Selon les termes de la loi, tant que le mineur n'est pas estimé «apte à apprécier raisonnablement ses intérêts», le praticien devra, après une démarche consensuelle, suivre l'avis des parents ou du tuteur (sauf si cet avis constitue une menace pour la vie du mineur ou une atteinte grave à la santé de celui-ci, conformément à l'article 15, § 2, de la loi du 22 août 2002 relative aux droits du patient) ou n'intervenir que lorsque ceux-ci auront consenti à la demande formulée par le jeune mineur.
Volgens de wet zal, zolang de minderjarige niet tot een «redelijke beoordeling van zijn belangen» in staat wordt geacht, de beroepsbeoefenaar, na het zoeken van een consensus, het advies van de ouders of van de voogd moeten volgen (tenzij wanneer dat advies een bedreiging voor het leven van de minderjarige of een ernstige aantasting van diens gezondheid vormt, overeenkomstig artikel 15, § 2, van de wet van 22 augustus 2002 betreffende de rechten van de patiënt) of pas tussenbeide komen wanneer voornoemde personen hebben ingestemd met het verzoek van de minderjarige.