Tout comme dans le cas des autres libéralisations encouragées par l’UE, la moindre faille sert toujours à justifier l’emploi de méthodes de libéralisation (tout en cachant les véritables causes de ces failles, à savoir les politiques systématiques de démantèlement et d’affaiblissement du secteur des transports publics) et à brandir la «concurrence» - sans explication claire du comment ou du pourquoi - comme la solution à tous les maux, une espèce de remède miracle, mais dont les conséquences sont au final celles que nous avons déjà évoquées.
Net als bij andere door de EU nagestreefde liberaliseringsprocessen, wordt alles wat op een gegeven moment slecht gaat aangegrepen (waarbij de werkelijke oorzaak wordt verhuld, te weten het stelselmatige beleid om de openbaarvervoersector te ontmantelen en verzwakken) om liberaliseringsmaatregelen te rechtvaardigen en, zonder al te veel verdere verklaring, te verwijzen naar genoemde "concurrentie", die een soort wondermiddel voor alle mogelijke kwalen zou zijn, maar die in werkelijkheid de gevolgen heeft die we in onze interventie reeds hebben uiteengezet.