Dans son arrêt n° 23/2000 du 23 février 2000, la Cour d'arbitrage précise au point B.1.5 que ' la loi instaurant la cohabitation légale ne crée pas une institution qui placerait les cohabitants légaux dans une situation à peu près identique à celle des mariés, ainsi que le considèrent les parties requérantes, mais crée seulement une protection patrimoniale limitée qui s'inspire partiellement de dispositions applicables aux époux '.
Het Arbitragehof overwoog aldus in zijn arrest nr. 23/2000 van 23 februari 2000, punt B.1.5, dat ' de wet op de wettelijke samenwoning geen instituut in het leven roept dat de wettelijk samenwonenden zou plaatsen in een nagenoeg identieke situatie als die van de gehuwden, doch dat het slechts een beperkte vermogensrechtelijke bescherming creëert die gedeeltelijk is geïnspireerd door bepalingen die gelden ten aanzien van echtgenoten '.