La deuxième option consiste en l’adoption de la proposition de résolution, ce qui impliquerait de devoir renoncer à ces avantages en échange d’une déclaration de principe et d’une liste de souhaits, qui - je suis désolé de le dire -, d’un point de vue réaliste, ne peuvent être réalisés.
De tweede optie is aanneming van de ontwerpresolutie, hetgeen zou betekenen dat we deze voordelen opgeven in ruil voor een principeverklaring en een lijst van wensen die, het spijt me het te zegen, realistisch gezien niet haalbaar zijn.