Les États membres peuvent déterminer le niveau de criticité des acteurs du marché en tenant compte des spécificités des secteurs, de paramètres comprenant l'importance pour un acteur du marché particulier de maintenir un niveau suffisant de service sectoriel, le nombre des parties fournies par l'acteur du marché, et la période au bout de laquelle la rupture des services essentiels fournis par l'acteur du marché a des répercussions négatives sur le maintien des fonctions économiques et sociétales vitales.
De lidstaten kunnen het niveau van kriticiteit van marktdeelnemers vaststellen, rekening houdend met de specifieke kenmerken van de sectoren, parameters waaronder het belang van een bepaalde marktdeelnemer voor het voldoende op peil houden van de sectorale dienstverlening, het aantal partijen dat door de marktdeelnemer wordt bediend en hoe lang het duurt voordat de onderbreking van de kerndiensten van de marktdeelnemer negatieve gevolgen heeft voor de handhaving van vitale economische en maatschappelijke activiteiten.