Traduction de «ces pays tiers aient atteint » (Français → Néerlandais) :

2. - Modifications de la loi du 15 décembre 1980 sur l'accès au territoire, le séjour, l'établissement et l'éloignement des étrangers Art. 4. A l'article 3 de la loi du 15 décembre 1980 sur l'accès au territoire, le séjour, l'établissement et l'éloignement des étrangers, remplacé par la loi du 15 juillet 1996 et modifié par les lois du 19 janvier 2012 et du 19 mars 2014, les modifications suivantes sont apportées : 1° l'alinéa 1 est complété par le 10° rédigé comme suit : "10° si le ressortissant d'un pays tiers est atteint d'une des maladies énumérées à l'annexe de la présente loi".
2. - Wijzigingen van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen Art. 4. In artikel 3 van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen, vervangen bij de wet van 15 juli 1996 en gewijzigd bij de wetten van 19 januari 2012 en 19 maart 2014, worden de volgende wijzigingen aangebracht : 1° het eerste lid wordt aangevuld met de bepaling onder 10°, luidende : "10° wanneer de onderdaan van een derde land lijdt aan een van de ziekten opgesomd in de bijlage bij deze wet".

Pour ce qui concerne le fret transporté au sein de la conférence maritime, le Code de Conduite prévoit en effet que les compagnies maritimes nationales de chaque pays ont droit, au bout des trafics, à des parts égales dans le transport maritime sur le plan du commerce extérieur entre les deux pays, pour autant que les compagnies maritimes de pays tiers aient accès à une partie de ce commerce.
In de Gedragscode wordt immers bepaald dat wat betreft de lading die in de schoot van de maritieme conference wordt vervoerd, de nationale scheepvaartmaatschappijen van elk land aan het uiteinde van de verkeersstromen recht hebben op gelijke delen van het zeevervoer van de buitenlandse handel tussen beide landen, op voorwaarde dat zij een gedeelte van deze handel beschikbaar laten voor de maritieme vervoerders van derde landen.

Pour ce qui concerne le fret transporté au sein de la conférence maritime, le Code de Conduite prévoit en effet que les compagnies maritimes nationales de chaque pays ont droit, au bout des trafics, à des parts égales dans le transport maritime sur le plan du commerce extérieur entre les deux pays, pour autant que les compagnies maritimes des pays tiers aient accès à une partie de ce commerce.
In de Gedragscode wordt immers bepaald dat wat betreft de lading die in de schoot van de maritieme conference wordt vervoerd, de nationale scheepvaartmaatschappijen van elk land aan het uiteinde van de verkeersstromen recht hebben op gelijke delen van het zeevervoer van de buitenlandse handel tussen beide landen, op voorwaarde dat zij een gedeelte van deze handel beschikbaar laten voor de maritieme vervoerders van derde landen.

Le 18 décembre 2014 la Cour de Justice de l'UE dans l'arrêt Abdida (C-562/13) a déclaré que: "Les articles 5 et 13 de la directive 2008/115/CE, lus à la lumière des articles 19, paragraphe 2, et 47 de la charte des droits fondamentaux de l'Union européenne, ainsi que l'article 14, paragraphe 1, sous b, de cette directive doivent être interprétés en ce sens qu'ils s'opposent à une législation nationale : - qui ne confère pas un effet suspensif à un recours exercé contre une décision (de refus de 9ter) ordonnant à un ressortissant de pays tiers atteint d'une grave maladie de quitter le territoire d'un État membre, lorsque l'exécution de cette décision est susceptible d'exposer ce ressortissant de pays tiers à un risque sérieux de détérioration grave et irréversible de son état de santé, et - qui ne prévoit pas la prise en charge, dans la mesure du possible, des besoins de base dudit ressortissant de pays tiers, afin de garantir que les soins médicaux d'urgence et le traitement indispensable des maladies puissent effectivement être prodigués, durant la période pendant laquelle cet État membre est tenu de reporter l'éloignement du même ressortissant de pays tiers à la suite de l'exercice de ce recours".
In het arrest Abdida (C-562/13) van 18 december 2014 heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie geoordeeld dat "de artikelen 5 en 13 van richtlijn 2008/115, gelezen in het licht van de artikelen 19, lid 2, en 47 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie, en artikel 14, lid 1, sub b, van die richtlijn in die zin moeten worden uitgelegd dat zij zich verzetten tegen een nationale wettelijke regeling: - die geen schorsende werking toekent aan een beroep dat wordt ingesteld tegen een besluit (van weigering van 9ter) waarbij een derdelander die aan een ernstige ziekte lijdt, wordt gelast het grondgebied van een lidstaat te verlaten, wanneer de uitvoering van dat besluit voor die derdelander een ernstig risico inhoudt dat zijn gezondheidstoestand op ernstige en onomkeerbare wijze verslechtert, en - die niet bepaalt dat in de mate van het mogelijke wordt voorzien in de elementaire levensbehoeften van die derdelander teneinde te verzekeren dat de dringende medische zorg en de essentiële behandeling van ziekte daadwerkelijk worden verstrekt tijdens de periode waarin die lidstaat als gevolg van het instellen van dat beroep verplicht is de verwijdering van die derdelander uit te stellen".

Elle poursuit en estimant que la directive 2008/115 (article 14, § 1, sous b) s'oppose à une législation nationale qui ne prévoit pas la prise en charge, dans la mesure du possible, des besoins de base d'un ressortissant de pays tiers atteint d'une grave maladie, afin de garantir que les soins médicaux d'urgence et le traitement indispensable des maladies puissent effectivement être prodigués, durant la période pendant laquelle l'État membre concerné est tenu de reporter l'éloignement de ce ressortissant de pays tiers à la suite de l'exercice d'un recours contre une décision de retour prise à son encontre.
Het gaat voort door te stellen dat richtlijn 2008/115 (artikel 14, § 1, sub b) zich verzet tegen een nationale wettelijke regeling die niet bepaalt dat in de mate van het mogelijke wordt voorzien in de elementaire levensbehoeften van die derdelander teneinde te verzekeren dat de dringende medische zorg en de essentiële behandeling van ziekte daadwerkelijk worden verstrekt tijdens de periode waarin de lidstaat als gevolg van het instellen van dat beroep verplicht is de verwijdering van die derdelander uit te stellen.

Le 18 décembre 2014 la Cour de Justice de l'UE dans l'arrêt Abdida (C-562/13) a déclaré que: "Les articles 5 et 13 de la directive 2008/115/CE [retour], lus à la lumière des articles 19, paragraphe 2, et 47 de la Charte, ainsi que l'article 14, paragraphe 1, sous b), de cette directive doivent être interprétés en ce sens qu'ils s'opposent à une législation nationale: - qui ne confère pas un effet suspensif à un recours exercé contre une décision [de refus de 9ter] ordonnant à un ressortissant de pays tiers atteint d'une grave maladie de quitter le territoire d'un État membre, lorsque l'exécution de cette décision est susceptible d'exposer ce ressortissant de pays tiers à un risque sérieux de détérioration grave et irréversible de son état de santé, et - qui ne prévoit pas la prise en charge, dans la mesure du possible, des besoins de base dudit ressortissant de pays tiers, afin de garantir que les soins médicaux d'urgence et le traitement indispensable des maladies puissent effectivement être prodigués, durant la période pendant laquelle cet État membre est tenu de reporter l'éloignement du même ressortissant de pays tiers à la suite de l'exercice de ce recours".
In zijn arrest van 18 december 2014 in de zaak-Abdida (C-562/13) heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie het volgende geoordeeld: "Uit een en ander volgt dat op de gestelde vragen moet worden geantwoord dat de artikelen 5 en 13 van richtlijn 2008/115, gelezen in het licht van de artikelen 19, lid 2, en 47 van het Handvest, en artikel 14, lid 1, sub b, van die richtlijn in die zin moeten worden uitgelegd dat zij zich verzetten tegen een nationale wettelijke regeling: - die geen schorsende werking toekent aan een beroep tegen een besluit waarbij een derdelander die aan een ernstige ziekte lijdt, wordt gelast het grondgebied van een lidstaat te verlaten, wanneer de uitvoering van dat besluit voor die derdelander een ernstig risico inhoudt dat zijn gezondheidstoestand op ernstige en onomkeerbare wijze verslechtert, en - die niet bepaalt dat in de mate van het mogelijke wordt voorzien in de elementaire levensbehoeften van die derdelander teneinde te verzekeren dat de dringende medische zorg en de essentiële behandeling van ziekte daadwerkelijk worden verstrekt tijdens de periode waarin die lidstaat als gevolg van het instellen van dat beroep verplicht is de verwijdering van die derdelander uit te stellen".

1. En vertu de l'arrêt Adbida, un effet suspensif doit être conféré à un recours formé contre une décision selon laquelle un ressortissant d'un pays tiers atteint d'une maladie grave est sommé de quitter le territoire d'un État membre, lorsque l'exécution de cette décision entraîne pour ce ressortissant d'un pays tiers un risque important que son état de santé se détériore de manière grave et irréversible.
1. Krachtens het arrest Abdida dient er een schorsende werking te worden toegekend aan een beroep dat wordt ingesteld tegen een beslissing waarbij een derdelander die aan een ernstige ziekte lijdt, wordt gelast het grondgebied van een lidstaat te verlaten, wanneer de uitvoering van die beslissing voor die derdelander een ernstig risico inhoudt dat zijn gezondheidstoestand op ernstige en onomkeerbare wijze verslechtert.

« 7. d'insister auprès du gouvernement irakien pour que tous les habitants du camp d'Ashraf, sans exception, aient la possibilité de demander asile dans un pays tiers et qu'ils aient également la possibilité de se rendre dans ce pays».
« 7. er bij de Iraakse regering op aan te dringen dat alle bewoners van Kamp Ashraf, zonder uitzondering, de mogelijkheid hebben om asiel aan te vragen in een derde land en ook in de mogelijkheid verkeren om naar dat land te vertrekken».

« 5. d'insister auprès du gouvernement irakien pour que tous les habitants du camp d'Ashraf, sans exception, aient la possibilité de demander asile dans un pays tiers et qu'ils aient également la possibilité de se rendre dans ce pays».
« 5. er bij de Iraakse regering op aan te dringen dat alle bewoners van Kamp Ashraf, zonder uitzondering, de mogelijkheid genieten om asiel aan te vragen in een derde land en ook in de mogelijkheid verkeren om naar dat land te vertrekken».

1. L'article 56 ne porte pas atteinte à l'application, aux pays tiers, des restrictions existant le 31 décembre 1993 en vertu du droit national ou du droit communautaire en ce qui concerne les mouvements de capitaux à destination ou en provenance de pays tiers lorsqu'ils impliquent des investissements directs, y compris les investissements immobiliers, l'établissement, la prestation de services financiers ou l'admission de titres sur les marchés des capitaux.
1. Het bepaalde in artikel 56 doet geen afbreuk aan de toepassing op derde landen van beperkingen die op 31 december 1993 bestaan uit hoofde van nationaal of Gemeenschapsrecht inzake het kapitaalverkeer naar of uit derde landen in verband met directe investeringen ­ met inbegrip van investeringen in onroerende goederen ­, vestiging, het verrichten van financiële diensten of de toelating van waardepapieren tot de kapitaalmarkten.