«chromaticité», l’attribut d’un stimulus de couleur défini par ses coordonnées de chromaticité, ou par sa longueur d’onde dominante ou complémentaire et sa pureté prises ensemble;
f) „kleurtoon”: de eigenschap van een kleurprikkel die wordt bepaald door zijn kleurcoördinaten dan wel door zijn overheersende of complementaire golflengte en zuiverheid samen;