Vertaling van "constitution congolaise pose clairement " (Frans → Nederlands) :

La Constitution congolaise pose clairement que le mandat de l'actuel parlement expire à la fin de cette année et que le président nouvellement élu choisira cette année encore un premier ministre au sein de la majorité parlementaire.
De Congolese Grondwet stelt duidelijk dat het mandaat van het huidige parlement eind dit jaar afloopt en dat de nieuw verkozen president nog dit jaar een eerste minister kiest uit de parlementaire meerderheid.

La révision de la Constitution congolaise, en ce qu'elle modifie le processus électoral, pose un grand problème.
Voor zover ze het verkiezingsproces wijzigt, doet de herziening van de Congolese grondwet een groot probleem rijzen.

Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par jugement du 13 janvier 2016 en cause de F.D. contre M.V., dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 3 février 2016, le Tribunal de première instance de Namur, division Namur, a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 1253ter/5, in fine, du Code judiciaire, lequel exclut clairement de son champ d'application les concubins de fait, ne viole-t-il pas notamment les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés ou non avec d'autres dispositions légales supranationales telle la Convention européenne des droits de l'homme, en ce qu'il exclut, dans l'hypothèse où un concubin de fait se rendrait coupable, à l'égard de son conjoint, d'un fait visé à l'article 375, 398 à 400, 402, 403 ou 405 du Code pénal ou a tenté de commettre un fait visé à l'article 375, 393, 394 ou 397 du même Code, ou s'il existe des indications sérieuses de tels comportements, l'autre cohabitant de fait du droit de demander la jouissance de la résidence conjugale ou commune pour ce motif, ce qui lui est manifestement préjudiciable et susceptible de créer une discrimination entre les familles selon qu'elles sont constituées de partenaires mariés, cohabitants légaux ou cohabitants de fait, à une époque où le concubinage de fait est un modèle de vie en commun largement répandu, voire majoritaire ?
Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij vonnis van 13 januari 2016 in zake F.D. tegen M.V., waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 3 februari 2016, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 1253ter/5, in fine, van het Gerechtelijk Wetboek, dat de feitelijk samenwonenden duidelijk van het toepassingsgebied ervan uitsluit, niet met name de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met andere, supranationale wetsbepalingen zoals het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre het, in het geval dat een feitelijk samenwonende zich tegenover de andere schuldig zou hebben gemaakt aan een feit als bedoeld in de artikelen 375, 398 tot 400, 402, 403 of 405 van het Strafwetboek, of heeft gepoogd een feit te plegen als bedoeld in de artikelen 375, 393, 394 of 397 van hetzelfde Wetboek, of indien er ernstige aanwijzingen voor dergelijke gedragingen bestaan, de andere feitelijk samenwonende uitsluit van het recht om, om die reden, het genot van de echtelijke of de gemeenschappelijke verblijfplaats te vorderen, hetgeen klaarblijkelijk nadelig voor hem is en een discriminatie tussen de gezinnen kan doen ontstaan naargelang zij bestaan uit gehuwde partners, wettelijk samenwonenden of feitelijk samenwonenden, in een periode waarin het feitelijk samenwonen een ruim verspreide samenlevingsvorm is, die zelfs de meerderheid uitmaakt ?

Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par jugement du 9 décembre 2015 en cause de B. C. contre M. H., dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 21 décembre 2015, le Tribunal de première instance de Namur, division Namur, a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 572bis, 3°, du Code judiciaire, lequel exclut clairement de son champ d'application les concubins de fait, ne viole-t-il pas notamment les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés ou non avec d'autres dispositions légales supranationales telle la Convention européenne des droits de l'homme, en ce qu'il prive les concubins de fait, désormais séparés, de pouvoir bénéficier d'un accès à un juge unique, étant le Tribunal de la Famille, puisqu'ils doivent s'adresser, sauf l'hypothèse contestée de la connexité, à diverses juridictions en fonction de l'objet des différentes demandes mues entre eux, ce qui leur est manifestement préjudiciable et susceptible de créer une discrimination entre les familles selon qu'elles sont constituées de partenaires mariés, cohabitants légaux ou cohabitants de fait, à une époque où le concubinage de fait est un modèle de vie en commun largement répandu, voire majoritaire ?
Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij vonnis van 9 december 2015 in zake B. C. tegen M. H., waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 21 december 2015, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 572bis, 3°, van het Gerechtelijk Wetboek, dat de feitelijk samenwonenden duidelijk van het toepassingsgebied ervan uitsluit, niet met name de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met andere supranationale wetsbepalingen zoals het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre het aan de inmiddels gescheiden feitelijk samenwonenden de mogelijkheid ontzegt om toegang te krijgen tot één enkele rechter, namelijk de familierechtbank, aangezien zij zich, behoudens in het betwiste geval van samenhang, tot diverse rechtscolleges dienen te wenden naar gelang van het onderwerp van de verschillende tussen hen ingestelde vorderingen, hetgeen kennelijk nadelig voor hen is en een discriminatie tussen de gezinnen kan doen ontstaan naargelang zij uit gehuwde partners, wettelijk samenwonenden of feitelijk samenwonenden zijn samengesteld, in een tijd waarin de feitelijke samenwoning een wijdverbreid samenlevingsmodel is, dat zelfs de meerderheid uitmaakt ?

Dans le respect du principe posé à l'article 23 de la Constitution, qui dispose que chacun a le droit de mener une vie conforme à la dignité humaine, il serait nettement préférable de créer un cadre permettant à la personne qui souffre de choisir en toute sérénité de mettre fin à sa vie lorsqu'il est irrévocablement établi qu'il lui est désormais impossible de mener une vie conforme à la dignité humaine et qu'elle a clairement exprimé le désir de mettre fin à ses jours.
Maar past het niet veel meer, in het verlengde van het in artikel 23 van de Grondwet vastgelegde principe, dat één ieder het recht heeft een menswaardig leven te leiden, een kader te creëren waarbinnen de lijdende, ­ wanneer onomkeerbaar medisch is komen vast te staan dat een menswaardig leven voor hem niet meer mogelijk is en wanneer hij daartoe duidelijk zijn wil te kennen heeft gegeven ­ in alle sereniteit zijn leven kan beëindigd zien.

Le membre fait référence au principe de la légalité qui est défini à l'article 22 de la Constitution ainsi qu'à l'avis fondamental du Conseil d'État qui pose que l'on doit indiquer clairement quels sont les moyens qui seront utilisés et que ceux-ci doivent être définis dans la loi.
Het lid verwijst daarom naar het legaliteitsbeginsel vervat in artikel 22 van de Grondwet en naar het fundamenteel advies van de Raad van State dat stelt dat de aangewende middelen duidelijk bepaald en bij wet moeten worden omschreven.

Afin de les mobiliser, il est nécessaire d’ouvrir le débat sur ce que les citoyens et les États membres veulent faire, maintenant que les principes, les valeurs, les objectifs et les règles de fonctionnement sont clairement posés par la Constitution.
Om hun belangstelling te wekken moet de discussie worden geopend over hetgeen de burgers en de lidstaten willen gaan ondernemen, als de beginselen, waarden, doelstellingen en functioneringsvoorschriften eenmaal duidelijk in een grondwet zijn vastgelegd.

4.3.1. Le principe doit être clairement posé que, dans le silence du texte fondateur, la compétence de droit commun reste celle des États membres souverains (cf. l’article 15 de la loi constitutionnelle fédérale autrichienne de 1920, l’article 70-1 de la Grundgesetz, et le dispositif plus sophistiqué de l’article 149-3 de la Constitution espagnole).
4.3.1 Als beginsel moet duidelijk worden vastgesteld dat, wanneer de Verdragstekst geen uitsluitsel geeft, de soevereine lidstaten zelf rechtsbevoegd blijven (zie artikel 15 van de Oostenrijkse federale grondwet uit 1920, artikel 70, lid 1 van het Grundgesetz, en het eleganter geformuleerde artikel 149, lid 3 van de Spaanse grondwet).