De nombreux États membres voient dans ce manque de connaissance une difficulté importante à surmonter et ont indiqué les moyens mis en œuvre pour y remédier: entre autres, documents d’information et d’orientation, campagnes de sensibilisation et portails d’information, notamment à l'intention de groupes cibles déterminés (minorités, jeunes)[22].
Veel lidstaten beschouwen dit gebrek aan kennis als een belangrijke uitdaging en melden hoe zij dit probleem aanpakken. Zo maken zij gebruik van voorlichtingsmateriaal en richtsnoeren, voorlichtingscampagnes en informatieportalen, waarvan sommige op specifieke doelgroepen (minderheden, jongeren) zijn toegespitst[22].