La dure réalité que connaissent les femmes de l’UE (taux de chômage élevé, emplois peu nombreux et mal payés, terrorisme sur le lieu de travail, manque de mesures accordant une aide sociale aux familles, relèvement de l’âge de la retraite, discrimination salariale, etc.) est le résultat des choix stratégiques de l’UE, auxquels les sommets de Lisbonne et de Barcelone ont donné une impulsion significative.
De keiharde realiteit waar de vrouwen van de EU mee geconfronteerd zijn (hoge werkloosheidspercentages, weinig banen die bovendien nog slecht betaald en “soepel” zijn, terreur op de arbeidsplek, totale afwezigheid van sociale maatregelen ter ondersteuning van het gezin, verhoging van de pensioengerechtigde leeftijd, ongelijke beloning, enzovoort) is namelijk een gevolg van het strategisch doel waarnaar de EU heeft besloten te streven en waarachter met de Toppen van Lissabon en Barcelona extra vaart werd gezet.