Il conclut en constatant qu'il est paradoxal de voir les mêmes États, par la voix de leurs représentants, insister, dans certaines institutions, sur le respect des droits fondamentaux dans le domaine économique, social et syndical, et, dans d'autres, accepter sans ciller des politiques qui vont manifestement à l'encontre de ces mêmes droits.
Tot besluit stelt spreker vast dat het paradoxaal is dat staten bij monde van hun vertegenwoordigers in sommige instellingen de nadruk leggen op de naleving van de grondrechten inzake economie, sociale aangelegenheden en vakbonden, terwijl diezelfde staten in andere instellingen zonder te verpinken praktijken aanvaarden die duidelijk die rechten met voeten treden.