Toutefois, les propos que vous avez tenus dans Il Messaggero s’agissant des permis de travail et de la structure des revenus des gens, laissant entendre qu’il suffisait d’aller dans un camp et de demander à quelqu’un comment il gagne sa vie et, s’il n’est pas en mesure d’expliquer sur-le-champ comment il subvient à ses besoins, l’expulser – sont la réminiscence d’un État totalement arbitraire.
Uw opmerkingen in Il Messaggero over werkvergunningen en de inkomensstructuur van bepaalde mensen – waarin u suggereerde dat het mogelijk zou zijn gewoon een kamp binnen te gaan, iemand te vragen hoe hij zijn brood verdient en, als deze persoon niet meteen kan uitleggen wat hij doet, hem het land uitzetten – doen denken aan een volledig willekeurige staat.
