Vertaling van "code judiciaire depuis " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Code judiciaire
Gerechtelijk Wetboek | GW [Abbr.]

Code judiciaire
Gerechtelijk Wetboek

code de procédure judiciaire
Zweeds wetboek van procesrecht

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

En vertu de l'article 196ter, § 2, alinéa 2, du Code judiciaire, depuis sa modification par l'article 46, f), de la loi du 4 mai 2016, les assesseurs effectifs et suppléants au tribunal de l'application des peines sont nommés pour une période d'un an renouvelable la première fois pour une période de trois ans, puis chaque fois pour une période de quatre ans, après évaluation.
Krachtens artikel 196ter, § 2, tweede lid, van het Gerechtelijk Wetboek worden, na de wijziging ervan bij artikel 46, f), van de wet van 4 mei 2016, de werkende en plaatsvervangende assessoren in de strafuitvoeringsrechtbank benoemd voor een periode van een jaar, die een eerste maal voor een periode van drie jaar en vervolgens telkens voor een periode van vier jaar kan worden verlengd, na evaluatie.

Le statut qui est élaboré pour les magistrats n'est plus compatible avec la réglementation générale inscrite dans le Code judiciaire depuis la loi du 22 décembre 1998.
Het statuut dat in die wetten voor die magistraten werd uitgewerkt, is niet langer verenigbaar met de algemene regeling die sedert de wet van 22 december 1998 in het Gerechtelijk Wetboek werd opgenomen.

En ce qui concerne les juges au tribunal de l'application des peines, l'article 259sexies, § 1, 4°, du Code judiciaire dispose, depuis les modifications opérées par l'article 55, 5° à 7°, de la loi du 4 mai 2016 :
Betreffende de rechters in de strafuitvoeringsrechtbank bepaalt artikel 259sexies, § 1, 4°, van het Gerechtelijk Wetboek, na de wijzigingen bij artikel 55, 5° tot 7°, van de wet van 4 mei 2016 :

« L'article 1253ter/5, in fine, du Code judiciaire (étant l'alinéa 3 relatif aux violences conjugales), lequel exclut expressément de son champ d'application les concubins de fait, ne viole-t-il pas notamment les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés ou non avec d'autres dispositions légales supranationales, telle la Convention européenne des droits de l'homme, en ce qu'il exclut, dans un contexte en fait où le juge du fond, saisi de demandes concurrentes de se voir attribuer la jouissance de l'immeuble indivis le temps que les opérations de liquidation-partage se déroulent, demandes pour lesquelles il se déclare expressément compétent (ce qui exclut toute interprétation de la question posée sous la forme d'un accès au juge) et constate expressément l'existence, entre lesdits concubins de fait, d'une communauté de vie établie depuis plus de 12 ans, communauté certaine, indiscutable et largement comparable à celles qui résultent d'un mariage ou d'une cohabitation légale (dont la durée et/ou l'intensité sont parfois d'ailleurs bien moindres), celui des concubins de fait victime d'un fait visé à l'article 375, 398 à 400, 402, 403 ou 405 du Code pénal ou d'une tentative de commettre un fait visé à l'article 375, 393, 394 ou 397 du même Code, ou s'il existe des indications sérieuses de tels comportements, de pouvoir jouir automatiquement à sa demande et sauf circonstances exceptionnelles, du droit d'occuper l'immeuble indivis, ce qui lui est manifestement préjudiciable et susceptible de créer une discrimination entre les familles/communautés de vie selon qu'elles sont constituées de partenaires mariés, cohabitants légaux ou cohabitants de fait, à une époque où le concubinage de fait est un modèle de vie en commun largement répandu, voire majoritaire, le tout dans un contexte en fait ci-avant rappelé, sachant également et surabondamment que des unions de fait se clôturent régulièrement après une communauté de vie comparable voire plus intense encore que celle lié ...
« Schendt artikel 1253ter/5, in fine, van het Gerechtelijk Wetboek (namelijk het derde lid met betrekking tot partnergeweld), dat de feitelijk samenwonenden uitdrukkelijk van het toepassingsgebied ervan uitsluit, niet met name de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met andere, supranationale wetsbepalingen zoals het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre het, in een feitelijke context waarin de bodemrechter, bij wie concurrerende vorderingen zijn ingesteld om, gedurende de tijd dat de verrichtingen van vereffening-verdeling plaatsvinden, het genot van het gebouw in onverdeeldheid toegewezen te krijgen, vorderingen waarvoor hij zich uitdrukkelijk bevoegd verklaart (hetgeen elke interpretatie van de gestelde vraag in de vorm van een toegang tot de rechter uitsluit) en bij de genoemde feitelijk samenwonenden uitdrukkelijk het bestaan vaststelt van een sinds meer dan 12 jaar gevestigde levensgemeenschap, een zekere, onbetwistbare gemeenschap die ruimschoots vergelijkbaar is met die welke het gevolg zijn van een huwelijk of van een wettelijke samenwoning (waarvan de duur en/of de intensiteit soms trouwens heel wat minder zijn), die feitelijk samenwonende die het slachtoffer is van een feit als bedoeld in de artikelen 375, 398 tot 400, 402, 403 of 405 van het Strafwetboek, of van een poging om een feit te plegen als bedoeld in de artikelen 375, 393, 394 of 397 van hetzelfde Wetboek, of indien er ernstige aanwijzingen voor dergelijke gedragingen bestaan, belet automatisch op zijn verzoek en behalve bij uitzonderlijke omstandigheden het recht te kunnen genieten het gebouw in onverdeeldheid te betrekken, hetgeen klaarblijkelijk nadelig voor hem is en een discriminatie tussen de gezinnen/levensgemeenschappen kan doen ontstaan naargelang zij bestaan uit gehuwde partners, wettelijk samenwonenden of feitelijk samenwonenden, in een periode waarin het feitelijk samenwonen een ruim verspreide samenlevingsvorm is, die zelfs de meerd ...

En posant la seconde question préjudicielle, le juge a quo souhaite savoir si l'article 1675/13, § 3, premier tiret, du Code judiciaire, tel qu'il a été modifié par l'article 10 de la loi du 12 mai 2014, est compatible avec les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés avec le principe de confiance, en ce que l'absence d'un régime transitoire a pour conséquence que, depuis le 1 août 2014, le débiteur ne peut plus obtenir une remise totale des dettes alimentaires échues au jour de la décision arrêtant le plan de règlement judiciaire, sur la base de l'article 1675/13bis du Code judiciaire, alors que des personnes dont le règlement collectif de dettes était clôturé avant cette date pouvaient effectivement en bénéficier.
De verwijzende rechter wenst met de tweede prejudiciële vraag te vernemen of artikel 1675/13, § 3, eerste streepje, van het Gerechtelijk Wetboek, zoals gewijzigd bij artikel 10 van de wet van 12 mei 2014, bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met het vertrouwensbeginsel, in zoverre de afwezigheid van een overgangsregeling tot gevolg heeft dat de schuldenaar voor de onderhoudsschulden die vervallen waren op de dag van de uitspraak houdende vaststelling van de gerechtelijke aanzuiveringsregeling, sinds 1 augustus 2014 geen totale kwijtschelding meer kan verkrijgen op grond van artikel 1675/13bis van het Gerechtelijk Wetboek, terwijl personen ten aanzien van wie de collectieve schuldenregeling beëindigd was vóór die datum dit wel konden genieten.

En posant les deux questions préjudicielles, le juge a quo souhaite savoir si l'article 464/1, § 8, alinéa 5, du Code d'instruction criminelle (première question) et l'article 1675/13, § 3, premier tiret, du Code judiciaire (seconde question), sont compatibles avec les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés avec le principe de confiance, en ce que des personnes dont la procédure en règlement collectif de dettes était toujours en cours au jour de l'entrée en vigueur de ces dispositions ne pourraient plus, depuis cette date, obtenir une remise pour les dettes alimentaires et les amendes pénales alors que cette remise aurait été possible pour les personnes dont la procédure était clôturée avant cette date.
Met de beide prejudiciële vragen wenst de verwijzende rechter te vernemen of artikel 464/1, § 8, vijfde lid, van het Wetboek van strafvordering (eerste vraag) en artikel 1675/13, § 3, eerste streepje, van het Gerechtelijk Wetboek (tweede vraag), bestaanbaar zijn met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met het vertrouwensbeginsel, doordat personen die zich op de datum van inwerkingtreding van die bepalingen bevonden in een procedure van collectieve schuldenregeling, sinds die datum geen kwijtschelding meer zouden kunnen verkrijgen van penale boeten en van onderhoudsschulden, terwijl dat voor personen ten aanzien van wie de procedure vóór die datum reeds was beëindigd wel mogelijk zou zijn geweest.

Alors que l'article 638bis, § 1 , 1º, en projet reprend la solution déjà inscrite dans l'article 635, 2º, le 2º étend la compétence des tribunaux belges si l'un des époux est belge; le 3º reprend à l'article 628, 1º, du Code judiciaire l'un des critères qui y sont prévus pour la détermination de la compétence territoriale interne; le 4º entend mettre fin à la solution inéquitable actuellement déduite des articles 636 et 638 du Code judiciaire : même si les deux conjoints sont étrangers, il suffit que le demandeur réside depuis six mois au moins en Belgique pour qu'il puisse introduire une action en divorce ou en séparation de corps, alors que le conjoint qui l'a abandonné a la nationalité d'un pays qui lui permettrait de décliner la compétence des tribunaux belges (solution actuelle de l'article 636 du Code judiciaire).
Terwijl het voorgestelde artikel 638bis, § 1, 1º, de oplossing overneemt die reeds is vervat in artikel 635, 2º, breidt het 2º de bevoegdheid van de Belgische rechtbanken uit tot gevallen waarin een van de echtgenoten Belg is; het 3º neemt uit artikel 628, 1º, van het Gerechtelijk Wetboek een van de criteria voor de vaststelling van de interne territoriale bevoegdheid over; het 4º wil een einde maken aan de huidige onrechtvaardige regeling vervat in de artikelen 636 en 638 van het Gerechtelijk Wetboek : zelfs indien beide echtgenoten vreemdelingen zijn, zal het voldoende zijn dat de eiser sedert ten minste zes maanden in België verblijft opdat hij een geding tot echtscheiding of tot scheiding van tafel en bed zou kunnen aanspannen, ook al zou de huwelijkspartner die hem verlaten heeft, een nationaliteit hebben waardoor hij de bevoegdheid van de Belgische rechtbanken kan afwijzen (huidige oplossing van artikel 636 van het Gerechtelijk Wetboek).

Alors que l'article 638bis, § 1 , 1º, proposé reprend la solution déjà inscrite dans l'article 635, 2º, le 2º étend la compétence des tribunaux belges si l'un des époux est belge; le 3º reprend à l'article 628, 1º, du Code judiciaire l'un des critères qui y sont prévus pour la détermination de la compétence territoriale interne; le 4º entend mettre fin à la solution inéquitable actuellement déduite des articles 636 et 638 du Code judiciaire : même si les deux conjoints sont étrangers, il suffit que le demandeur réside depuis six mois au moins en Belgique pour qu'il puisse introduire une action en divorce ou en séparation de corps, alors que le conjoint qui l'a abandonné a la nationalité d'un pays qui lui permettrait de décliner la compétence des tribunaux belges (solution actuelle de l'article 636 du Code judiciaire).
Terwijl het voorgestelde artikel 638bis, § 1, 1º, de oplossing overneemt die reeds is vervat in artikel 635, 2º, breidt het 2º de bevoegdheid van de Belgische rechtbanken uit tot gevallen waarin een van de echtgenoten Belg is; het 3º neemt uit artikel 628, 1º, van het Gerechtelijk Wetboek een van de criteria voor de vaststelling van de interne territoriale bevoegdheid over; het 4º wil een einde maken aan de huidige onrechtvaardige regeling vervat in de artikelen 636 en 638 van het Gerechtelijk Wetboek : zelfs indien beide echtgenoten vreemdelingen zijn, zal het voldoende zijn dat de eiser sedert ten minste zes maanden in België verblijft opdat hij een geding tot echtscheiding of tot scheiding van tafel en bed kan aanspannen, ook al zou de huwelijkspartner die hem verlaten heeft, een nationaliteit hebben waardoor hij de bevoegdheid van de Belgische rechtbanken kan afwijzen (huidige oplossing van artikel 636 van het Gerechtelijk Wetboek).