La réforme proposée du Sénat est une occasion manquée de doter la Belgique d'une seconde chambre réellement fédérale, c'est-à-dire d'une assemblée réellement représentative des entités fédérales et pouvant exprimer au nom de celles-ci, c'est-à-dire de bas en haut et non plus de haut en bas, l'affectio societatis belge et ainsi associer directement à la gestion de l'État fédéral, les trois, voire les quatre régions si l'on dote la Communauté germanophone d'un statut de Région.
De voorgestelde hervorming van de Senaat is een gemiste kans om België van een echte federale tweede kamer te voorzien, namelijk, een assemblee waarin de deelgebieden echt zijn vertegenwoordigd en waar zij in eigen naam, met andere woorden bottom-up en niet meer top-down, uitdrukking kunnen geven aan de Belgische affectio societatis en waarbij de drie gewesten — of vier gewesten indien de Duitstalige Gemeenschap de status van gewest krijgt — rechtstreeks worden betrokken bij het beleid van de federale Staat.
