Traduction de «contribuable justifient » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

contribuer au prorata | contribuer en proportion | contribuer proportionnellement
evenredig bijdragen | naar evenredigheid bijdragen | naar rato bijdragen | naar verhouding bijdragen | pro rata bijdragen naar rata bijdragen

Définition: Cette catégorie doit être utilisée quand le sujet présente à la fois des symptômes anxieux et des symptômes dépressifs, sans prédominance nette des uns ou des autres et sans que l'intensité des uns ou des autres soit suffisante pour justifier un diagnostic séparé. Quand des symptômes anxieux et dépressifs sont présents simultanément avec une intensité suffisante pour justifier des diagnostics séparés, les deux diagnostics doivent être notés et on ne fait pas un diagnostic de trouble anxieux et dépressif mixte. | Dépression anxieuse (légère ou non persistante)
angstdepressie (licht of niet aanhoudend)

Définition: Troubles épisodiques, dans lesquels des symptômes affectifs et des symptômes schizophréniques sont conjointement au premier plan de la symptomatologie, mais ne justifient pas un diagnostic ni de schizophrénie, ni d'épisode dépressif ou maniaque. Les affections au cours desquelles des symptômes affectifs sont surajoutés à une maladie schizophrénique pré-existante, ou vont de pair ou alternent avec des troubles délirants persistants d'un type différent, sont classés sous F20-F29. La présence de symptômes psychotiques non congruents à l'humeur, au cours des troubles affectifs, ne justifie pas un diagnostic de trouble schizo-affectif.
Omschrijving: Dit zijn episodische stoornissen waarin zowel affectieve als schizofrene symptomen opvallen zodat de ziekte-episode een diagnose van hetzij schizofrenie hetzij een depressieve of een manische episode niet rechtvaardigt. Andere aandoeningen waarin affectieve symptomen zijn gesuperponeerd op een pre-existente schizofrene ziekte of tegelijk voorkomen of alterneren met andersoortige persisterende waanstoornissen, zijn geclassificeerd onder F20-F29. Niet met de stemming overeenkomende (stemmings-incongruente) psychotische symptomen bij affectieve stoornissen rechtvaardigen een diagnose van schizoaffectieve stoornis niet.

contribuer au processus de réadaptation | contribuer au processus de rééducation
bijdragen aan het revalidatieproces

justifier/justifié au regard des dispositions du ...
rechtvaardigen/gerechtvaardigd in het licht van het bepaalde in ...

Définition: Trouble caractérisé par une altération de la mémoire, des difficultés d'apprentissage et une réduction de la capacité à se concentrer sur une tâche, sauf pendant des périodes de courte durée. Le sujet éprouve souvent une fatigue mentale accentuée quand il fait des efforts mentaux, et un nouvel apprentissage peut être subjectivement difficile même quand il est objectivement réussi. Aucun de ces symptômes ne présente une sévérité suffisante pour justifier un diagnostic de démence (F00-F03) ou de delirium (F05.-). Ce diagnostic ne doit être fait qu'en présence d'un trouble somatique spécifié; il ne doit pas être fait en présence de l'un des troubles mentaux ou du comportement classés en F10-F99. Le trouble peut précéder, accompagner ou succéder à des infections et des troubles physiques très divers, cérébraux et généraux, sans qu'il existe obligatoirement des preuves directes en faveur d'une atteinte cérébrale. Il peut être différencié d'un syndrome post-encéphalitique (F07.1) et d'un syndrome post-commotionnel (F07.2) sur la base de son étiologie, de sa symptomatologie, moins riche et moins sévère, et de sa durée, habituellement plus courte.
Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door geheugenstoornissen, leerproblemen en verminderd vermogen zich gedurende wat langere tijd op een taak te concentreren. Er is vaak een uitgesproken gevoel van geestelijke vermoeidheid wanneer geestelijke taken worden ondernomen en het leren van nieuwe dingen wordt subjectief als moeilijk ervaren, zelfs indien dit objectief met goed resultaat verloopt. Geen van deze symptomen is dermate ernstig dat een diagnose van hetzij dementie (F00-F03), hetzij delirium (F05.-) gesteld kan worden. Deze diagnose dient alleen gesteld te worden in verband met een gespecificeerde lichamelijke stoornis en dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van een van de psychische stoornissen of gedragsstoornissen die geclassificeerd zijn onder F10-F99. De stoornis kan voorafgaan aan, samengaan met of volgen op een grote verscheidenheid van infecties en lichamelijke stoornissen, zowel van de hersenen als algemeen, maar directe blijk van betrokkenheid van de hersenen is niet noodzakelijk aanwezig. Zij kan worden gedifferentieerd van postencefalitisch syndroom (F07.1) en postcommotioneel syndroom (F07.2) door haar verschillende etiologie, beperktere spreiding van over het algemeen lichtere symptomen en doorgaans kortere duur.

contribuable qui tient une comptabilité
belastingplichtige die een boekhouding voert

contribuer au processus de réflexion du chorégraphe
bijdragen aan het denkproces van de choreograaf

contribuer au processus de réflexion du responsable de la programmation
bijdragen aan het denkproces van de programmator

contribuable
belastingplichtige [ belastingbetaler ]

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

(2) Les paiements qui n'ont pas été déclarés conformément à l'article 307, § 1, alinéa 5, du CIR 92 ne sont pas considérés comme des frais professionnels, et s'ils ont été déclarés, ils ne peuvent être considérés comme tels que si le contribuable justifie "qu'ils [ont été] effectués dans le cadre d'opérations réelles et sincères et avec des personnes autres que des constructions artificielles" (article 198, § 1, 10°, du CIR 92).
(2) Indien ze niet overeenkomstig artikel 307, § 1, vijfde lid, van het WIB 92 zijn aangegeven, worden betalingen niet als beroepskosten aangemerkt, en als ze wel zijn aangegeven kunnen ze slechts als beroepskosten worden beschouwd indien de belastingplichtige bewijst "dat zij in het kader van werkelijke en oprechte verrichtingen en (...) met personen andere dan artificiële constructies zijn verricht" (artikel 198, § 1, 10°, van het WIB 92).

Afin de justifier l'avantage de la déduction des transferts intra-groupe, le contribuable doit joindre à sa déclaration un relevé dont le modèle est arrêté par le Roi ou son délégué".
Om het voordeel van de aftrek van de groepsbijdrage te rechtvaardigen moet de belastingplichtige bij zijn aangifte een opgave voegen waarvan het model door de Koning of zijn afgevaardigde wordt vastgesteld".

L'avis justifie la conformité du projet de révision ou d'abrogation avec les options du schéma de structure d'aménagement communal ou du plan de politique spatiale communal, et montre comment la révision ou l'abrogation de prescriptions urbanistiques contribue à une augmentation qualitative du rendement spatial dans les lieux où cette augmentation de rendement est justifiée, ou à des interventions axées sur les économies d'énergie.
Het advies staaft de conformiteit van de voorgenomen herziening of opheffing met de opties van het gemeentelijk ruimtelijk structuurplan of het gemeentelijk beleidsplan ruimte, en toont aan hoe de voorgenomen herziening of opheffing van stedenbouwkundige voorschriften bijdraagt aan een kwalitatieve verhoging van het ruimtelijk rendement op plaatsen waar die rendementsverhoging verantwoord is, of aan ingrepen gericht op energiebesparing.

4° que le contribuable visé à l'article 251 du même code justifie d'une occupation ininterrompue de neuf années.
4° dat de belastingplichtige, bedoeld in artikel 251 van hetzelfde wetboek een bewoning van het gebouw bewijst gedurende een ononderbroken periode van negen jaar.

Le principe d'égalité en matière fiscale n'interdit pas au législateur d'octroyer un avantage fiscal à certains contribuables, pour autant que la différence de traitement ainsi créée puisse se justifier raisonnablement.
Het gelijkheidsbeginsel in fiscale zaken verbiedt de wetgever niet een fiscaal voordeel toe te kennen aan sommige belastingplichtigen, op voorwaarde dat het aldus ingevoerde verschil in behandeling redelijk kan worden verantwoord.

Les faits de la cause dont est saisi le juge a quo, les motifs de la décision de renvoi et la formulation de la question préjudicielle permettent de déduire que le juge a quo interroge la Cour sur la compatibilité de la disposition en cause avec les articles 10, 11 et 172 de la Constitution, dans l'interprétation selon laquelle une cotisation distincte doit être appliquée au contribuable qui n'a pas justifié les sommes de la manière prescrite, lorsque le bénéficiaire des sommes en question n'a pas été identifié de manière univoque au plus tard dans un délai de 2 ans et 6 mois à partir du 1 janvier de l'exercice d'imposition concerné alors que la même cotisation ne devrait pas s'appliquer à un contribuable dans la même situation lorsque le bénéficiaire des sommes en question a été identifié dans le délai mais ne pourrait plus être imposé en raison de l'écoulement des délais d'imposition.
Uit de feiten van de aan de verwijzende rechter voorgelegde zaak, de motieven van de verwijzingsbeslissing en de bewoordingen van de prejudiciële vraag kan worden afgeleid dat de verwijzende rechter van het Hof wenst te vernemen of de in het geding zijnde bepaling bestaanbaar is met de artikelen 10, 11 en 172 van de Grondwet, in de interpretatie dat een afzonderlijke aanslag moet worden toegepast op de belastingplichtige die de bedragen niet op de voorgeschreven wijze heeft verantwoord, wanneer de verkrijger van die bedragen niet op ondubbelzinnige wijze werd geïdentificeerd uiterlijk binnen twee jaar en zes maanden volgend op 1 januari van het betreffende aanslagjaar, terwijl dezelfde aanslag niet zou moeten worden toegepast op een belastingplichtige in dezelfde situatie wanneer de verkrijger van die bedragen binnen de termijn werd geïdentificeerd maar niet meer zou kunnen worden belast wegens het verstrijken van de aanslagtermijnen.

Par son arrêt n° 182/2006 du 29 novembre 2006, la Cour a constaté que l'article 57 du CIR 1992, tel qu'il était applicable avant sa modification par la loi-programme (I) du 24 décembre 2002, ne violait pas les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il n'établissait pas de distinction entre, d'une part, le contribuable qui n'a pas justifié les dépenses en question de la manière prescrite, alors que le bénéficiaire a spontanément déclaré le montant de ces dépenses et, d'autre part, le contribuable qui n'a pas non plus justifié de la manière prescrite les dépenses en question, alors que le bénéficiaire n'a pas spontanément déclaré le montant de ces dépenses.
Bij zijn arrest nr. 182/2006 van 29 november 2006 heeft het Hof vastgesteld dat artikel 57 van het WIB 1992, zoals het van kracht was vóór de wijziging ervan bij de programmawet (I) van 24 december 2002, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet niet schond in zoverre het geen onderscheid maakte tussen, enerzijds, de belastingplichtige die de bedoelde uitgaven niet op de voorgeschreven wijze heeft verantwoord, maar waarbij de verkrijger het bedrag van die uitgaven spontaan in zijn aangifte heeft opgenomen en, anderzijds, de belastingplichtige die de bedoelde uitgaven evenmin op de voorgeschreven wijze heeft verantwoord, maar waarbij de verkrijger het bedrag van die uitgaven niet spontaan in zijn aangifte heeft opgenomen.

4. Est-il justifié, dans le cadre de l'égalité de traitement des contribuables, que l'administration fiscale use de son droit de veto quand, d'une part, le parquet propose une transaction élargie et estime, dans le cadre de sa politique en matière de poursuites, que les faits entrent en considération pour bénéficier de cette transaction élargie et quand, d'autre part, le contribuable a payé les impôts et les intérêts dont il était redevable?
4. Is het in het kader van de gelijke behandeling van belastingplichtigen te verantwoorden dat de belastingadministratie, wanneer het parket een verruimde minnelijke schikking voorstelt en aldus in het kader van haar vervolgingsbeleid van oordeel is dat de feiten daarvoor in aanmerking komen, en wanneer de belastingplichtige de verschuldigde belastingen en intresten heeft betaald, gebruik maakt van haar vetorecht?

5. Est-il justifié, dans le cadre de l'égalité de traitement des contribuables, que l'administration fiscale adopte des points de vue différents en matière d'application du droit de veto dans des dossiers portant tous sur des cas d'infractions au Code des impôts sur les revenus et au Code de la TVA, et ce, quand, d'une part, le parquet propose une transaction élargie et estime, dans le cadre de sa politique en matière de poursuites, que les faits entrent en considération pour bénéficier de cette transaction élargie, et quand, d'autre part, le contribuable a payé les impôts et les intérêts dont il était redevable?
5. Is het in het kader van de gelijke behandeling van belastingplichtigen te verantwoorden dat de belastingadministratie, wanneer het parket een verruimde minnelijke schikking voorstelt en aldus in het kader van haar vervolgingsbeleid van oordeel is dat de feiten daarvoor in aanmerking komen, en wanneer de belastingplichtige de verschuldigde belastingen en intresten heeft betaald, in verschillende dossiers waarin telkenmale inbreuken op het Wetboek van de Inkomstenbelastingen en het BTW-wetboek werden vastgesteld, verschillende standpunten inneemt inzake de toepassing van het vetorecht?

Les mesures prises ont d’ailleurs été présentées au médiateur fédéral lors d’un entretien bilatéral qui s’est déroulé en date du 4 septembre 2014. a) Trois points d’actions principaux ont été élaborés : i) le maintien et le renforcement des mesures qui visent à réduire maximalement les remboursements qui ne peuvent pas être liquidés à la date de liquidation initialement annoncée ; ii) une réorganisation des services concernés, avec la centralisation du traitement des remboursements tardifs ce qui permettra de réduire le temps de la rotation et ce qui augmentera davantage le nombre de remboursements liquidés endéans les délais fixés par les articles 418 et 419 CIR 92 ; iii) l’introduction dans l’application ad hoc pour le traitement des remboursements visés, de la notion d’une « date ultime pour la liquidation » permettant une gestion proactive et l’attribution d’office, par le gestionnaire de dossier, d’intérêts moratoires si justifié. b) Le principe de l’attribution d’office d’intérêts moratoires (c'est-à-dire sans demande préalable et explicite par le contribuable) est confirmé.
De genomen maatregelen werden overigens besproken en toegelicht tijdens een bilateraal overleg met de federale ombudsman dat plaatsvond op 4 september 2014. a) Er werden in hoofdzaak drie actiepunten uitgewerkt : i) het aanhouden en het versterken van de maatregelen om het aantal teruggaven dat niet op de aangekondigde vereffeningsdatum kan worden vereffend, maximaal te reduceren ; ii) een reorganisatie van de diensten, waarbij de behandeling van de niet tijdig vereffende teruggaven op één punt wordt geconcentreerd en waardoor de doorlooptijd wordt verminderd en de vereffening vooralsnog maximaal kan worden gerealiseerd binnen de termijnen bepaald bij de artikels 418 en 419 WIB 92 ; iii) de introductie van de notie « uiterste termijn voor vereffening » in de applicatie voor het beheer van de bedoelde teruggaven, waardoor proactief kan worden gewerkt en indien gerechtvaardigd, moratoriumintresten ambtshalve kunnen worden toegekend door de dossierbeheerder. b) Het principe van de ambtshalve toekenning (dit is zonder voorafgaandelijke en uitdrukkelijke vraag van de belastingplichtige) van de moratoriumintresten wordt als dusdanig bevestigd.