Traduction de «civile mais contrairement » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

valeur ajoutée égale,mais de signe contraire
toegevoegde waarde gelijk aan het tegengestelde

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

« L'article 1382 du Code civil en ce qu'il est interprété comme permettant à la Communauté française agissant en sa qualité d'employeur public, d'obtenir remboursement de la totalité de la rémunération et des charges grevant la rémunération d'un de ses agents durant ses absences consécutives à un accident imputable à la faute d'un tiers car elle n'a pu bénéficier de ses prestations de travail en contrepartie, mais comme ne permettant pas à la Communauté française, agissant en qualité de pouvoir subsidiant, d'obtenir le remboursement de ces mêmes montants n'est-il pas contraire aux articles 10 et 11 de la Constitution, et, le cas échéant, à l'article 24 de la Constitution, en ce que, dans les deux hypothèses, le paiement de cette rémunération incombe à la Communauté française ?
« Is artikel 1382 van het Burgerlijk Wetboek, in zoverre het in die zin wordt geïnterpreteerd dat het de Franse Gemeenschap, handelend in haar hoedanigheid van openbare werkgever, de mogelijkheid biedt terugbetaling te verkrijgen van de volledige bezoldiging en van de lasten die zijn geheven op de bezoldiging van een van haar personeelsleden tijdens diens afwezigheden ingevolge een ongeval dat aan de fout van een derde te wijten is, omdat zij diens arbeidsprestaties niet als tegenprestatie heeft kunnen genieten, maar dat het de Franse Gemeenschap, handelend in de hoedanigheid van subsidiërende overheid, niet de mogelijkheid biedt de terugbetaling van diezelfde bedragen te verkrijgen, in strijd met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet en, in voorkomend geval, met artikel 24 van de Grondwet, in zoverre in beide gevallen de betaling van die bezoldiging voor rekening is van de Franse Gemeenschap ?

L'article 167 du Code civil, rétabli par l'article 15 de la loi du 4 mai 1999 puis modifié par l'article 2 de la loi du 1 mars 2000 disposait, avant l'entrée en vigueur de l'article 5 de la loi du 2 juin 2013 : « L'officier de l'état civil refuse de célébrer le mariage lorsqu'il apparaît qu'il n'est pas satisfait aux qualités et conditions prescrites pour contracter mariage, ou s'il est d'avis que la célébration est contraire aux principes de l'ordre public.
Artikel 167 van het Burgerlijk Wetboek, hersteld bij artikel 15 van de wet van 4 mei 1999 en vervolgens gewijzigd bij artikel 2 van de wet van 1 maart 2000, bepaalde, vóór de inwerkingtreding van artikel 5 van de wet van 2 juni 2013 : « De ambtenaar van de burgerlijke stand weigert het huwelijk te voltrekken wanneer blijkt dat niet is voldaan aan de hoedanigheden en voorwaarden vereist om een huwelijk te mogen aangaan, of indien hij van oordeel is dat de voltrekking in strijd is met de beginselen van de openbare orde.

Les parties requérantes font valoir, dans les cinquième et sixième moyens, que l'article 49, 6°, de la loi du 8 mai 2014 est contraire au principe de l'impartialité du juge, à la présomption d'innocence et à l'exigence de publicité garantis par les articles 10, 11 et 13 de la Constitution, combinés avec l'article 148 de la Constitution, avec les articles 5, paragraphe 4, et 6 de la Convention européenne des droits de l'homme, avec les articles 9, paragraphe 4, et 14 du Pacte international relatif aux droits civils et politiques et avec le principe général de droit garantissant le droit d'accès au juge, en ce qu'il oblige, en règle générale, les chambres de l'application des peines à siéger dans la prison.
De verzoekende partijen voeren in het vijfde en zesde middel aan dat artikel 49, 6°, van de wet van 8 mei 2014 in strijd is met het beginsel van de onpartijdigheid van de rechter, met het vermoeden van onschuld en met het openbaarheidsvereiste, zoals gewaarborgd bij de artikelen 10, 11 en 13 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 148 van de Grondwet, met de artikelen 5, lid 4, en 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, met de artikelen 9, lid 4, en 14 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten en met het algemeen rechtsbeginsel dat het recht op toegang tot de rechter waarborgt, doordat ze de strafuitvoeringskamers in de regel verplicht om in de gevangenis te zetelen.

Dans les premier et deuxième moyens, les parties requérantes font valoir que les articles 159 et 160 de la loi du 25 avril 2014 et les articles 49, 7°, et 52, 3°, de la loi du 8 mai 2014 sont contraires au principe de l'impartialité du juge, au droit d'être entendu publiquement et à la présomption d'innocence, garantis par les articles 10, 11 et 13 de la Constitution, combinés avec l'article 148 de la Constitution, avec les articles 5, paragraphe 4, et 6 de la Convention européenne des droits de l'homme, avec les articles 9, paragraphe 4, et 14 du Pacte international relatif aux droits civils et politiques et avec le principe général de droit garantissant le droit d'accès au juge, en ce qu'ils prévoient la possibilité pour la chambre du conseil et la chambre des mises en accusation de siéger en prison lors d'audiences concernant le maintien de la détention préventive.
De verzoekende partijen voeren in het eerste en het tweede middel aan dat de artikelen 159 en 160 van de wet van 25 april 2014 en de artikelen 49, 7°, en 52, 3°, van de wet van 8 mei 2014 in strijd zijn met het beginsel van de onpartijdigheid van de rechter, het recht om in het openbaar te worden gehoord en het vermoeden van onschuld, zoals gewaarborgd in de artikelen 10, 11 en 13 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 148 van de Grondwet, met de artikelen 5, lid 4, en 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, met de artikelen 9, lid 4, en 14 van het Internationaal Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten en met het algemeen rechtsbeginsel dat het recht op toegang tot de rechter waarborgt, doordat ze voorzien in de mogelijkheid voor de raadkamer en de kamer van inbeschuldigingstelling om bij zittingen over de handhaving van de voorlopige hechtenis te zetelen in de gevangenis.

4. Contrairement à l'incitation à la discrimination, sa pratique ne fait pas l'objet d'une incrimination pénale par la loi du 10 mai 2007 « tendant à lutter contre la discrimination entre les femmes et les hommes » mais seulement de mécanismes de responsabilité civile, à l'exception toutefois de la discrimination pratiquée par un fonctionnaire ou un officier public (article 28) et sous réserve des dispositions insérées dans le Code pénal par les articles 33 à 42 de la loi du 10 mai 2007 « tendant à lutter contre certaines formes de discrimination », qui augmentent le minimum des peines prévues par certaines dispositions du Code pénal lorsqu'un des mobiles du crime ou du délit est « la haine, le mépris ou l'hostilité à l'égard d'une personne en raison [notamment] de son sexe » (11) .
4. In tegenstelling tot het aanzetten tot discriminatie, levert het bedrijven ervan volgens de wet van 10 mei 2007 « ter bestrijding van discriminatie tussen vrouwen en mannen » geen strafrechtelijke tenlastelegging op, doch valt het onder mechanismen van burgerlijke aansprakelijkheid, uitgezonderd evenwel discriminatie bedreven door een openbaar officier of ambtenaar (artikel 28), en onder voorbehoud van de bepalingen die in het Strafwetboek zijn ingevoegd bij de artikelen 33 tot 42 van de wet van 10 mei 2007 « ter bestrijding van bepaalde vormen van discriminatie », die de minimale strafmaat voorgeschreven bij sommige bepalingen van het Strafwetboek verhogen « wanneer een van de drijfveren van de misdaad of het wanbedrijf bestaat in de haat tegen, het misprijzen van of de vijandigheid tegen een persoon wegens [onder meer] zijn geslacht » (11) .

Les « demandes en dommages et intérêts » visées par l'article 159 ne sont évidemment pas les demandes de la partie civile mais, au contraire, les demandes incidentes formées par le prévenu contre la partie civile en réparation du préjudice causé à celui-ci par les poursuites.
De « vorderingen tot schadevergoeding », waarvan sprake is in artikel 159, zijn vanzelfsprekend niet de vorderingen van de burgerlijke partij, maar de tussenvorderingen die de beklaagde instelt tegen de burgerlijke partij tot schadeloosstelling van het nadeel dat hem door de vervolging veroorzaakt is.

La circonstance que le régime de l'autorisation d'inhumation est organisé, non pas par la loi du 20 juillet 1971, précitée, mais par des dispositions figurant dans un chapitre du Code civil relatif aux actes de décès, ne suffit pas à établir que l'organisation de ce régime serait soustraite à la compétence qu'ont les régions de régler les funérailles et sépultures et relèverait au contraire des compétences de l'autorité fédérale dans le domaine de l'état civil.
De omstandigheid dat de regeling inzake de verloven tot teraardebestelling niet is opgenomen in de voornoemde wet van 20 juli 1971, maar in bepalingen die vervat zijn in een hoofdstuk van het Burgerlijk Wetboek dat aan de akten van overlijden is gewijd, toont niet voldoende aan dat het invoeren van die regeling niet zou behoren tot de bevoegdheid van de gewesten om de begraafplaatsen en de lijkbezorging te organiseren en dat het integendeel tot de bevoegdheid van de federale overheid op het gebied van de burgerlijke stand zou behoren.

Sur la base de la loi précitée du 4 mai 1999, l'officier de l'état civil se voit octroyer une importante compétence préventive qui lui permet, lorsqu'il soupçonne un mariage de complaisance, de reporter, en première instance, la célébration du mariage en vue d'effectuer une investigation, et de refuser ensuite effectivement de célébrer le mariage s'il s'avère que les qualités ou les conditions exigées pour pouvoir contracter mariage ne sont pas remplies, ou si l'officier compétent estime, en fin de compte, que la célébration du mariage est contraire aux principes de l'ordre public (art. 167, alinéa 1 du Code civil), autrement dit, que l'investigation a livré des indications claires qu'il s'agit bien d'un mariage de complaisance.
Op basis van de reeds aangehaalde wet van 4 mei 1999 wordt de ambtenaar van de burgerlijke stand een belangrijke preventieve bevoegdheid verleend om de voltrekking van het huwelijk, bij een vermoeden van een schijnhuwelijk, in eerste instantie uit te stellen voor nader onderzoek en naderhand ook daadwerkelijk te weigeren indien blijkt dat niet is voldaan aan de hoedanigheden en voorwaarden vereist om een huwelijk te mogen aangaan, of indien de bevoegde ambtenaar uiteindelijk ook van oordeel is dat de voltrekking in strijd is met de beginselen van de openbare orde (art. 167, lid 1 B.W.), met andere woorden dat het onderzoek duidelijke indicaties oplevert dat het weldegelijk gaat om een schijnhuwelijk.

La société civile et en particulier les organisations roms ne devraient pas être considérées comme des acteurs passifs mais, au contraire, être invitées à jouer un rôle actif pour induire les changements.
Het maatschappelijk middenveld, en in het bijzonder Roma-organisaties, mag niet worden beschouwd als een passieve factor, maar moet worden uitgenodigd een actieve rol te spelen bij het teweegbrengen van de gewenste verandering.

se félicite vivement de l'intention de la Commission d'insérer dans le programme de Stockholm des mesures visant à régler les problèmes auxquels les citoyens de l'Union sont confrontés durant leur existence dans l'Union; demande à la Commission de proposer, dans ce cadre, des mesures appropriées, notamment dans le domaine du droit civil, pour mettre enfin en œuvre le principe de l'égalité de traitement non seulement pour les marchandises, les capitaux et les services, mais aussi pour les personnes, sans les discriminations énumérées à l'article 13 du traité CE, car la situation actuelle constitue un obstacle à la libre circulation et est contraire aux valeurs européennes communes d'égalité et de non-discrimination.
valt het plan van de Commissie bij om in het Stockholm-Programma maatregelen op te nemen om de problemen aan te pakken waarmee Unieburgers tijdens hun leven in de EU te maken krijgen; vraagt de Commissie om in het kader daarvan passende voorstellen te doen, onder meer op het gebied van civiel recht, teneinde eindelijk het beginsel van gelijke behandeling toe te passen, niet alleen ten aanzien van goederen, kapitaal en diensten, maar ook van personen, zonder de in artikel 13 van het EG-Verdrag genoemde vormen van discriminatie, aangezien de huidige situatie een belemmering vormt voor het vrij verkeer en indruist tegen de gemeenschappelijke Europese waarden van gelijkheid en non-discriminatie.