Vertaling van "code civil font " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

code civil | Code civil belge
Burgerlijk Wetboek | BW [Abbr.]

code civil
burgerlijk wetboek

Nouveau code civil néerlandais
Nieuw Nederlands Burgerlijk Wetboek

code civil
Burgerlijk Wetboek | BW [Abbr.]

Code civil
Burgerlijk Wetboek

Code de procédure civile
Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Les articles 146bis et 1476bis du Code civil font partie des dispositions du Code civil qui règlent les aspects de droit civil des diverses formes de cohabitation entre personnes.
De artikelen 146bis en 1476bis van het Burgerlijk Wetboek maken deel uit van de bepalingen in het Burgerlijk Wetboek die de burgerrechtelijke aspecten van de verschillende vormen van samenleving tussen personen regelen.

8° le 5° est complété par les mots "et les personnes qui font l'objet de la mesure de protection judiciaire visée à l'article 492/1, § 1, alinéa 3, 20°, du Code civil".
8° de bepaling onder 5° wordt aangevuld met de woorden "en de personen die het voorwerp uitmaken van de rechterlijke beschermingsmaatregel bedoeld in artikel 492/1, § 1, derde lid, 20°, van het Burgerlijk Wetboek".

L'autorité centrale fédérale et l'autorité centrale communautaire compétente font application des articles 346-2/1 et 361-2 du Code civil".
De federale centrale autoriteit en de centrale autoriteit van de gemeenschap maken toepassing van de artikelen 346-2/1 en 361-2 van het Burgerlijk Wetboek".

Comme le relevait le bâtonnier Edmond Picard, le Code civil est tout entier traversé par le principe de patrimonialisation; en effet, les règles essentielles du Code civil font, implicitement ou explicitement, référence au droit de propriété.
Zoals stafhouder Edmond Picard duidelijk heeft gemaakt, wordt het Burgerlijk Wetboek volledig beheerst door vermogensrechtelijke beginselen. De voornaamste regels van het Burgerlijk Wetboek verwijzen immers uitdrukkelijk of stilzwijgend naar het eigendomsrecht.

Les articles 301, § 6, et 307bis du Code civil font référence à l'article 205 de ce code.
De artikelen 301, § 6, en 307bis van het Burgerlijk Wetboek verwijzen naar artikel 205 van dat Wetboek.

« Les articles 63, 165 et 167 du Code civil, pris isolément ou ensemble, en ce qu'ils font dépendre, selon l'interprétation qui leur est donnée, de la date de mariage choisie par les candidats au mariage et/ou de l'existence d'une surséance, de deux mois, éventuellement prolongée de trois mois, l'effectivité du recours contre la décision de refus célébrer le mariage émanant de l'Officier de l'état civil, ne violent-ils pas notamment les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés ou non avec d'autres dispositions légales supranationales telle la Convention européenne des droits de l'homme et notamment l'article 12 de cette dernière, constituant de ce fait une entrave au droit du mariage, puisque privant lesdits candidats du droit effectif au mariage et les contraignant à la réintroduction quasi systématique d'une déclaration de mariage, sauf à considérer que, conscients ou devant l'être des délais, soit (1) ils peuvent saisir en amont le Procureur du Roi d'une demande de prolongation, l'expiration du délai de 6 mois et 14 jours avant même la décision de surséance ou avant l'expiration du délai de recours d'un mois constituant des raisons graves, soit (2) qu'en cas de surséance de la célébration du mariage décidée par l'Officier de l'état civil, et depuis cette date, le délai de célébration de mariage est, à tout le moins, suspendu, jusqu'à ce que ce dernier accepte de célébrer le mariage, explicitement ou implicitement par absence de refus dans le délai de deux mois, ou jusqu'à ce que le juge soit saisi dans les délais prévus ?
« Schenden de artikelen 63, 165 en 167 van het Burgerlijk Wetboek, afzonderlijk genomen of met elkaar in samenhang gelezen, in zoverre zij, naar gelang van de eraan gegeven interpretatie, het daadwerkelijke karakter van het beroep tegen de beslissing van de ambtenaar van de burgerlijke stand om de voltrekking van het huwelijk te weigeren, doen afhangen van de door de huwelijkskandidaten gekozen huwelijksdatum en/of van het bestaan van een uitstel, van twee maanden, eventueel verlengd met drie maanden, niet met name de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met andere supranationale wetsbepalingen, zoals het Europees Verdrag voor de rechten van de mens en met name artikel 12 van dat laatste, waardoor het huwelijksrecht wordt belemmerd, aangezien zij die kandidaten het daadwerkelijke recht op het huwelijk ontnemen en hen ertoe verplichten om vrijwel stelselmatig opnieuw een aangifte van het huwelijk te doen, tenzij wordt beschouwd dat, waarbij zij zich bewust zijn of moeten zijn van de termijnen, ofwel (1) zij vooraf aan de procureur des Konings een verzoek tot verlenging kunnen richten, waarbij het verstrijken van de termijn van 6 maanden en 14 dagen nog voordat de beslissing tot uitstel wordt genomen of voordat de beroepstermijn van één maand is verstreken een ernstige reden vormt, ofwel (2), indien de ambtenaar van de burgerlijke stand beslist de voltrekking van het huwelijk uit te stellen, en vanaf die datum, de termijn voor het voltrekken van het huwelijk op zijn minst wordt opgeschort, totdat die laatste aanvaardt het huwelijk te voltrekken, expliciet of impliciet bij ontstentenis van een weigering binnen de termijn van twee maanden, of totdat de zaak binnen de voorziene termijnen bij de rechter aanhangig is gemaakt ?

« L'article 9, alinéa 2, in fine de la loi sur le bail à ferme - la loi du 4 novembre 1969, qui constitue la section 3 du chapitre II du titre VIII du Code civil - viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution dans l'interprétation selon laquelle il ne permet pas qu'un bailleur qui a cessé puis donné à bail son exploitation agricole invoque, afin de motiver la cessation du bail, l'exploitation par ses descendants et/ou alliés, alors qu'en règle générale, conformément, entre autres, aux articles 7, 1°, 8, §§ 1 et 2, et 9 de la loi sur le bail à ferme, ces catégories font également toujours partie de celles au profit desquelles le bailleur peut résilier le bail à ferme, sans préjudice d'exceptions spécifiques ?
« Schendt artikel 9, tweede lid, in fine van de Pachtwet - zijnde de Wet van 4 november 1969, die afdeling 3 van hoofdstuk II van titel VIII van het Burgerlijk Wetboek vormt - de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in die zin gelezen dat het ook niet toelaat dat een verpachter die zijn landbouwbedrijf heeft stopgezet en nadien heeft verpacht, als reden van pachtbeëindiging de exploitatie door zijn afstammelingen en/of aanverwanten inroept, terwijl in de regel conform onder andere de artikelen 7, 1°, 8 §§ 1 en 2 en artikel 9 Pachtwet steeds deze categorieën tevens mede in aanmerking komen ten voordele van wie de verpachter opzegging van pacht kan geven, onverminderd specifieke uitzonderingen ?

Il convient tout d'abord de souligner que lorsque les parents parviennent, après que le juge a été saisi du litige, à conclure un accord relatif à l'hébergement de leur(s) enfant(s) et le font homologuer par le juge conformément à l'article 374, § 2, alinéa 1 , du Code civil, le jugement (l'arrêt ou l'ordonnance) qui entérine cet accord constitue une « décision judiciaire » au sens de l'article 387ter, § 1 , alinéa 1 , du Code civil, si bien qu'en cas de non-respect dudit jugement d'accord, le parent lésé peut se prévaloir des mesures d'exécution et de contrainte prévues par l'article 387ter du Code civil.
Vooreerst zij opgemerkt dat indien, nadat het geschil bij de rechter aanhangig gemaakt werd, de ouders een akkoord bereiken aangaande de verblijfsregeling van hun kind(eren) en dit akkoord door de rechter gehomologeerd wordt overeenkomstig artikel 374, § 2, eerste lid, van het Burgerlijk Wetboek, het vonnis (of het arrest of de beschikking) waarbij dit akkoord gehomologeerd werd een « rechterlijke beslissing » is in de zin van artikel 387ter, § 1, eerste lid, van het Burgerlijk Wetboek zodat bij niet-naleving van dit akkoordvonnis de gedupeerde ouder een beroep kan doen op de uitvoerings- en dwangmaatregelen bepaald in artikel 387ter van het Burgerlijk Wetboek.

Il convient tout d'abord de souligner que lorsque les parents parviennent, après que le juge ait été saisi du litige, à conclure un accord relatif à l'hébergement de leur(s) enfant(s) et le font homologuer par le juge conformément à l'article 374, § 2, alinéa 1 , du Code civil, le jugement (l'arrêt ou l'ordonnance) qui entérine cet accord constitue une « décision judiciaire » au sens de l'article 387ter, § 1 , alinéa 1 , du Code civil, si bien qu'en cas de non-respect dudit jugement d'accord, le parent lésé peut se prévaloir des mesures d'exécution et de contrainte prévues par l'article 387ter du Code civil.
Vooreerst moet opgemerkt worden dat indien, nadat het geschil bij de rechter aanhangig gemaakt werd, de ouders een akkoord bereiken aangaande de verblijfsregeling van hun kind(eren) en dit akkoord door de rechter gehomologeerd wordt overeenkomstig artikel 374, § 2, eerste lid, van het Burgerlijk Wetboek, het vonnis (of het arrest of de beschikking) waarbij dit akkoord gehomologeerd werd een « rechterlijke beslissing » is in de zin van artikel 387ter, § 1, eerste lid, van het Burgerlijk Wetboek zodat bij niet-naleving van dit akkoordvonnis de gedupeerde ouder beroep kan doen op de uitvoerings- en dwangmaatregelen bepaald in artikel 387ter van het Burgerlijk Wetboek.