La Commission de la Chambre, à très juste titre, a voulu que le débiteur puisse parfaitement se rendre compte des charges qu'il assume et empêcher que des sociétés ou des bailleurs de fonds profitent de l'ignorance ou de la confiance de débiteurs imparfaitement éclairés » (Doc. parl., Sénat, 1933-1934, n° 165, pp. 1 et 2).
De Commissie van de Kamer heeft terecht gewild dat de schuldenaar zich volkomen rekenschap kunne geven van de lasten die hij op zich neemt en willen beletten dat vennootschappen of geldschieters van de onwetendheid of van het vertrouwen van onvolledig ingelichte schuldenaars misbruik maken » (Parl. St., Senaat, 1933-1934, nr. 165, pp. 1 en 2).