Je crois que cette question, à laquelle j’ai répondu plusieurs fois devant la commission des libertés civiles, de la justice et des affaires intérieures, vaudra peut-être à M. Catania une mention en première page des journaux italiens, mais je pensais que l’obligation de dire la vérité devant ce Parlement lui aurait imposé le même devoir qu’à moi-même: il faut se rappeler que le gouvernement de l’époque a formellement nié être au courant de l’affaire Abou Omar, ce qu’il a fait sans que la preuve du contraire ne soit apportée.
Dit verzoek, waar ik reeds verscheidene malen op heb geantwoord in de Commissie burgerlijke vrijheden, justitie en binnenlandse zaken, kan de heer Catania misschien enkele koppen in Italiaanse kranten opleveren, maar mijns inziens zou de plicht om de waarheid te vertellen tegen dit Parlement voor hem hetzelfde moeten betekenen als voor mij: ook hij zou eraan moeten herinneren dat de toenmalige regering formeel heeft ontkend op de hoogte te zijn van het geval Abu Omar, en dat er geen enkel bewijs van het tegendeel is geleverd.
