Par conséquent, la Cour a estimé qu'il n'y avait pas lieu d'établir une distinction entre «eaux intérieures» et «eaux territoriales» au sens du droit international (convention des Nations unies sur le droit de la mer du 10 décembre 1982 ou «convention de Montego Bay») aux fins de la définition de «mer» en vertu du règlement[16]. Il s'ensuit que les termes «transport par mer» devraient recouvrir également les services de transport effectués par la voie maritime en deçà de la ligne de base de la mer territoriale («eaux intérieures») que les États peuvent tracer en vertu de ladite convention.
Dienovereenkomstig werd het onderscheid tussen de 'binnenwateren' en 'territoriale wateren' voor het internationaal recht (het Verdrag van de Verenigde Naties inzake het recht van de zee van 10 december 1982, ‘Montego Bay-Verdrag’) door het Hof irrelevant geacht voor het doel van de definitie van "zee" in het kader van de verordening[16]. Het begrip 'vervoer over zee' moet ook betrekking hebben op vervoersdiensten over de zeewateren gelegen aan de landzijde van de basislijn van de territoriale zee ('binnenwateren') die staten overeenkomstig dat verdrag mogen trekken.
