Vertaling van "double incrimination reste " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

double incrimination du fait
dubbele strafbaarheid van het feit

double incrimination
dubbele strafbaarheid

double incrimination
dubbele aantijging

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

32. Dans la mesure où la Belgique reste attachée à la règle de la double incrimination comme condition de base de toute coopération judiciaire internationale, il ne paraît pas opportun de faire la déclaration prévue à l'article 11.
32. Voor zover België de regel van de dubbele strafbaarstelling handhaaft als basisvoorwaarde voor elke vorm van internationale gerechtelijke samenwerking, is het niet wenselijk de in artikel 11 bedoelde verklaring af te leggen.

En effet, le fait que l’existence d’une double incrimination reste possible, par voie d’exception, ne doit pas masquer l’apport essentiel de cette action commune, à savoir l’affirmation du principe d’une compétence extraterritoriale applicable à un de ses ressortissants ou à une personne résidant habituellement sur son territoire.
Want het feit dat het bestaan van een wederzijdse strafbaarheid bij wijze van uitzondering mogelijk blijft, mag niet de belangrijkste bijdrage van dit gemeenschappelijk optreden verhullen, namelijk de vastlegging van het extraterritorialiteitsbeginsel, dat van toepassing is op onderdanen van de lidstaten of op personen met een verblijfsvergunning voor het grondgebied van de Unie.

1. les systèmes judiciaires des États membres de l'Union se caractérisent par un grave défaut de coordination et de coopération, en particulier au niveau des parquets (commissions rogatoires aux travaux restés en suspens durant des années; recours suspensifs; procédures désuètes qui obligent les magistrats à passer par les voies diplomatiques; refus de coopération motivés par l'application du principe de la double incrimination; conflits de compétences qui amènent au rejet des demandes de coopération ou d'extradition);
1) het ontstellende gebrek aan coördinatie en samenwerking tussen de gerechtelijke instanties van de lidstaten van de Unie, inzonderheid tussen de openbare ministeries (rogatoire commissies die jarenlang onuitgevoerd blijven; beroepen met een opschortend effect; voorbijgestreefde procedures waardoor de magistraten gedwongen zijn gebruik te maken van de diplomatieke kanalen; weigering tot samenwerking op grond van het principiële verbod op dubbele strafbaarstelling; competentieconflicten die leiden tot verwerping van het verzoek om samenwerking of uitwijzing;