Depuis 2007, un certain nombre de parlementaires, dont un ancien Premier ministre, ont ainsi été dispensés d'enquête pénale par le refus du Parlement d'autoriser l'ouverture de telles enquêtes à leur encontre[47]. Le fait que le Parlement ne motive pas ses refus d'autoriser l'ouverture
d'enquêtes pénales rend difficile l'établissement de l'objectivité des décisions[48]. En outre, le fait que des parlementaires puissent continuer à siéger tout en étant condamnés pour des infractions graves de type corruption entache la réputation du Parlement. Dans nombre de systèmes parlementaires,
il est de pratique ...[+++]courante de suspendre les parlementaires mis en accusation dans de telles affaires et de les exclure dès lors qu'ils sont condamnés[49].Sinds 2007 is een aantal parlementsleden, waaronder een voormalig premier, gevrijwaard van strafrechtelijk onderzoek omdat het parlement geen toestemming verleende voor het inleiden van het onderzoek[47]. Doordat het parlement dergelijke weigeringen niet motiveert, is het moeilijk om de objectiviteit van deze besluiten vast te stellen[48]. Daarnaast wordt de reputatie van het parlement geschaad doordat parlementsleden in functie kunnen blijven als zij zijn veroordeeld voor een ernstig misdrijf als corruptie[49] – in veel parlementaire systemen worden parlementsleden geschorst op het moment dat
zij worden aangeklaagd en worden zij uit hun func ...[+++]tie gezet bij veroordeling.
