Vertaling van "constitution exige explicitement " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

exiger la constitution d'une garantie
een zekerheid verlangen | zekerheidstelling eisen

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Les règles qui répartissent la compétence entre l'Etat, les communautés et les régions ne sont pas en cause et la matière qui fait l'objet de l'article 317 de la loi-programme du 22 décembre 1989 n'est pas de telle nature que la Constitution exige explicitement l'intervention d'une assemblée démocratiquement élue.
De regels die de bevoegdheden verdelen tussen de Staat, de gemeenschappen en de gewesten zijn niet in het geding en evenmin is de aangelegenheid die het voorwerp uitmaakt van artikel 317 van de programmawet van 22 december 1989 van dien aard dat de Grondwet uitdrukkelijk het optreden van een democratisch verkozen vergadering vereist.

Dans quelques arrêts, la Cour constate elle-même qu'une norme législative ne méconnaît pas une disposition conventionnelle, tout en refusant de poser une question préjudicielle à la Cour d'arbitrage. Elle motive cette position par la considération, émise pour la première fois explicitement dans sa jurisprudence, qu'une convention ayant effet direct prime la Constitution et que lorsque celle-ci ne pose pas plus d'exigences qu'une disposition conventionnelle ayant effet direct, un contrôle ultérieur de la loi à la lumière de la Constitution est sans pertinence (par exemple Cass., 16 novembre 2004).
In enkele arresten stelt dat Hof zelf vast dat een wettelijke norm geen schending inhoudt van een verdragsbepaling en weigert het een prejudiciële vraag te stellen aan het Arbitragehof op grond van de voor de eerste maal in zijn rechtspraak uitdrukkelijk aangehaalde overweging dat een verdrag met rechtstreekse werking voorrang heeft op de Grondwet en dat, wanneer de Grondwet geen verdere eisen stelt dan de verdragsbepaling met rechtstreekse werking, een verdere toetsing van de wet aan de Grondwet overbodig is (bijvoorbeeld Cass., 16 november 2004).

Dans quelques arrêts, la Cour constate elle-même qu'une norme législative ne méconnaît pas une disposition conventionnelle, tout en refusant de poser une question préjudicielle à la Cour constitutionnelle. Elle motive cette position par la considération, émise pour la première fois explicitement dans sa jurisprudence, qu'une convention ayant effet direct prime la Constitution et que lorsque celle-ci ne pose pas plus d'exigences qu'une disposition conventionnelle ayant effet direct, un contrôle ultérieur de la loi à la lumière de la Constitution est sans pertinence (par exemple Cass., 16 novembre 2004).
In enkele arresten stelt dat Hof zelf vast dat een wettelijke norm geen schending inhoudt van een verdragsbepaling en weigert het een prejudiciële vraag te stellen aan het Grondwettelijk Hof op grond van de voor de eerste maal in zijn rechtspraak uitdrukkelijk aangehaalde overweging dat een verdrag met rechtstreekse werking voorrang heeft op de Grondwet en dat, wanneer de Grondwet geen verdere eisen stelt dan de verdragsbepaling met rechtstreekse werking, een verdere toetsing van de wet aan de Grondwet overbodig is (bijvoorbeeld Cass., 16 november 2004).

12. estimant que les changements constitutionnels repris dans sept paquets d'harmonisation apportent des modifications si fondamentales qu'elles exigent l'élaboration d'une nouvelle constitution explicitement fondée sur les valeurs démocratiques, les principes de l'État de droit et de la bonne gouvernance, sur un équilibre entre les droits individuels, les droits des minorités et les droits collectifs conformément aux normes en vigueur dans l'Union européenne et sur le respect du droit international;
12. de mening toegedaan dat de grondwetswijzigingen die zijn opgenomen in de zeven « harmonisatiepakketten » zo'n fundamentele veranderingen inhouden dat een nieuwe grondwet moet worden opgesteld die uitdrukkelijk gebaseerd is op de democratische waarden, op de principes van de rechtsstaat en van het behoorlijk bestuur, op een evenwicht tussen de individuele rechten, de rechten van de minderheden en de collectieve rechten, overeenkomstig de regels die van kracht zijn in de Europese Unie en met inachtneming van het internationaal recht;

En ce qu'il invoque la violation des articles 10 et 11 de la Constitution, combinés ou non avec les articles 33 et 105 de celle-ci et avec l'article 14 de la Convention européenne des droits de l'homme, il y a lieu de constater que la matière qui fait l'objet des articles 6, § 2, 11, § 3, 9°, b) et e), et 35, 2°, de la loi attaquée n'est pas de celles pour lesquelles la Constitution exige explicitement l'intervention d'une assemblée démocratiquement élue.
In zoverre het de schending aanvoert van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met de artikelen 33 en 105 ervan en met artikel 14 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, dient te worden vastgesteld dat de aangelegenheid die het voorwerp uitmaakt van de artikelen 6, § 2, 11, § 3, 9°, b) en e), en 35, 2°, van de bestreden wet, niet van dien aard is dat de Grondwet uitdrukkelijk het optreden van een democratisch verkozen vergadering vereist.

En effet, à la lumière notamment de l'article 3 de la Directive qui permet explicitement que des personnes autres que des auditeurs participent au capital et à la gestion d'un cabinet d'audit et de l'article 4 qui limite considérablement les incompatibilités, les exigences relatives aux modalités de constitution ainsi que l'autorisation préalable du Conseil de l'Institut pour la création de sociétés de moyens professionnelles ou interprofessionnelles semblent de facto superflues.
Immers, in het licht van in het bijzonder artikel 3 van de Richtlijn die uitdrukkelijk toelaat dat andere personen dan auditors in het kapitaal participeren en deelnemen aan het bestuur van een bedrijfsrevisorenkantoor en van artikel 4 die de onverenigbaarheden aanzienlijk beperkt, lijken de vereisten inzake de oprichtingsmodaliteiten evenals de voorafgaande toelating van de Raad van het Instituut voor de oprichting van professionele of interprofessionele middelenvennootschappen de facto overbodig te zijn.

Depuis sa modification par la loi du 27 décembre 2005 précitée, la disposition en cause prévoit explicitement l'hébergement de l'ensemble de la cellule familiale formée des parents ou des personnes qui exercent l'autorité parentale et des enfants mineurs dans le centre d'accueil, de sorte qu'elle satisfait ainsi à l'exigence de légalité posée par l'article 22 de la Constitution.
Sinds de wijziging ervan bij de voormelde wet van 27 december 2005 voorziet de in het geding zijnde bepaling expliciet in de huisvesting van het hele gezin, dat wordt gevormd door de ouders of de personen die het ouderlijk gezag uitoefenen en de minderjarige kinderen, in het opvangcentrum, zodat zij aldus voldoet aan de in artikel 22 van de Grondwet gestelde legaliteitsvereiste.

« En ce que l'arrêté royal attaqué du 4 février 1997 et sa loi de confirmation du 26 juin 1997 qui s'en approprie le contenu sont irréguliers pour le motif que ledit arrêté royal se borne, sans justifications apparentes, déclarées ou admissibles, à imposer, pour 1997, aux firmes pharmaceutiques ayant réalisé pour les médicaments remboursables un chiffre d'affaires en 1996 sur le marché belge, une " cotisation" égale à 1 p.c. de ce chiffre d'affaires, tout en s'abstenant d'exiger, pour la même année, une quelconque contribution, d'une part, des pharmaciens tenant officine ouverte au public ainsi que des médecins autorisés à tenir un dépôt de médicaments et, d'autre part, des grossistes répartiteurs en médicaments agréés, bien que ces trois catégories de personnes soient explicitement visées par l'article 10, 4°, de la loi précitée du 26 juillet 1996, imposant de la sorte aux firmes pharmaceutiques une obligation discriminatoire, ce qui implique que l'arrêté royal du 4 février 1997 ne peut être considéré comme pris en vertu de la loi du 26 juillet 1996, pour la raison que l'habilitation qu'elle contient doit être présumée conforme aux articles 10 et 11 de la Constitution, en manière telle que la loi de confirmation du 26 juin 1997 ne saurait être regardée comme une des lois visées à l'article 51, § 1, de la loi du 26 juillet 1996, ce qui amène à devoir considérer que l'objet de la loi de confirmation du 26 juin 1997 consiste à couvrir rétroactivement l'inconstitutionnalité, au demeurant non permise par la loi du 26 juillet 1996, de l'arrêté royal du 4 février 1997, à un moment où, par ailleurs, ce dernier était l'objet d'une contestation juridique portée devant la section d'administration du Conseil d'Etat par l'actuelle requérante ».
« doordat het aangevochten koninklijk besluit van 4 februari 1997 en zijn bekrachtigingswet van 26 juni 1997, die zich de inhoud ervan toe-eigent, onregelmatig zijn om reden dat het voormeld koninklijk besluit zich zonder zichtbare, uitgesproken of toelaatbare verantwoording ertoe beperkt voor 1997 aan de farmaceutische bedrijven die met vergoedbare geneesmiddelen in 1996 een omzet op de Belgische markt hebben verwezenlijkt, een ' heffing ' op te leggen, gelijk aan 1 pct. van die omzet, terwijl het zich ervan onthoudt voor hetzelfde jaar enige bijdrage te eisen, enerzijds, van de apothekers met een voor het publiek toegankelijke officina alsook van de geneesheren die een vergunning hebben om een geneesmiddelendepot te houden en, anderzijds, van de erkende groothandelverdelers van geneesmiddelen, ofschoon die drie categorieën van personen uitdrukkelijk zijn beoogd in artikel 10, 4°, van de voormelde wet van 26 juli 1996, waarbij aldus aan de farmaceutische bedrijven een discriminerende verplichting wordt opgelegd, hetgeen impliceert dat het koninklijk besluit van 4 februari 1997 niet kan worden beschouwd als zijnde genomen krachtens de wet van 26 juli 1996, omdat de machtiging die zij bevat, moet worden verondersteld in overeenstemming te zijn met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, zodat de bekrachtigingswet van 26 juni 1997 niet zou kunnen worden beschouwd als zijnde één van de wetten bedoeld in artikel 51, § 1, van de wet van 26 juli 1996, hetgeen ertoe leidt dat moet worden gesteld dat het doel van de bekrachtigingswet van 26 juni 1997 erin bestaat met terugwerkende kracht de overigens bij de wet van 26 juli 1996 niet toegestane ongrondwettigheid van het koninklijk besluit van 4 februari 1997 te dekken op een ogenblik waarop overigens dat koninklijk besluit het voorwerp uitmaakte van een rechtsgeschil dat door de huidige verzoekster voor de afdeling administratie van de Raad van State was gebracht ».