Traduction de «code judiciaire renverra désormais donc » (Français → Néerlandais) :

L'article 590 du Code judiciaire renverra désormais donc aussi à l'article 573 du même Code. Après concertation avec les juges de paix, l'on pourra encore éventuellement apporter d'autres modifications à la répartition des compétences, au profit d'une plus grande spécialisation.
Daarom wordt in artikel 590 Gerechtelijk Wetboek voortaan ook verwezen naar artikel 573 Gerechtelijk Wetboek Na overleg met de vrederechters, kunnen eventueel nog andere wijzigingen aan de bevoegdheidsverdeling aangebracht worden, die een grotere specialisatie ten goede komen.

L'article 147, alinéa 3, de la loi du 1 décembre 2013 portant réforme des arrondissements judiciaires et modifiant le Code judiciaire en vue de renforcer la mobilité des membres de l'ordre judiciaire viole-t-il les articles 10 et 11, combinés avec l'article 152, de la Constitution, en ce qu'il a pour effet qu'un juge (la requérante) qui était nommé à l'ancien tribunal du travail de Verviers-Eupen a été nommé en ordre subsidiaire, sans son consentement et sans avoir posé sa candidature, au nouveau tribunal de commerce d'Eupen et au tribunal de première instance d'Eupen, alors que tous les autres magistrats qui, d'un point de vue fonctionnel, ont été nommés aux mêmes tribunaux par application des alinéas 1 et 2 de l'article 147 précité de la loi du 1 décembre 2013 peuvent ainsi continuer à traiter les mêmes matières, ce qui signifie en particulier pour les juges du travail qu'ils sont nommés au tribunal du travail du ressort de la cour du travail et restent donc exclusivement juges du travail ?
Schendt artikel 147, derde lid, van de wet van 1 december 2013 tot hervorming van de gerechtelijke arrondissementen en tot wijziging van het Gerechtelijk Wetboek met het oog op een grotere mobiliteit van de leden van de rechterlijke orde de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 152 ervan, doordat het ertoe leidt dat een rechter (de verzoekster) die in de vroegere arbeidsrechtbank van Verviers-Eupen was benoemd, zonder haar toestemming en zonder zich kandidaat te hebben gesteld, in subsidiaire orde in de nieuwe rechtbank van koophandel te Eupen en in de rechtbank van eerste aanleg te Eupen werd benoemd, terwijl alle andere magistraten die met toepassing van het eerste en tweede lid van het voormelde artikel 147 van de wet van 1 december 2013, functioneel gezien, in dezelfde rechtbanken werden benoemd, aldus dezelfde materies kunnen blijven behandelen, hetgeen voor de arbeidsrechters in het bijzonder betekent dat zij in de arbeidsrechtbank van het rechtsgebied van het arbeidshof zijn benoemd en aldus uitsluitend arbeidsrechter blijven ?

b) qu'il permettrait de faire bénéficier les conducteurs susvisés, donc non indubitablement innocents et, partant même peut-être fautifs, d'un régime dérogatoire au droit commun de la preuve, prévu notamment par les articles 1315 § 1 du Code civil et 870 du Code judiciaire, par opposition à l'ensemble des demandeurs en justice sur le plan civil qui seraient toujours tenus de prouver la faute dans le chef de la partie adverse et le lien causal de celle-ci dans la réalisation du dommage ?
b) de voormelde bestuurders, die dus niet ongetwijfeld onschuldig zijn en derhalve misschien zelfs schuldig zijn, zou toelaten een regeling te genieten die afwijkt van het gemeen recht inzake bewijsvoering, waarin met name de artikelen 1315, § 1, van het Burgerlijk Wetboek en 870 van het Gerechtelijk Wetboek voorzien, in tegenstelling tot alle eisers in rechte op burgerlijk vlak die steeds ertoe gehouden zouden zijn de schuld van de tegenpartij en het oorzakelijk verband tussen die schuld en de totstandkoming van de schade aan te tonen ?

Cette disposition, qui fait l'objet d'un § 2, fait exception aux 1º et 2º, qui forment désormais un seul § 1 , et non au 3º, qui forme le § 3 et qui concerne des dispositions du Code judiciaire applicables désormais à l'expertise en matière pénale : en ce qui concerne ces dispositions, les articles 981, alinéa 1, et 983 ne sont pas applicables parce que tous les documents transitent par le procureur du Roi; par ailleurs, les dispositions du Code judiciaire concernant les honoraires et frais de l'expertise (article 981, alinéa 2, 982 et 985, alinéa 4) ne sont pas reprises, cette matière devant être réglée par arrêté royal (Avis du Conseil d'État, p. 34).
Die bepaling, die is opgenomen in § 2, is een uitzondering op het 1º en het 2º, die nu één enkele § 1 vormen, en niet op het 3º, dat nu § 3 vormt en dat over de bepalingen van het Gerechtelijk Wetboek gaat die voortaan van toepassing zijn op het deskundigenonderzoek in strafzaken. Wat die bepalingen betreft, zijn de artikelen 981, eerste lid, en 983 niet van toepassing, aangezien alle documenten via de procureur des Konings passeren. Verder zijn de bepalingen van het Gerechtelijk Wetboek over de erelonen en de kosten van het deskundigenonderzoek (artikel 981, tweede lid, 982 en 985, vierde lid) niet opgenomen omdat die aangelegenheid bij koninklijk besluit moet worden geregeld (advies van de Raad van State, blz. 34).

Cette disposition, qui fait l'objet d'un § 2, fait exception aux 1º et 2º, qui forment désormais un seul § 1, et non au 3º, qui forme le § 3 et qui concerne des dispositions du Code judiciaire applicables désormais à l'expertise en matière pénale : en ce qui concerne ces dispositions, les articles 981, alinéa 1, et 983 ne sont pas applicables parce que tous les documents transitent par le procureur du Roi; par ailleurs, les dispositions du Code judiciaire concernant les honoraires et frais de l'expertise (article 981, alinéa 2, 982 et 985, alinéa 4) ne sont pas reprises, cette matière devant être réglée par arrêté royal (Avis du Conseil d'État, p. 34).
Die bepaling, die is opgenomen in § 2, is een uitzondering op het 1º en het 2º, die nu één enkele § 1 vormen, en niet op het 3º, dat nu § 3 vormt en dat over de bepalingen van het Gerechtelijk Wetboek gaat die voortaan van toepassing zijn op het deskundigenonderzoek in strafzaken. Wat die bepalingen betreft, zijn de artikelen 981, eerste lid, en 983 niet van toepassing, aangezien alle documenten via de procureur des Konings passeren. Verder zijn de bepalingen van het Gerechtelijk Wetboek over de erelonen en de kosten van het deskundigenonderzoek (artikel 981, tweede lid, 982 en 985, vierde lid) niet opgenomen omdat die aangelegenheid bij koninklijk besluit moet worden geregeld (advies van de Raad van State, blz. 34).

En effet, l'ancien article 191 n'avait plus de raison d'être, puisque le nouvel article 216bis du Code judiciaire dispose désormais qu'un candidat nommé à une fonction judiciaire ne peut, dans le délai de trois ans suivant la publication de l'arrêté de nomination au Moniteur belge, poser sa candidature pour une nomination à une autre fonction judiciaire.
De vroegere bepaling van artikel 191 had immers geen reden van bestaan meer, daar het nieuwe artikel 216bis van het Gerechtelijk Wetboek voortaan bepaalt dat een kandidaat die benoemd wordt tot een gerechtelijk ambt, zich in de loop van de drie jaar die volgen op de bekendmaking van het benoemingsbesluit in het Belgisch Staatsblad, geen kandidaat kan stellen voor een benoeming tot een ander gerechtelijk ambt.

« L'article 572bis, 3°, du Code judiciaire, lequel exclut clairement de son champ d'application les concubins de fait, ne viole-t-il pas notamment les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés ou non avec d'autres dispositions légales supranationales telle la Convention européenne des droits de l'homme, en ce qu'il prive les concubins de fait, désormais séparés, de pouvoir bénéficier d'un accès à un juge unique, étant le Tribunal de la Famille, puisqu'ils doivent s'adresser, sauf l'hypothèse contestée de la connexité, à diverses juridictions en fonction de l'objet des différentes demandes mues entre eux, ce qui leur est manifestement préjudiciable et susceptible de créer une discrimination entre les familles selon qu'elles sont constituées de partenaires mariés, cohabitants légaux ou cohabitants de fait, à une époque où le concubinage de fait est un modèle de vie en commun largement répandu, voire majoritaire ?
« Schendt artikel 572bis, 3°, van het Gerechtelijk Wetboek, dat de feitelijk samenwonenden duidelijk van het toepassingsgebied ervan uitsluit, niet met name de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met andere supranationale wetsbepalingen zoals het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre het aan de inmiddels gescheiden feitelijk samenwonenden de mogelijkheid ontzegt om toegang te krijgen tot één enkele rechter, namelijk de familierechtbank, aangezien zij zich, behoudens in het betwiste geval van samenhang, tot diverse rechtscolleges dienen te wenden naar gelang van het onderwerp van de verschillende tussen hen ingestelde vorderingen, hetgeen kennelijk nadelig voor hen is en een discriminatie tussen de gezinnen kan doen ontstaan naargelang zij uit gehuwde partners, wettelijk samenwonenden of feitelijk samenwonenden zijn samengesteld, in een tijd waarin de feitelijke samenwoning een wijdverbreid samenlevingsmodel is, dat zelfs de meerderheid uitmaakt ?

L'Administration des douanes et accises qui exerce cette action n'est donc pas une partie civile qui, sur la base de l'article 162bis, alinéa 2, du Code d'instruction criminelle et de l'article 1022 du Code judiciaire, peut être condamnée au paiement d'une indemnité de procédure lorsqu'elle est déboutée de son action.
De Administratie van douane en accijnzen die deze vordering uitoefent, is dan ook geen burgerlijke partij die op grond van artikel 162bis, tweede lid, van het Wetboek van strafvordering en artikel 1022 van het Gerechtelijk Wetboek kan worden veroordeeld tot een rechtsplegingsvergoeding wanneer haar vordering wordt afgewezen.

L'on ne saurait donc prétendre que le débiteur pouvait légitimement s'attendre, sur la base de l'article 1675/13bis du Code judiciaire, à une remise totale des amendes pénales auxquelles il avait été condamné avant l'entrée en vigueur de l'article 464/1, § 8, alinéa 5, du Code d'instruction criminelle.
Aldus kan niet staande worden gehouden dat de schuldenaar op grond van artikel 1675/13bis van het Gerechtelijk Wetboek een gewettigde verwachting vermocht te hebben op de totale kwijtschelding van de penale boeten waartoe hij was veroordeeld vóór de inwerkingtreding van artikel 464/1, § 8, vijfde lid, van het Wetboek van strafvordering.