Vertaling van "droits subjectifs précis " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

droit subjectif
subjectief recht

droits subjectifs
subjectieve rechten

droit subjectif communautaire
communautaire subjectieve rechten

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

« Il ressort des travaux préparatoires de l'article 23, d'une part, qu'en garantissant le droit à l'aide sociale, le constituant avait en vue le droit garanti par la loi organique des CPAS (...), d'autre part, que l'adoption de l'article 23 entraînerait l'obligation, sans pour autant conférer des droits subjectifs précis, de maintenir le bénéfice des normes en vigueur en interdisant d'aller à l'encontre des objectifs poursuivis (obligation dite de standstill) (...).
« Uit de parlementaire voorbereiding van artikel 23 blijkt, enerzijds, dat door het recht op sociale bijstand te waarborgen, de Grondwetgever het in de organieke wet betreffende de OCMW's gewaarborgde recht op het oog had (...), en, anderzijds, dat de aanneming van artikel 23 de verplichting zou teweegbrengen om, zonder daarom precieze subjectieve rechten te verlenen, de voordelen van de van kracht zijnde normen te handhaven door het verbod in te stellen om tegen de nagestreefde doelstellingen in te gaan (de zogenaamde « standstill-verplichting ») (...).

Ainsi que l'a mis en évidence la Cour constitutionnelle, l'article 23 de la Constitution entraîne, pour les autorités compétentes, « l'obligation, sans pour autant conférer des droits subjectifs précis, de maintenir le bénéfice des normes en vigueur en interdisant d'aller à l'encontre des objectifs poursuivis (obligation dite de standstill) » (Cour constitutionnelle, nº 169/2002, 27 novembre 2002, B. 6. 4. ).
Zoals het Grondwettelijk Hof heeft benadrukt, brengt artikel 23 van de Grondwet voor de bevoegde overheden « de verplichting teweeg om, zonder daarom precieze subjectieve rechten te verlenen, de voordelen van de van kracht zijnde normen te handhaven door het verbod in te stellen om tegen de nagestreefde doelstellingen in te gaan (de zogenaamde « standstill-verplichting »)(Grondwettelijk Hof, nr. 169/2002, 27 november 2002, B. 6. 4. ).

Ainsi que l'a mis en évidence la Cour constitutionnelle, l'article 23 de la Constitution entraîne, pour les autorités compétentes, « l'obligation, sans pour autant conférer des droits subjectifs précis, de maintenir le bénéfice des normes en vigueur en interdisant d'aller à l'encontre des objectifs poursuivis (obligation dite de standstill) » (Cour constitutionnelle, nº 169/2002, 27 novembre 2002, B.6.4.).
Zoals het Grondwettelijk Hof heeft benadrukt, brengt artikel 23 van de Grondwet voor de bevoegde overheden « de verplichting teweeg om, zonder daarom precieze subjectieve rechten te verlenen, de voordelen van de van kracht zijnde normen te handhaven door het verbod in te stellen om tegen de nagestreefde doelstellingen in te gaan (de zogenaamde « standstill-verplichting »)(Grondwettelijk Hof, nr. 169/2002, 27 november 2002, B.6.4.).

Selon cette théorie, l'effet direct d'une disposition d'une convention ne doit pas être déterminé sur la base des deux critères traditionnels, à savoir un critère subjectif (l'intention, le but, l'objectif des auteurs de la norme internationale, qui est de faire naître des effets juridiques entre des justiciables individuels) et un critère objectif (formulation d'une disposition en des termes suffisamment clairs, précis et inconditionnels, pour que le juge puisse en déduire des droits et des obligations concrets).
Volgens die theorie moet de directe werking van een verdragsbepaling niet bepaald worden aan de hand van de twee traditionele criteria, namelijk een subjectief criterium (de intentie, de bedoeling, de doelstelling van de opstellers van de internationale norm om rechtsgevolgen tussen particuliere rechtsonderhorigen te doen ontstaan) en een objectief criterium (uitdrukking van de bepaling in voldoende duidelijke, precieze en onvoorwaardelijke bewoordingen, zodat de rechter er concrete rechten en verplichtingen uit kan afleiden).

Il ressort des travaux préparatoires de l'article 23, d'une part, qu'en garantissant le droit à l'aide sociale, le Constituant avait en vue le droit garanti par la loi organique des C. P.A.S (Doc. parl., Sénat, S.E., 1991-1992, n° 100-2/4°, pp. 99 et 100), d'autre part, que l'adoption de l'article 23 entraînerait l'obligation, sans pour autant conférer des droits subjectifs précis, de maintenir le bénéfice des normes en vigueur en interdisant d'aller à l'encontre des objectifs poursuivis (obligation dite de standstill) (ibid., p. 85).
Uit de parlementaire voorbereiding van artikel 23 blijkt, enerzijds, dat door het recht op sociale bijstand te waarborgen, de Grondwetgever het in de organieke wet betreffende de O.C. M.W'. s gewaarborgde recht op het oog had (Parl. St., Senaat, B.Z., 1991-1992, nr. 100-2/4°, pp. 99 en 100), en, anderzijds, dat de aanneming van artikel 23 de verplichting zou teweegbrengen om, zonder daarom precieze subjectieve rechten te verlenen, de voordelen van de van kracht zijnde normen te handhaven door het verbod in te stellen om tegen de nagestreefde doelstellingen in te gaan (de zogenaamde « standstill-verplichting ») (ibid., p. 85).

Le droit au travail et au libre choix d'une activité professionnelle, certes garanti par l'article 23, alinéa 3, 1°, de la Constitution, a cependant un caractère relatif : le souci qu'il exprime doit se concilier avec les objectifs d'intérêt général et il ne revêt pas le caractère d'un droit subjectif (lequel requiert un titulaire, un objet précis, un débiteur identifié et la possibilité d'une sanction), de sorte que le libre choix d'une activité professionnelle n'est pas heurté par la différence de traitement en cause.
Het recht op arbeid en op de vrije keuze van beroepsarbeid, dat weliswaar wordt gewaarborgd bij artikel 23, derde lid, 1°, van de Grondwet, heeft echter een relatief karakter : de zorg die erin wordt uitgedrukt moet verenigbaar zijn met de doelstellingen van algemeen belang en heeft niet het karakter van een subjectief recht (dat een houder, een precies doel, een geïdentificeerde schuldenaar en de mogelijkheid van een sanctie vereist), zodat de vrije keuze van beroepsactiviteit niet wordt geraakt door het in het geding zijnde verschil in behandeling.