Traduction de «des malades incurables et des mourants fait clairement » (Français → Néerlandais) :

La recommandation 1418 du Conseil de l'Europe du 25 juin 1999 relative à la protection des droits de l'homme et de la dignité des malades incurables et des mourants fait clairement la distinction entre l'euthanasie et le droit pour le patient de renoncer à certains traitements, de même que le droit de recevoir des traitements anti-douleur et des soins palliatifs adéquats, même si les traitements appliqués peuvent avoir pour effet secondaire de contribuer à abréger la vie de la personne en cause.
Aanbeveling 1418 van de Raad van Europa van 25 juni 1999 betreffende de bescherming van de rechten van de mens en de waardigheid van ongeneeslijk zieken en stervenden, maakt duidelijk het onderscheid tussen euthanasie en het recht van de patiënt om bepaalde behandelingen te weigeren alsmede het recht op pijnstillende behandelingen en aangepaste palliatieve zorg, ook al kunnen de gekozen behandelingen als neveneffect de verkorting van het leven van de betrokkenen hebben.

La Recommandation 1418 du Conseil de l'Europe du 25 juin 1999 relative à la protection des droits de l'homme et de la dignité des malades incurables et des mourants fait clairement la distinction entre l'euthanasie et le droit pour le patient de renoncer à certains traitements, de même que le droit de recevoir des traitements anti-douleur et des soins palliatifs adéquats, même si les traitements appliqués peuvent avoir pour effet secondaire de contribuer à abréger la vie de la personne en cause.
Aanbeveling 1418 van de Raad van Europa van 25 juni 1999 betreffende de bescherming van de rechten van de mens en de waardigheid van ongeneeslijk zieken en stervenden maakt duidelijk het onderscheid tussen euthanasie en het recht van de patiënt om bepaalde behandelingen te weigeren alsmede het recht op pijnstillende behandelingen en aangepaste palliatieve zorg, ook al kunnen de gekozen behandelingen als neveneffect de verkorting van het leven van de betrokkenen hebben.

La Recommandation 1418 du Conseil de l'Europe du 25 juin 1999 relative à la protection des droits de l'homme et de la dignité des malades incurables et des mourants fait clairement la distinction entre l'euthanasie et le droit pour le patient de renoncer à certains traitements, de même que le droit de recevoir des traitements anti-douleur et des soins palliatifis adéquats, même si les traitements appliqués peuvent avoir pour effet secondaire de contribuer à abréger la vie de la personne en cause.
Aanbeveling 1418 van de Raad van Europa van 25 juni 1999 betreffende de bescherming van de rechten van de mens en de waardigheid van ongeneeslijk zieken en stervenden maakt duidelijk het onderscheid tussen euthanasie en het recht van de patiënt om bepaalde behandelingen te weigeren alsmede het recht op pijnstillende behandelingen en aangepaste palliatieve zorg, ook al kunnen de gekozen behandelingen als neveneffect de verkorting van het leven van de betrokkenen hebben.

La Recommandation 1418 du Conseil de l'Europe du 25 juin 1999 relative à la protection des droits de l'homme et de la dignité des malades incurables et des mourants fait clairement la distinction entre l'euthanasie et le droit pour le patient de renoncer à certains traitements, de même que le droit de recevoir des traitements anti-douleur et des soins palliatifs adéquats, même si les traitements appliqués peuvent avoir pour effet secondaire de contribuer à abréger la vie de la personne en cause.
Aanbeveling 1418 van de Raad van Europa van 25 juni 1999 betreffende de bescherming van de rechten van de mens en de waardigheid van ongeneeslijk zieken en stervenden maakt duidelijk het onderscheid tussen euthanasie en het recht van de patiënt om bepaalde behandelingen te weigeren alsmede het recht op pijnstillende behandelingen en aangepaste palliatieve zorg, ook al kunnen de gekozen behandelingen als neveneffect de verkorting van het leven van de betrokkene hebben.

Selon le communiqué de presse annonçant la publication de l’étude, effectuée par le Comité directeur sur la Bioéthique (CDBI) suite à la Recommandation 1418 sur la protection des droits de l'homme et de la dignité des malades incurables et des mourants adoptée par l'Assemblée Parlementaire du Conseil de l'Europe en 1999, les résultats du questionnaire sur lequel celle-ci se fonde indiquent “qu’un seul pays, la Belgique, a précisé que son cadre juridique rendait possible l'euthanasie (9 pays n'indiquant pas de réponses spécifiques).
Volgens het perscommuniqué, waarin de publicatie wordt aangekondigd van een door het stuurcomité voor bio-ethica opgestelde studie ingevolge aanbeveling 1418 inzake de bescherming van de rechten van de mens en de waardigheid van ongeneeslijke zieken en stervenden, die in 1999 door de Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa werd goedgekeurd, zou uit de resultaten van de vragenlijst waarop deze gebaseerd is blijken "dat een enkel land, België, heeft medegedeeld dat zijn juridisch kader euthanasie mogelijk maakt (negen andere landen hebben geen specifieke antwoorden gegeven).

Ce rapport réaffirme que les valeurs européennes fondamentales d’égalité, de solidarité, de redistribution et de non-discrimination, d’attention aux jeunes, aux personnes âgées et aux malades par le biais d’apports publics universels doivent être défendues au cours des réformes nécessaires qui sont déjà en cours; que notre modèle social n’est pas un obstacle à la compétitivité et à la croissance mais est, en fait, un ingrédient nécessaire si nous devons parvenir au genre de société européenne décente clairement souhaitée par nos concitoyens; et que le concept de «flexicurité», dont mon collègue M. Rasmussen, au Danemark, est un pionnier, peut contribuer à faciliter les réformes en empêchant qu’elles aient pour résultat de précipiter des gens dans la pauvreté et peut, s’il est bien ajusté aux besoin de chaque État membre, être un outil important dans ce processus.
In dit verslag wordt nog eens bevestigd dat de kernwaarden van Europa, namelijk gelijkheid, solidariteit, herverdeling en antidiscriminatie en zorg voor jongeren, ouderen en zieken via universele openbare dienstverlening, verdedigd moeten worden tijdens de noodzakelijke hervormingen die nu reeds plaatsvinden. Er wordt nog eens op gewezen dat ons sociaal model concurrentievermogen en groei niet belemmert, maar juist onontbeerlijk is om de fatsoenlijke Europese samenleving te creëren die zozeer door onze burgers wordt gewenst. Tot slot wordt benadrukt dat met behulp van flexicurity , een begrip dat door mijn collega Rasmussen in Denemarken is bedacht, hervormingen gemakkelijker kunnen worden doorgevoerd. Flexicurity voorkomt namelijk dat mensen tot armoede vervallen, en kan een belangrijk hulpmiddel zijn in het hervormingsproces, mits naar behoren afgestemd op de behoeften van elke lidstaat afzonderlijk.

En revanche, sur le plan législatif la Belgique est devenue le deuxième pays de l'Union européenne, après les Pays-Bas, à dépénaliser l'euthanasie, l'euthanasie active volontaire étant le fait de provoquer la mort d’autrui en accédant à sa demande sous respect de conditions strictes (mettre intentionnellement fin à la vie d’une personne à sa demande, le malade devant être majeur, juridiquement capable et conscient, souffrir d'une maladie incurable et d'une douleur physique et psychologique constante et insupportable) selon la loi belge du 28 mai 2002 relative à l’euthanasie.
Op wetgevingsgebied zien wij aan de andere kant dat België als tweede lidstaat van de Europese Unie, na Nederland, de strafbaarstelling van euthanasie opgeheven heeft. In de wet van 28 mei 2002 betreffende euthanasie is vrijwillige actieve euthanasie gedefinieerd als een op verzoek van een individu verrichte handeling die de dood van de betrokkene tot gevolg heeft. Daarbij moet aan een aantal strenge voorwaarden zijn voldaan (er moet sprake zijn van opzettelijk levensbeëindigend handelen door een ander dan de betrokkene, op diens verzoek; de zieke dient meerderjarig, handelsbekwaam en op het moment van het verzoek bij bewustzijn te zijn; betrokkene moet ongeneeslijk ziek zijn en er moet sprake zijn van aanhoudend en ondraaglijk fysiek of psychisch lijden).