Ces citoyens, qui ont acquitté leurs cotisations durant trente, voire quarante ans, n'ont toujours pas vu le terrain auquel ils ont droit, car les autorités grecques classent — selon leur bon plaisir — de grandes parties du pays comme «zones boisées», prenant ainsi ces citoyens «en otage», bien que l'État lui‑même ait officiellement reconnu l'existence des coopératives et leur droit de propriété sur les terrains qu'elles ont acquis légalement.
Deze burgers die al dertig of zelfs veertig jaar lang hun contributies betalen, hebben nog nooit het grondstuk gezien waarop zij recht hebben, aangezien de Griekse autoriteiten naar eigen believen grote delen van het land in de categorie „bosgebied” indelen, waardoor deze burgers een soort „gegijzelden” worden. Tegelijkertijd heeft de staat echter het bestaan van de coöperaties en hun eigendomsrecht op grondgebied dat zij legaal hebben verworven, erkend.