van Belgische overheden op de eerste anti-Joodse verordeningen van 28 oktober 1940, de ommekeer in de zomer van 1942, toen de deportatie van de Joden op de agenda van de nazipolitie verscheen en de gevolgen van de judeocide in de repressie van het incivisme na de bevrijding van het land;

Rappelant les trois moments clés mis en évidence par le rapport du CEGES: la réaction de l'autorité belge aux premières ordonnances anti-juives du 28 octobre 1940, le tournant de l'été 1942 lorsque la déportation des Juifs figure à l'ordre du jour de la police nazie, et les suites du judéocide dans la répression de l'incivisme après la libération du pays;
Herinnerend aan de drie sleutelmomenten die in het eindverslag van het SOMA worden belicht : de reactie van de Belgische overheid op de eerste anti-Joodse verordeningen van 28 oktober 1940, de ommekeer in de zomer van 1942, toen de deportatie van de Joden op de agenda van de nazipolitie verscheen en de gevolgen van de judeocide en de repressie van het incivisme na de bevrijding van het land;

2º L'occupant n'était pas tenu d'appliquer la législation belge, dont les ordonnances anti-juives, dans la mesure où celle-ci était contraire à l'article 46 de la Convention de La Haye, lequel prévoit que les convictions religieuses et l'exercice des cultes doivent être respectés par l'occupant.
2º De bezetter was niet verplicht de Belgische wetgeving, waaronder de anti-Joodse verordeningen, toe te passen, aangezien zij strijdig was met artikel 46 van het Verdrag van Den Haag dat bepaalt dat de bezetter religieuze overtuigingen en het beoefenen van de erediensten in acht moet nemen.

Comme l'a souligné l'auteur de la proposition de résolution il serait intéressant d'examiner l'ambiance qui prévalait à l'époque, en particulier le climat d'antisémitisme qui prévalait dans l'avant-guerre, la crise majeure de la démocratie qui a préparé le terrain pour les premières ordonnances anti-juives d'octobre 1940.
Zoals de indiener van het voorstel van resolutie heeft benadrukt, zou het interessant zijn om de sfeer te onderzoeken die in deze periode heerste, in het bijzonder het antisemitisch klimaat vóór de oorlog, de grote crisis van de democratie die het pad heeft geëffend voor de eerste anti-Joodse verordeningen van oktober 1940.

Moerman, E. Derycke, P. Nihoul et R. Leysen, assistée du greffier P.-Y. Dutilleux, présidée par le président J. Spreutels, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par jugement du 3 septembre 2015 en cause de Dimitry Moedaert et Vinciane Schoonbroodt contre l'Etat belge, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 17 septembre 2015, le Tribunal de première instance de Liège, division Liège, a posé une question préjudicielle qui, par ordonnance de la Cour du 14 octobre 2015, a été reformulée comme suit : « Les articles 132bis et 136 du CIR 1992, interprétés comme considérant à charge les seuls enfants qui ont leur domicile fiscal chez l'un des parents du ménage dont ils font partie, violent-ils les articles 10, 11 et 172 de la Constitution en ce qu'ils traitent différemment, - d'une part, les parents d'un ménage comprenant des enfants nés de lits différents, dont certains sont en garde alternée ou égalitaire et sont domiciliés dans ce ménage et, - d'autre part, les parents d'un ménage comprenant des enfants nés de lits différents, dont certains sont en garde alternée ou égalitaire et ne sont pas domiciliés dans ce ménage, les premiers voyant la totalité des enfants faisant partie de leur ménage pris en compte pour le calcul de la quotité exemptée (la moitié de l'avantage fiscal correspondant aux enfants en garde égalitaire étant ensuite déduite du total), les seconds voyant uniquement les enfants domiciliés avec eux pris en compte pour le calcul de la quotité exemptée, à l'exclusion des autres enfants non communs, nés d'une autre union, (la moitié de l'avantage fiscal correspondant aux enfants en garde égalitaire étant ensuite ajoutée au total) ?
Moerman, E. Derycke, P. Nihoul en R. Leysen, bijgestaan door de griffier P.-Y. Dutilleux, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 3 september 2015 in zake Dimitry Moedaert en Vinciane Schoonbroodt tegen de Belgische Staat, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 17 september 2015, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Luik, afdeling Luik, een prejudiciële vraag gesteld die bij beschikking van het Hof van 14 oktober 2015 als volgt werd geherformuleerd : « Schenden de artikelen 132bis en 136 van het WIB 1992, in die zin geïnterpreteerd dat enkel de kinderen die hun fiscale woonplaats hebben bij een van de ouders van het gezin waarvan zij deel uitmaken, als ten laste worden beschouwd, de artikelen 10, 11 en 172 van de Grondwet in zoverre zij, - enerzijds, de ouders van een gezin met kinderen die uit verschillende verbintenissen zijn geboren, van wie sommigen alternerend of op gelijkmatig verdeelde wijze onder hun hoede staan en zijn gedomicilieerd in dat gezin, en, - anderzijds, de ouders van een gezin met kinderen die uit verschillende verbintenissen zijn geboren, van wie sommigen alternerend of op gelijkmatig verdeelde wijze onder hun hoede staan en niet zijn gedomicilieerd in dat gezin, verschillend behandelen, waarbij de eerstgenoemden alle kinderen die deel uitmaken van hun gezin, in aanmerking genomen zien voor de berekening van de belastingvrije som (waarbij de helft van het belastingvoordeel dat overeenstemt met de kinderen die op gelijkmatig verdeelde wijze onder hun hoede staan, vervolgens van het totaalbedrag wordt afgetrokken), en de laatstgenoemden enkel de bij hen gedomicilieerde kinderen in aanmerking genomen zien voor de berekening van de belastingvrije som, met uitsluiting van de andere niet-gemeenschappelijke kinderen, die uit een andere verbintenis zijn geboren (waarbij de helft van het belastingvoordeel dat ove ...

24 MARS 2016. - Arrêté du Gouvernement de la Région de Bruxelles-Capitale abrogeant l'Arrêté du 27 mai 1999 du Gouvernement de la Région de Bruxelles-Capitale fixant le cadre organique du personnel de l'Office régional bruxellois de l'Emploi Le Gouvernement de la Région de Bruxelles-capitale, Vu la loi spéciale du 12 janvier 1989 relative aux institutions bruxelloises, l'article 40, § 1, modifié par la loi spéciale du 16 juillet 1993; Vu la loi du 16 mars 1954 relative au contrôle de certains organismes d'intérêt public, l'article 11; Vu l'ordonnance du 18 janvier 2001 portant organisation et fonctionnement de l'Office régional bruxellois de l'Emploi, les articles 23, alinéa 3 et 34, § 1; Vu l'Arrêté du Gouvernement de la Région de Bruxelles-Capitale du 27 mars 2014 portant le statut administratif et pécuniaire des agents des organismes d'intérêt public de la Région Bruxelles-Capitale; Vu la décision d'approbation du Comité de gestion du 26 février 2015 portant fixation du plan de personnel 2015 de l'Office régional bruxellois de l'Emploi; Considérant que l'arrêté du 27 mars 2014 prévoit en son article 514 que « Jusqu'à l'établissement du premier plan du personnel visé à l'article 18, les emplois vacants, prévus au cadre organique en vigueur seront pourvus selon les dispositions du présent arrêté »; Considérant que le premier plan de personnel a été adopté suite à la publication au Moniteur belge en date du 30 mars 2015; Qu'il convient donc d'abroger le cadre organique en vigueur; Sur la proposition du Ministre du Gouvernement de la Région de Bruxelles-Capitale, chargé de l'Emploi et de l'Economie et de la Lutte contre l'Incendie et l'Aide médicale urgente,
24 MAART 2016. - Besluit van de Brusselse Hoofdstedelijke Regering tot opheffing van het Besluit van 27 mei 1999 van de Brusselse Hoofdstedelijke Regering tot vaststelling van de personeelsformatie van de Brusselse Gewestelijke Dienst voor Arbeidsbemiddeling De Brusselse Hoofdstedelijke Regering, Gelet op de bijzondere wet van 12 januari 1989 met betrekking tot de Brusselse instellingen, artikel 40, § 1, gewijzigd bij de speciale wet van 16 juli 1993; Gelet op de wet van 16 maart 1954 betreffende de controle op de instellingen van openbaar nut, artikel 11; Gelet op de ordonnantie van 18 januari 2001 houdende organisatie en werking van de Brusselse Gewestelijke Dienst voor Arbeidsbemiddeling, de artikelen 23, derde lid en 34, § 1; Gelet op het Besluit van 27 maart 2014 van de Brusselse Hoofdstedelijke Regering houdende het administratief statuut en de bezoldigingsregeling van de ambtenaren van de instellingen van openbaar nut van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest Gelet op de beslissing tot goedkeuring van het Beheerscomité van 26 februari 2015 houdende vastlegging van het personeelsplan 2015 van de Brusselse Gewestelijke Dienst voor Arbeidsbemiddeling Overwegende dat artikel 514 van het besluit van 27 maart 2014 voorziet dat "tot aan de opmaak van het eerste personeelsplan, zoals bedoeld in artikel 18, de vacante functies voorzien in het in voege zijnde organiek kader, ingevuld worden volgens de bepalingen van dit besluit". Overwegende dat het eerste personeelsplan werd aangenomen ingevolge de publicatie in het Belgisch Staatsblad van 30 maart 2015; Dat het in voege zijnde organiek kader moet worden opgeheven; Op voorstel van de minister van de Brusselse Hoofdstedelijke Regering, belast met Tewerkstelling en Economie en Brandbestrijding en Dringende Medische hulp,

Aux termes de l'article 18 attaqué, le président du tribunal de première instance ou, selon la nature de l'acte, le président du tribunal du travail ou du tribunal de commerce, peut ordonner la cessation d'un acte constituant un manquement aux dispositions de la loi anti-racisme lorsque le Centre ou l'un des groupements d'intérêts visés à l'article 32 le demande.
Naar luid van het bestreden artikel 18 kan de voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg of, naar gelang van de aard van de daad, de voorzitter van de arbeidsrechtbank of van de rechtbank van koophandel, de staking bevelen van een daad waardoor de bepalingen van de antiracismewet worden overtreden, wanneer het Centrum of een van de in artikel 32 bedoelde belangenverenigingen daarom verzoeken.

La victime d'une telle discrimination peut demander au président du tribunal de première instance ou, selon la nature de l'acte, au président du tribunal du travail ou du tribunal de commerce d'ordonner en outre la cessation d'un acte, même pénalement réprimé, constituant un manquement aux dispositions des lois attaquées (article 18, § 1, de la loi anti-racisme, article 20, § 1, de la loi générale anti-discrimination et article 25, § 1, de la loi « genre »).
Het slachtoffer van een dergelijke discriminatie kan de voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg of, naar gelang van de aard van de daad, de voorzitter van de arbeidsrechtbank of van de rechtbank van koophandel bovendien verzoeken de staking te bevelen van een zelfs onder het strafrecht vallende daad waardoor de bepalingen van de bestreden wetten worden overtreden (artikel 18, § 1, van de Antiracismewet, artikel 20, § 1, van de Algemene Antidiscriminatiewet en artikel 25, § 1, van de Genderwet).

Les déportés juifs et tziganes qui ont été déportés pour une durée de 6 mois au moins durant la Guerre 40-45 suite aux mesures anti-juives décidées par les autorités occupantes, qui résidaient en Belgique au 10 mai 1940 et ne possédaient pas la nationalité belge à cette date, mais l'ont acquise par la suite et l'ont conservée au 1 janvier 2003, et à qui l'octroi des avantages prévus en matière de pensions et rentes de guerre en faveur des titulaires du statut des prisonniers politiques a été accordé en vertu de l'article 12 de la loi du 11 avril 2003 prévoyant des nouvelles mesures en faveur des victimes de la guerre».
De gedeporteerde joden en zigeuners die gedeporteerd werden voor een duur van ten minste 6 maanden gedurende de Oorlog 40-45 ten gevolge van de door de bezettende overheid genomen anti-joodse maatregelen, die in België verbleven op 10 mei 1940 en de Belgische nationaliteit niet bezaten op die datum, maar ze nadien hebben, verworven en ze hebben behouden tot 1 januari 2003, en aan wie de toekenning verleend werd van de voordelen ten gunste van de houders van het statuut van politieke gevangene wat de oorlogspensioenen en de oorlogsrenten betreft, krachtens artikel 12 van de wet van 11 april 2003 houdende nieuwe maatregelen ten gunste van de oorlogsslachtoffers».