La situation à Hong Kong, où un petit groupe trié sur le volet s’est vu confier la responsabilité d’assurer l’autogestion, est bien évidemment largement préférable à celle du Tibet, où le pouvoir central a fait de la violence, de l’intimidation et de la rééducation ses instruments.
De toestand in Hongkong, waar een kleine geselecteerde groep de verantwoordelijkheid voor het zelfbestuur wordt overgelaten, is natuurlijk wel verre te verkiezen boven die in Tibet, waar geweld, intimidatie en heropvoeding de instrumenten van het centrale gezag zijn.