Vertaling van "confisquées des choses " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

décision passée en force de chose jugée | jugement ayant autorité de chose jugée | jugement ayant force de chose jugée
in kracht van gewijsde gegane beslissing | onherroepelijke beslissing | vonnis in kracht van gewijsde

autorité de la chose jugée | chose jugée
kracht van gewijsde

voie d'exécution [ autorité de la chose jugée | effet du jugement | exécution d'un arrêt | exécution du jugement | mesure d'exécution forcée ]
tenuitvoerlegging van het vonnis [ gezag van het gewijsde | tenuitvoerlegging van een arrest | werking van het vonnis | wijze van tenuitvoerlegging ]

déclaré absent par jugement passé en force de chose jugée
afwezig verklaard bij vonnis in kracht van gewijsde

chose commune
gemeenschappelijke zaak

propriété d'une chose
eigendom van een zaak

transport de choses
vervoer van zaken

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

« Les articles 8, alinéa 2, et 23 in fine de la loi du 8 juin 2006 réglant des activités économiques et individuelles avec des armes, violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés avec l'article 16 de la Constitution et l'article 1 du premier protocole additionnel à la Convention européenne des droits de l'homme, en ce qu'ils permettent que soient confisquées des choses appartenant à des tiers de bonne foi qui ne sont pas impliqués dans l'infraction, dès lors qu'ils ne prévoient pas la restitution à ces personnes des choses confisquées et ne prévoient pas la convocation de ces personnes afin qu'elles puissent s'exprimer sur la confiscation obligatoire alors qu'au contraire, l'article 43bis du Code pénal - selon les modalités qui ont été fixées dans l'arrêté royal du 9 août 1991 - prévoit des règles de restitution spécifiques pour les avantages patrimoniaux tirés directement de l'infraction, pour des biens et valeurs de substitution ou pour les revenus de ces avantages investis, que des tiers, intervenants ou non, revendiquent ?
« Schenden de artikelen 8, tweede lid, en 23, in fine, van de wet van 8 juni 2006 houdende regeling van economische en individuele activiteiten met wapens de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 16 van de Grondwet en artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre zij toestaan dat zaken die toebehoren aan derden te goeder trouw die niet bij het misdrijf betrokken zijn, in beslag worden genomen, aangezien zij niet voorzien in de teruggave aan die personen van de in beslag genomen zaken en evenmin voorzien in de oproeping van die personen opdat zij zich kunnen uitspreken over de verplichte verbeurdverklaring, terwijl daarentegen artikel 43bis van het Strafwetboek - volgens de nadere regels die zijn vastgesteld in het koninklijk besluit van 9 augustus 1991 - voorziet in specifieke regels van teruggave voor vermogensvoordelen die rechtstreeks uit het misdrijf zijn verkregen, voor de goederen en waarden die in de plaats ervan zijn gesteld of voor de inkomsten uit de belegde voordelen, die derden, al dan niet tussenkomende partijen, opeisen ?

L'article 4, § 6, de la loi du 24 février 1921 concernant le trafic des substances vénéneuses, soporifiques, stupéfiantes, psychotropes, désinfectantes ou antiseptiques et des substances pouvant servir à la fabrication illicite de substances stupéfiantes et psychotropes viole les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il permet que soient confisquées des choses appartenant à des tiers de bonne foi qui ne sont pas impliqués dans l'infraction, en ce qu'il ne prévoit pas la restitution à ces personnes des choses confisquées et ne prévoit pas la convocation de ces personnes afin qu'elles puissent s'exprimer sur la confiscation éventuelle.
Artikel 4, § 6, van de wet van 24 februari 1921 betreffende het verhandelen van giftstoffen, slaapmiddelen en verdovende middelen, psychotrope stoffen, ontsmettingsstoffen en antiseptica en van de stoffen die kunnen gebruikt worden voor de illegale vervaardiging van verdovende middelen en psychotrope stoffen schendt de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het toelaat dat zaken die toebehoren aan derden te goeder trouw die niet bij het misdrijf zijn betrokken, worden verbeurdverklaard, het niet voorziet in de teruggave van de verbeurdverklaarde zaken aan die personen, en het niet voorziet in de oproeping van die personen teneinde zich over de eventuele verbeurdverklaring te kunnen uitspreken.

(55) La loi du 26 mars 2014 a modifié le texte de l'article 26, § 2, pour substituer l'expression « des tiers prétendants droit sur la chose saisie » à l'expression « autres prétendants droit » afin d'assurer une meilleure cohérence avec l'expression utilisée par l'arrêté royal du 9 août 1991 réglant le délai et les modalités du recours des tiers prétendant droit sur une chose confisquée.
(55) Artikel 26, § 2, werd gewijzigd bij de wet van 26 maart 2014, in die zin dat de formulering "de derden die beweren recht te hebben op het in beslag genomen goed" werd vervangen door de formulering "andere rechthebbenden" met het oog op een betere samenhang met de formulering gebruikt in het koninklijk besluit van 9 augustus 1991 tot vaststelling van de termijn waarbinnen en de wijze waarop een rechtsmiddel kan worden aangewend door derden die beweren recht te hebben op een verbeurdverklaarde zaak

Il a été précisé à cet égard que cette exécution de peine devra se faire conformément au prescrit de l'arrêté royal du 9 août 1991, réglant le délai et les modalités de recours des tiers prétendant droit sur une chose confisquée (83).
Ter zake werd nader bepaald dat deze tenuitvoerlegging moet geschieden overeenkomstig het koninklijk besluit van 9 augustus 1991 tot vaststelling van de termijn waarbinnen en de wijze waarop een rechtsmiddel kan worden aangewend door derden die beweren recht te hebben op een verbeurdverklaarde zaak (83).

Dans la mesure où les « choses visées à l'article 42, 3º » du Code pénal, dont il est question à l'article 505 du Code pénal, supposent qu'il s'agit nécessairement d'une chose identifiable et délimitable et pas seulement d'une valeur qui ne peut pas être directement confisquée sur la base de l'article 43 du Code pénal, mais qui ne peut l'être que par équivalence sur la base de l'article 43bis du Code pénal, la thèse selon laquelle l'article 505 du Code pénal n'est pas applicable à de tels cas est défendable.
In zoverre de « zaken bedoeld in artikel 42, 3º, van het Strafwetboek », waarover artikel 505 Sw. het heeft, noodzakelijkerwijze een herkenbare en aflijnbare zaak veronderstellen en niet enkel een waarde die niet rechtstreeks op grond van artikel 43 van het Strafwetboek doch slechts bij equivalent op grond van artikel 43bis van het Strafwetboek kan worden verbeurdverklaard, is het verdedigbaar dat artikel 505 van het Strafwetboek in zulke gevallen niet toepasbaar is.

Les choses qui faisaient l'objet d'un recel, par exemple les choses frauduleusement soustraites en cas de vol, ne pouvaient jamais être confisquées en vertu de l'article 42, 1º, puisque, par définition, la propriété n'en appartenait pas au condamné.
De zaken die het voorwerp van heling uitmaakten, bijvoorbeeld de op bedrieglijke wijze ontvreemde zaken in geval van diefstal, konden krachtens artikel 42, 1º, nooit verbeurd worden verklaard, aangezien ze per definitie geen eigendom waren van de veroordeelde.

Cette disposition ne s'applique toutefois qu'aux choses qui sont confisquées en vertu des articles 42, 3°, et 43bis, alinéa 1 , du Code pénal et elle ne peut dès lors pas être appliquée aux choses qui sont confisquées en vertu de l'article 4, § 6, de la loi relative aux drogues.
Die bepaling is evenwel slechts van toepassing op zaken die worden verbeurdverklaard krachtens de artikelen 42, 3°, en 43bis, eerste lid, van het Strafwetboek en zij kan bijgevolg niet worden toegepast voor zaken die worden verbeurdverklaard op grond van artikel 4, § 6, van de Drugswet.

« L'article 43bis du Code pénal et la loi sur les drogues violent-ils les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'ils ne prévoient pas de règles pour la restitution de choses qui ont servi ou qui ont été destinées à commettre des infractions établies en matière de drogue, lorsque des tiers prétendent droit sur ces choses confisquées, alors que l'article 43bis du Code pénal - tel que ses modalités ont été fixées dans l'arrêté royal du 9 août 1991 - prévoit des règles de restitution spécifiques pour les avantages patrimoniaux tirés directement de l'infraction, pour les biens et valeurs de substitution ou pour les revenus de ces avantages investis, que des tiers revendiquent ?
« Schenden artikel 43bis van het Strafwetboek en de Drugswet artikel 10 en 11 van de Grondwet waar zij niet voorzien in teruggaveregeling voor zaken die hebben gediend of die bestemd waren om bewezen drugsmisdrijven te plegen wanneer derden beweren recht te hebben op deze verbeurd verklaarde zaken, terwijl artikel 43bis van het Strafwetboek - zoals verder uitgewerkt in het Koninklijk Besluit van 9 augustus 1991 - voorziet in een specifieke teruggaveregeling voor de vermogensvoordelen die rechtstreeks uit het misdrijf zijn verkregen, voor de vervangingsgoederen en vervangingswaarden of voor de inkomsten uit de belegde voordelen waarop derden aanspraak maken ?

3. Les articles 220, 221 et 224 de la loi générale relative aux douanes et accises (arrêté royal du 18 juillet 1977 portant coordination des dispositions générales relatives aux douanes et accises, confirmé par la loi du 6 juillet 1978) violent-ils le principe constitutionnel d'égalité en tant que ces dispositions sont interprétées en ce sens que la confiscation qui y est visée revêt un caractère réel, plus précisément parce que celle-ci peut être ordonnée sans qu'il faille distinguer entre la situation où les choses appartiennent aux condamnés et la situation où elles appartiennent à des tiers, même si ceux-ci sont étrangers à la fraude, n'ont pas eu connaissance de la fraude ou ont été acquittés de cette prévention, alors que, de manière générale, pour ce qui est de la confiscation spéciale, les choses qui forment l'objet de l'infraction et celles qui ont servi ou qui ont été destinées à la commettre ne peuvent être confisquées que si elles appartiennent au condamné (article 42, 1°, du Code pénal) ?
3. Maken de artikelen 220, 221 en 224 van de algemene wet inzake douanen en accijnzen (koninklijk besluit van 18 juli 1977 houdende coördinatie van de algemene bepalingen inzake douanen en accijnzen, bekrachtigd door de wet van 6 juli 1978) een schending uit van het grondwettelijk gelijkheidsbeginsel, in zoverre deze bepalingen aldus worden gelezen dat de daarin voorziene verbeurdverklaring een zakelijk karakter heeft, meer bepaald omdat zij kan worden uitgesproken zonder dat daarbij een onderscheid gemaakt moet worden tussen het geval waarin de zaken eigendom zijn van de veroordeelden en het geval waarin zij eigendom zijn van derden, zelfs al zouden deze laatsten vreemd zijn aan de fraude, onwetend geweest zijn van de fraude of daarvan vrijgesproken zijn, terwijl algemeen, inzake bijzondere verbeurdverklaring, de vereiste wordt gesteld dat de zaken die het voorwerp uitmaken van het misdrijf en de zaken die gediend hebben of die bestemd waren tot het plegen van het misdrijf slechts verbeurdverklaard kunnen worden indien zij de eigendom zijn van de veroordeelde (artikel 42, 1°, van het Strafwetboek) ?

3. Les articles 220, 221 et 224 de la loi générale relative aux douanes et accises (arrêté royal du 18 juillet 1977 portant coordination des dispositions générales relatives aux douanes et accises, confirmé par la loi du 6 juillet 1978) violent-ils le principe constitutionnel d'égalité en tant que ces dispositions sont interprétées en ce sens que la confiscation y visée revêt un caractère réel, plus précisément parce que celle-ci peut être ordonnée sans qu'il faille distinguer entre la situation où les choses appartiennent aux condamnés et la situation où elles appartiennent à des tiers, même si ceux-ci sont étrangers à la fraude, n'ont pas eu connaissance de la fraude ou en ont été acquittés, alors que, de manière générale, pour ce qui est de la confiscation spéciale, les choses qui forment l'objet de l'infraction et celles qui ont servi ou qui ont été destinées à la commettre ne peuvent être confisquées que si elles appartiennent au condamné (article 42, 1°, du Code pénal) ?
3. Maken de artikelen 220, 221 en 224 van de algemene wet inzake douanen en accijnzen (koninklijk besluit van 18 juli 1977 houdende coördinatie van de algemene bepalingen inzake douanen en accijnzen, bekrachtigd door de wet van 6 juli 1978) een schending uit van het grondwettelijk gelijkheidsbeginsel, inzoverre deze bepalingen aldus worden gelezen dat de daarin voorziene verbeurdverklaring een zakelijk karakter heeft, meer bepaald omdat zij kan worden uitgesproken zonder dat daarbij een onderscheid gemaakt moet worden tussen het geval waarin de zaken eigendom zijn van de veroordeelden en het geval waarin zij eigendom zijn van derden, zelfs al zouden deze laatsten vreemd zijn aan de fraude, onwetend geweest zijn van de fraude of daarvan vrijgesproken zijn, terwijl algemeen, inzake bijzondere verbeurdverklaring, de vereiste wordt gesteld dat de zaken die het voorwerp uitmaken van het misdrijf en de zaken die gediend hebben of die bestemd waren tot het plegen van het misdrijf slechts verbeurdverklaard kunnen worden indien zij de eigendom zijn van de veroordeelde (artikel 42, 1°, van het Strafwetboek) ?