Vertaling van "directive retour énonce " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Directive du Parlement européen et du Conseil relative aux normes et procédures communes applicables dans les États membres au retour des ressortissants de pays tiers en séjour irrégulier | directive retour
Richtlijn van het Europees Parlement en de Raad over gemeenschappelijke normen en procedures in de lidstaten voor de terugkeer van onderdanen van derde landen die illegaal op hun grondgebied verblijven | terugkeerrichtlijn

groupe de contact sur la directive retour
contactgroep inzake terugkeer

réseau de points de contact directs sur le retour
netwerk van directe contactpunten voor terugkeer

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

En outre, la directive «retour» énonce clairement l’obligation de respecter le principe de non-refoulement (selon lequel aucun État n’expulsera ou ne refoulera un réfugié sur les frontières des territoires où sa vie ou sa liberté serait menacée en raison de sa race, de sa religion, de sa nationalité, de son appartenance à un certain groupe social ou de ses opinions politiques).
De terugkeerrichtlijn bepaalt ook duidelijk dat het beginsel van "non-refoulement" in acht moet worden genomen (een staat mag een vluchteling niet terugzenden naar de grenzen van een grondgebied waar zijn leven of vrijheid bedreigd zou worden op grond van zijn ras, godsdienst, nationaliteit, het behoren tot een bepaalde sociale groep of zijn politieke overtuiging).

«décision de retour», une décision ou un acte de nature administrative ou judiciaire déclarant irrégulier le séjour d'un ressortissant de pays tiers et imposant ou énonçant une obligation de retour qui respecte la directive 2008/115/CE.
„terugkeerbesluit”: een administratieve of rechterlijke beslissing of handeling waarbij wordt vastgesteld of verklaard dat het verblijf van een onderdaan van een derde land illegaal is en een terugkeerverplichting wordt opgelegd, met inachtneming van de bepalingen van Richtlijn 2008/115/EG.

La Cour considère que la décision de rejet de la demande est un acte administratif déclarant illégal le séjour d'un ressortissant de pays tiers et énonçant une obligation de retour (c'est une décision de retour au sens de la directive 2008/115).
Het Hof is van mening dat de beslissing om de aanvraag te verwerpen een administratieve handeling is die het verblijf van een onderdaan van derde landen illegaal verklaart en een verplichting tot terugkeer uitvaardigt (het is een terugkeerbesluit in de zin van richtlijn 2008/115).

1. Les États membres veillent à ce que les conditions de séjour des ressortissants de pays tiers pour lesquels l’exécution d’une décision de retour a été reportée ou qui ne peuvent être éloignés pour les motifs énoncés à l'article 8 de la présente directive ne soient pas moins favorables que ce qui est prévu aux articles 7 à 10, à l’article 15 et aux articles 17 à 20 de la directive 2003/9/CE.
1. De lidstaten zorgen ervoor dat de verblijfsomstandigheden van onderdanen van derde landen voor wie de tenuitvoerlegging van een terugkeerbesluit is uitgesteld of die niet kunnen worden uitgezet om de in artikel 8 van deze richtlijn genoemde redenen, niet ongunstiger zijn dan die welke zijn beschreven in de artikelen 7 tot 10, artikel 15 en de artikelen 17 tot 20 van Richtlijn 2003/9/EG.

38. souligne, cependant, qu'il est crucial dans une deuxième phase d'examiner la création d'un nouveau système de ressources propres reposant sur un impôt prélevé dans les États membres, à savoir que cet impôt, en tout ou en partie, alimenterait directement le budget de l'Union en tant que véritable ressource propre, créant ainsi un lien direct entre l'Union et les contribuables européens; rappelle que, de ce fait, on opérerait un rapprochement des législations nationales en matière fiscale; met en avant le fait que ce type de solution ne ferait que marquer le retour au principe énoncé dans le traité de Rome, selon lequel les dépenses européennes doivent être financées par des ressources propres européennes;
38. benadrukt echter dat het in een tweede fase van vitaal belang is na te denken over de instelling van een nieuw stelsel van eigen middelen, gebaseerd op een reeds in de lidstaten geheven belasting, waarbij het idee is dat deze belasting deels of geheel rechtstreeks in de EU-begroting zal vloeien, als echte eigen middelen, waarmee een rechtstreekse link zou worden gelegd tussen de Unie en de Europese belastingbetaler; wijst erop dat dit ook nuttig is om de nationale belastingwetten nader op elkaar af te stemmen; onderstreept dat een dergelijke oplossing alleen maar een terugkeer zou betekenen naar een beginsel dat is neergelegd in het Verdrag van Rome, namelijk dat de Europese uitgaven gefinancierd moeten worden door Europese eigen middelen;