Ironie du sort, nous débattons aujourd’hui d’une Europe en crise, faute de soutien des citoyens pour un traité qui veut confirmer que nos pays s’unissent pour le meilleur et pour le pire, un traité signé par les chefs d’État élus démocratiquement, agissant par délégation du souverain, c’est-à-dire les peuples de nos pays.
De ironie van het lot wil dat wij vandaag debatteren over een Europa dat in een crisis verzeild is geraakt door een gebrek aan steun van de burgers voor het Verdrag. Juist dat Verdrag - dat is ondertekend door de democratisch gekozen staatshoofden en regeringsleiders, die daarbij de soevereine volkeren van onze landen vertegenwoordigden - moest echter bevestigen dat onze landen zich verenigen in voor- en tegenspoed.