Vertaling van "citation directe devant " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

citation directe
rechtstreekse dagvaarding

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

La disposition en cause vise donc à mettre à charge de la partie civile qui a introduit une telle action par une citation directe devant la juridiction de jugement tout ou partie des frais et honoraires d'avocat exposés par une personne qui a été, en définitive, acquittée ou par le civilement responsable, dans le cadre de l'action publique mise en mouvement par cette constitution de partie civile.
De in het geding zijnde bepaling strekt dus ertoe ten laste van de burgerlijke partij die een dergelijke vordering door een rechtstreekse dagvaarding voor het vonnisgerecht heeft ingesteld, alle of een deel van de kosten en erelonen van de advocaat te leggen die een persoon die uiteindelijk is vrijgesproken dan wel de burgerrechtelijk aansprakelijke moet betalen in het kader van de strafvordering die door die burgerlijkepartijstelling op gang is gebracht.

De même, le nombre de citations directes devant le tribunal correctionnel s’est accru.
Ook het aantal rechtstreekse dagvaardingen voor de correctionele rechtbank nam toe.

En vertu de l'article 3, alinéa 2, de la loi du 4 octobre 1867, le tribunal correctionnel devant lequel les auteurs présumés d'un crime sont cités avec admission de circonstances atténuantes peut cependant décliner sa compétence en ce qui concerne les circonstances atténuantes, si la saisine de la juridiction résulte d'une citation directe par le ministère public.
Krachtens artikel 3, tweede lid, van de wet van 4 oktober 1867 kan de correctionele rechtbank waarvoor de vermoedelijke daders van een misdaad zijn gedagvaard met aanname van verzachtende omstandigheden, zich daarentegen wel onbevoegd verklaren ten aanzien van die verzachtende omstandigheden indien de aanhangigmaking bij het rechtscollege het gevolg is van een rechtstreekse dagvaarding door het openbaar ministerie.

« L'article 2 de la loi du 26 juin 1963 créant un Ordre des architectes viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, interprété en ce sens que cette disposition n'habilite pas l'Ordre des architectes à ester en justice contre toute infraction aux lois et règlements protégeant le titre et la profession d'architecte ni en tant que partie civile devant le juge pénal, sur citation directe ou non, ni en tant que demandeur devant le juge civil, soit afin d'obtenir la réparation d'un dommage, soit afin de requérir des mesures tendant à prévenir une infraction aux lois et règlements protégeant le titre et la profession d'architecte, bien qu'une association professionnelle puisse demander la réparation du dommage qui découle de l'atteinte aux intérêts qu'elle entend protéger et puisse ester en justice pour protéger les droits personnels auxquels peuvent prétendre ses membres en tant qu'associés, de sorte qu'elle peut également requérir des mesures devant le juge civil en tant que demandeur en vue de prévenir l'atteinte à un intérêt professionnel ?
« Schendt artikel 2 van de wet van 26 juni 1963 tot instelling van de Orde van architecten de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in die zin geïnterpreteerd dat deze bepaling niet aan de Orde van architecten de bevoegdheid geeft in rechte op te treden tegen elke inbreuk op de wetten en reglementen tot bescherming van de titel en van het beroep van architect, noch als burgerlijke partij voor de strafrechter, al dan niet na rechtstreekse dagvaarding, noch als eiser voor de burgerlijke rechter, hetzij om herstel van schade te verkrijgen, hetzij om maatregelen te vorderen tot het voorkomen van een inbreuk op de wetten en reglementen tot bescherming van de titel en van het beroep van architect, hoewel een beroepsvereniging vergoeding kan vorderen van de schade die voortvloeit uit de aantasting van de belangen tot bescherming waarvan zij is opgericht en in rechte kan optreden ter bescherming van de persoonlijke rechten waarop haar leden als deelgenoten aanspraak kunnen maken zodat zij ook voor de burgerlijke rechter als eiser maatregelen kan vorderen ter voorkoming van de aantasting van een beroepsbelang ?

Il ressort de la motivation de la décision de renvoi et du libellé de la question préjudicielle que la Cour est invitée à se prononcer sur la compatibilité de l'article 162bis, alinéa 2, du Code d'instruction criminelle avec les articles 10 et 11 de la Constitution en ce que la disposition en cause traite différemment les personnes préjudiciées selon qu'elles ont lancé une citation directe devant la juridiction de jugement ou se sont limitées à se constituer parties civiles, par voie d'intervention, en greffant leur propre action sur la citation directe lancée par une autre partie civile.
Uit de motivering van de verwijzingsbeslissing en de bewoordingen van de prejudiciële vraag blijkt dat het Hof wordt verzocht zich uit te spreken over de bestaanbaarheid van artikel 162bis, tweede lid, van het Wetboek van strafvordering met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre de in het geding zijnde bepaling de benadeelde personen verschillend zou behandelen naargelang zij rechtstreeks hebben gedagvaard voor het vonnisgerecht dan wel zich ertoe hebben beperkt zich burgerlijke partij te stellen, door middel van een tussenkomst, door hun eigen vordering te doen aansluiten bij de rechtstreekse dagvaarding door een andere burgerlijke partij.

Lorsque le procureur du Roi poursuit le contrevenant devant le tribunal correctionnel, en cas de constitution de partie civile devant le juge d'instruction ou en cas de citation directe, les infractions sont punies d'un emprisonnement de huit jours à trois mois et d'une amende de 100 à 50.000 euros ou d'une de ces peines seulement.
Wanneer de Procureur des Konings de overtreder voor de correctionele rechtbank vervolgt, worden de overtredingen, in geval van burgerlijke-partijstelling voor de onderzoeksrechter of bij rechtstreekse dagvaarding, gestraft met een gevangenisstraf van acht dagen tot drie maanden en een boete van 100 tot 50.000 euro of slechts met één van deze straffen.

« L'article 3 de la ' loi du 26 mars 2003 portant les conditions auxquelles la commission pour l'aide financière aux victimes d'actes intentionnels de violence peut octroyer une aide ', qui a inséré un article 31bis, [.] 3°, alinéa 1, dans la loi du 1 août 1985 portant des mesures fiscales et autres, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en : excluant de l'aide financière octroyée par la Commission une personne qui a été la victime d'un acte intentionnel de violence et qui, après classement pénal par le ministère public, a intenté une action en dommages-intérêts au moyen d'une citation devant le tribunal civil, alors qu'une personne qui a été la victime d'un acte intentionnel de violence et qui, après classement pénal par le ministère public, a intenté une action en dommages-intérêts au moyen d'une constitution de partie civile ou d'une citation directe devant le juge pénal peut obtenir une aide financière de la Commission ?
« Schendt artikel 3 van de wet van 26 maart 2003 houdende de voorwaarden waaronder de Commissie voor financiële hulp aan slachtoffers van opzettelijke gewelddaden een hulp kan toekennen, dat artikel 31bis, [.] 3°, eerste lid, van de wet van 1 augustus 1985 houdende fiscale en andere bepalingen heeft ingevoerd, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, door : een persoon, die het slachtoffer werd van een opzettelijke gewelddaad en die na strafrechtelijk sepot door het Openbaar Ministerie een vordering tot schadevergoeding instelde door dagvaarding voor de burgerlijke rechtbank, van financiële hulp door de Commissie uit te sluiten, terwijl een persoon, die het slachtoffer werd van een opzettelijke gewelddaad en die na strafrechtelijk sepot door het Openbaar Ministerie een vordering tot schadevergoeding instelde door middel van een burgerlijke partijstelling of een rechtstreekse dagvaarding voor de strafrechter, wel een financiële hulp door de Commissie kan bekomen ?

D'autre part, les mesures évoquées comme « correctifs » au pouvoir du procureur général près la cour d'appel de décider de ne pas poursuivre le magistrat ou le fonctionnaire mis en cause contredisent l'objectif poursuivi par le législateur, soit parce qu'elles ne sont pas de nature à empêcher l'action intempestive de la partie civile (la citation directe devant la cour d'appel et le droit de recours contre la décision du procureur général de ne pas poursuivre) soit parce qu'elles remettent en cause le principe du privilège de juridiction et la compétence exclusive de la cour d'appel (l'obligation de consignation en cas de citation directe devant le tribunal correctionnel).
Anderzijds, gaan de maatregelen die zijn aangehaald als « correctief » op de bevoegdheid van de procureur-generaal bij het hof van beroep om de betrokken magistraat of ambtenaar niet te vervolgen, in tegen de door de wetgever nagestreefde doelstelling, hetzij omdat zij de ongepaste vordering van de burgerlijke partij niet kunnen voorkomen (de rechtstreekse dagvaarding voor het hof van beroep en het recht beroep in te stellen tegen de beslissing van de procureur-generaal om niet te vervolgen), hetzij omdat zij het beginsel van het voorrecht van rechtsmacht en de exclusieve bevoegdheid van het hof van beroep (de consignatieverplicht ing in geval van rechtstreekse dagvaarding voor de correctionele rechtbank) opnieuw in het geding brengen.

Cette différence de traitement n'est pas justifiée par rapport à l'objectif poursuivi par ces dispositions (notamment, prémunir le magistrat ou le fonctionnaire mis en cause des poursuites intempestives initiées par une partie mue par l'esprit de vengeance) parce que le législateur aurait pu utiliser d'autres moyens, tels que la citation directe devant la cour d'appel, juridiction compétente en application des articles 479 et suivants du Code d'instruction criminelle, l'obligation de consignation en cas de citation directe devant un tribunal ou, à tout le moins, aurait pu prévoir un droit de recours contre la décision du procureur général près la cour d'appel de classer la plainte sans suite.
Dat verschil in behandeling is niet verantwoord ten opzichte van de doelstelling die met die bepalingen wordt nagestreefd (en die er met name in bestaat de betrokken magistraat of ambtenaar te vrijwaren van ongepaste vervolgingen op gang gebracht door een partij die uit is op wraak), omdat de wetgever andere middelen had kunnen aanwenden, zoals de rechtstreekse dagvaarding voor het hof van beroep, het rechtscollege dat bevoegd is met toepassing van de artikelen 479 en volgende van het Wetboek van Strafvordering, of de consignatieverplichting in geval van rechtstreekse dagvaarding voor een rechtbank, of tenminste had kunnen voorzien in een recht van beroep tegen de door de procureur-generaal bij het hof van beroep genomen beslissing om de klacht te seponeren.